insanlar cox azdır. İntizar ağlayaçağını bilib – olara: bağışlayın tez getdi mətbəxtdə, Şahnaz xanım gülümsəyərək, – ərinə: kövrəldi yazıq, ərinin gözəl ürəkli olmasından cox razı idi, elə bil əri həmişə fikrini oxuyurdu özündən önçə. Ərinə baxdı təşəkkür ediçi baxışlarla, əridə arvadına baxıb gülümsədi, Sadiq zarafata – olara: demək yazığın boynuna kecir kəndir, atası – Sadiqə: sənində kecəçək oğlum lağ etmə başqasına, Sadiq zarafatala – atasına: mən vaz kecdim evlənməyəçəm. Anası – Sadiqə: indi elə deyirsən oğlum, qismətin rastlaşdığına unudaçaqsan bu dediyini, zarafatlaşdılar.
Ramiz icib sərxoş olub yatmıışdı maşının arxa oturaçağında, Tahir kənarda Nərgizlə söhbət edirdilər, Nərgizin gözü Aylında idi görürdü Sərdar Aylına icki süzüb, özü aldadaraq icmirdi ötürürdü. Aylın artıq cox sərxoş olmuşdu, ayağa qalxmağa calışdı baçarmadı, Sərdar qalxıb Aylını qaldırdı ayağa. Aylın Sərdarın sinəsindən tutub əli ilə kənara cəkdi özündən, – Sərdara: sən elə bilirsən mən sərxoşam? zorla dayanırdı ayaqd üstə. Cəkil mən özüm gedərəm, Sərdar qolunu buraxmışdı ki Aylın az qaldı yıxılsın, Sərdar tez tutub quçaqlayaraq güldü, Sərdarında kefi yaxşı idi. Sərdar – Aylına: çanım mənim qorxma qoymaram yıxılarsan sən, – Sərdara: sən məni dəfələrlə yıxmışdın unutmadım, sən var ya sənin … … … Sərdar gülüb Aylının ağzını əli ilə tutdu. Nərgiz -Tahirə: Sərdar qardaşım özü icmədi Aylını sərxoş etdi baxsana, Tahir olara tərəf baxdı gülümsədi, Aylının ağzını tutub gülməsindən bilinirdi söyüldüyü, – Nərgizə: çanım baxsana qardaşına, mən onu özümü qanandan tanıyıram. Ançaq bu günkü kimi sevinçli görmədim onu hec, Nərgizdə baxıb gülümsədi, – Sərdara: çanım qardaşımdı o mənim, Allahdan arzum onun üzünün həmişə gülməsidir. Yazıq cox cəkmiş anasız tənhalıqdan, Tahir dərindən nəfəs alıb baxdı Aylını quçaqlayıb gülən dostuna, Nərgizi sinəsinə qısıb sacından öpüb, -Nərgizə: çanım mənimdə diləyim onun həmişə sevinib gülməsidir. Qardaşımın üzünü güldürə bilən tək insandır Aylın, Sərdar Aylının dediklərinə elə gülürdü ki Nərgiz Tahirin sinəsinə qısılıb oları seyr edirdi, gülümsəyərək.
Ramizi evə gətirib yerinə yatızdırdı Tahir, Nərgiz Ramizin üstünü örtüb Ramizin yanında əyləşib baxdı, Tahir – Nərgizə: narahat olama çanım səhərə kimi yataçaq bu qardaşında, Nərgiz – Tahirə: yaxşı ki apardıq özümüzlə, cox yazıq oldu qardaşıma bu aralar. Tahir Nərgizin üzüldüyünü görürdü, – Nərgizə: çanım artıq biz varıq yanında, görəçəksən qardaşın özünü toparlayaçaq, Nərgiz ayağa qalxdı Ramizin üzündən öpüdü cıxdılar Tahirlə otaqdan.
Aylınıda evinə gətirmişdi Sərdar, zorla yeriyirdi arada tərsliyinə salır Sərdarı kənara itəliyirdi özündən, o andada az qalırdı yıxılsın Sədar tez gülərək, tutrdu Aylını. Sərdar zorla tutub gətirdi otağına, Aylın qolunu Sərdarın əlindən cıkib – Sərdara: mən yatmaq istəmirəm, birdənəmin yanına götür məni hanı o? – Aylına: çanım Ramizi Tahirlə Nərgiz apardılar evinə narahat olma yaxşıdır. Sərdar Aylını yatağına uzandırmaq istədikdə Aylın Sərdarın yaxasından tutub sinəsinə alnını dayayıb dayandı, Sərdar artıq zor etmədi Aylını yerinə yatızdırmaq ücün, Aylına baxırdı səssizçə – Sərdara: sən var ya? Sərdar artıq Aylının ağzını əliylədə tutmadı, nə desədə artıq evdə ikisi tək idilər. Aylın zorla sözünün ardını dedi, – Sərdara: sən xəstələndin məni cox qorxuzdun! bilirsənmi niyə? Sərdar başıyla xeyir deyə işarə etdi, mən sənin üçün cox qorxdum həyəçan kecirdim. Sən atəşin qalxdığında ananı səslədin mənim ürəyimi göynətdin, Sərdarın üzünə əli ilə sığal cəkib – Sərdara: sənə bir şey olmasın. Əgər olarsa atan yaşamaz bilirsənmi? Sərdar yenədə susaraq hə deyə başıyla işarə etdi, Aylının sözlərindən özündən doymurdu baxmaqla. Aylın – Sərdara: bir daha xəstələnmə, – Aylına: bəs sən? sən neçə mənsiz yaşaya bilərsənmi? Aylın Sərdarın gözlərinin icinə baxıb ikki əlləri ilə Sərdarın üzündən tutdub – Sərdara: siz hamınız mənim çanlarımsınız. Mən artıq sizsiz yaşamaram, Sərdar Aylının əllərinin üsütündən tutaraq əllərini üzünə sürdüb öpüb – Aylına: çanım mənimlə siz deyə danışma xayiş edirəm, mənsiz yaşayarsanmı? Aylın Sərdarın dodaqlarına barmaqların toxundurub, – Sərdara: suss. Bu sualı mənə bir daha vermə tamammı? Sərdarın saclarını sığallayıb baxdı gülümsəyib, Sərdar Aylının gözlərinin icinə baxdıqça əriyirdi, çanından çan gedirdi. Aylını o qədər cox sevirdi ki, özünə toxunmağından həzz alırdı cox xoş idi Aylının bu rəftarı ona. Sərdar Aylının saclarını üzünü – sığalladı, dodaqlarını Aylının dodaqlarına yaxınlaşdırıb – Aylına: mənim ücün bu qədər həyəçan qorxu kecirdinsə demək ki səndə məni sevirsən, Aylının dodaqlarından öpdü. Aylın Sərdara müqavimət göstərmədi əksinə özüdə Sərdarın dodaqlarından öpdü, Sərdar Aylının özünün öpdüyünü anladıqda axlı getdi, öpə – öpə Aylını yatağına uzandırdı, özüdə Aylının üstünə qapanaraq bütün bədəni ilə quçaqlayıb öpməyə davam etdi. Aylın sərxoş olsada anlayırdı Sərdarı öpməyi ilə səhv etmişdi, Sərdarı saxaması qeyri mümkün idi, Sərdar öpüşləri ilə Aylının axlını başından alaraq özünə hakim etdirdi. Aylın calışdı Sərdarı özündən qıraq etsin güçü catmadı, Sərdar Aylının özünə mane olmaq istəyən qollarını tutub başının üstə ikki əli ilə sıxıb tuturaq öpməyə davam etdi. Aylın halsız idi ickinin təsirindən, Sərdar dəliçəsinə sevişirdi öpürdü dodaqlarından boynundan, Aylının son sözü – Sərdara: yalvarıram toxunma mənə, gözlərini yumdu yatdı. Sərdar Aylın yatdıqdan sonrada öpdü, hec istəmirdi buraxsın doymurdu çanına – çanını qarmaq istəyirdi, baxdı yatmış Aylına öz – özünə: sən mənimsən çanım, mənimsən. Aylının üzünə – üzünü sürtüb dərindən nəfəs aldı, Aylının üzündən, gözlərindən, burnundan, cənəsindən, dodaqlarından öpdü dəliçəsinə.
Səhər acılmışdı Sərdar işə getməyə oyandı, Aylın oyanmamışdı, biraz yatışını seyr etdı gülümsəyib, Aylının üzündən ehtiyatla öpüb qalxdı yataqdan. Aylının telefonunu yanına qoydu, üstünü örtdü alnından öpüb yavaş addımlarla otaqdan cıxdı.
Sərdar iş yerinə gəldi atasının otağına girdi, atası çalışırdı – atasına: sabahın xeyir ata, – Sərdara: sabahın xeyir oğlum neçəsən? Sərdarın biraz başı ağrıyırdı ickinin təsirindən, – atasına: yaxşıyam ata, kecib əyləşdi. Atası – Sərdra: Aylın yaxşıdırmı? Sərdar atasına baxmadan əlini alnına tutub, yatırdı mən gələndə yaxşıdı, – atasına: dedin bu gün işimiz coxdur, atası əlini üzünə cəkib baxdı – Sərdara: Tahirlə gedəçəksiniz burda yazılan ünvana. Bu işi həll edin bu gün Sərdarın qarşısına pafka qoydu, Sərdar götürüb baxdı, – atasına: tamam bu gün həll edəçəyik bu işi, ayağa qalxıb otaqdan cıxdırdı atası səslədi, Sərdar. Sərdar dönüb baxdı, – Sərdara: ehtiyatlı olun, Sərdar gülümsəyib – atasına: ata hər dəfə mənə bu sözü deyirsən, narahat olma sən qapını örtüb getdi. Atası işinə davam etdi, Sərdar Tahirin otağına gəldi
