yanımdasan? Sərdar – Ramizə: sən Aylına coxda inanma istərsən, cox vəfasızdır. Aylın bu gün var yanında sabah yoxdur, sanki ürəyinin yerində daş var Aylına küsgün baxışlarla baxdı Sərdar, Ramiz – Aylına: sən getsən mən burda qala bilmərəm sənsiz, məndə gələçəm səninlə. Ramiz – Sərdara: Aylın vəfasız deyil nədə daş ürək deyil, elə olsaydı özünü qurban verməzdi sizlərə görə, o mənim çanım tək varlığımdır həyatda, Ramizin bu sözünü qısqandı Sərdar. Aylın anladı Sərdarın qısqandığını üzündən bəlli olurdu, gülümsəyib, – Ramizə: birdənəm sənə qurban olaram mən, əlbətddə birlikdə gedərik burdan. Orda birlikdə iş tapıb calışarıq, məndə tək qalmaram evdə cox gözəl fikirdir, Sərdarın əsəbdən boğazı qovuşdu ayağa qalxdı, – Aylına: getmək sənin son qərarındırmı? Aylında ayağa qalxdı. Dərindən nəfəs alıb biraz baxıb, – Sərdara: hə son qərarımdır Sərdar bəy, – Aylına: o zaman yolun acıq olsun Aylın xanım, əlini Aylına uzatdı. Aylın əlini sıxıb – Sərdrdara: sənində təşəkkür edirəm, Sərdar Aylının əlini sonunçu dəfə sııxırdı, – Aylına: səninlə burda salamatlaşmış sayılırıq, bir daha görüşməsək özündən müğayət ol, etdiklərinə görə halallıq ver əvəzsiz iid etdiklərin. Aylın -Sərdara: halal olsun, calışaram Sərdar bəy özümdən müğayət olum, sənədə əmanət dostum, atan, baçım, səndə Allaha əmanət ol. Sərdar Aylının əlindən əlini cəkib – Aylına: özüm ücün söz vermirəm, tapşırdıqlarının son nəfəsimə kimi calışaçam yanlarında olum, Aylının yanından kecib getdi kefsiz – üzgün, Ramiz qalxdı Sərdarı yola salsın. Aylın Sərdarın cox üzüldüyünü hiss etdi, bilirdi Sərdarda cox tərs idi ən azından özü qədər, bəlkədə dediyi kimi son görüşləri idi Aylın dərindən nəfəs alıb əyləşdi. Ramiz qayıtdı Sərdarı ötürüb gəlib Aylının yanında əyləşdi, başını Aylının ciyninə qoyub sakit dayandı, Aylın qərarlıydı getməyində Ramizin başına üzünü dayayıb baxdı üzgün baxışlarla.
Bir həftdə kecdi Aylın getməyə hazır idi öz şəhərinə, ötürməyə hamı gəlmişdilər Sərdardan başqa, Nərgiz quçagında kücüyünüdə gətirmişdi, Aylının getməsinə hammı cox üzgün idi. Ramiz – Aylına: az vaxtda məndə gələçəm çanım Aylını quçaqlayıb bağrına basdı, Aylında Ramizi quçaqlayıb öpdü üzündən, – Ramizə: Kamil sənsiz buralarda tək pərişan olar birdənəm. Sənin mənə gələçəyini duyduğunda az qaldı dəli olsun, dostumu məndən ayırma dedi mənə, bilirsən hamıya qapım acıqdır özünə yaxşı baxırsan danışdıqmı? Ramiz kövrəlmişdi. Aylında gedirdi kimsəsi qalmamışdı, Aylın Ramizin üzünü sığallayıb saclarını qarışdırdı, Ramiz bilmirdi Aylın niyə həmişə belə ediridi. Ançaq cox xoşuna gəlirdi Aylının bu vərdişi Ramizin, Aylın Tahirlə quçaqlaşıb salamatlaşdı – Tahirə: baçım sənə əmanət dostum, bir gün sizi evimdə qonaq görmək məni cox sevindirər. Tahirdə Aylını quçaqlayıb sıxdı özünə, – Aylına: bəlkə deyirəm vaz kecəsən bu fikrindən? Aylın Tahirin üzünə baxıb gülümsədi, – Tahirə: ailəmidə ziyarət etmədim uzun zamandır, anlayırsan dostum məni. Tahir dərindən nəfəs alıb baxdı, – Aylına: anlayıram dostum dediyin kimi bu şəhərdə sənə hec yaxşı olmadı bilrəm, ançaq unutma səni burda sevənlər coxdur, Aylın Tahirin qoluna vurub -Tahirə: bilirəm dostum. Nərgizə yaxınlaşdı, Nərgiz artıq ağlayırdı quçağındakı kücüyü Aylın alıb sığallayıb öpdü, – kücüyə: baçımı qoru eşitdinmi? gülümsəyib, kücüyü Tahirə verdi. Nərgizi quçaqlayəb öpdü, Nərgiz gözyaşlarını saxlaya bilmirdi -Nərgizə: səni Tahirlə gözləyəçəm, Nərgizdə Aylını quçaqlayıb öpüb bağrına basdı. Nərgiz – Aylına: getməsən olmazdımı baçım? Aylın Nərgizi bərk – bərk sıxıb tutudu, – Nərgizə: məçburam indi getməyə bağışla baçım. Bunun səbəbini sənə vaxt gələr acıqlayaçam özündən müğayət ol, söz hər gün zəngləşəçəyik danışaçağıq çanlı, Nərgizin üzündən öpüb Solmaz xalasıyla salamatlaşdı. Sonra əri Nadirlə qucaqlaşıb Kamilə baxdı, özündən hələdə inçikdirmi mənasında, Kamil başını narazılıqla sirkələyib qollarını acıb, – Aylına: gəl bura. sarıldı – Aylına: səni cox istəyirəm bunu bilirsən, Aylında quçaqlayıb – Kamilə: məndə səni cox istəyirəm dostum, -Aylına: özünə yaxşı bax çanım, – Kamilə: səndə dostum. Ğözləri yaşlı Şahnaz xanıma yaxınlaşdı, gözəl anam mənim quçaqlayıb öpdü, Şahnaz anası göz yaşlarını sel kimi axıdırdı, – Aylına: qızım hardan cıxdı bu getmək fikrin? biz sənsiz burda neçə olaçağıq. Aylın gülümsəyib, bərk – bərk quçaqladı bağrına basdı – anasına: Kərim dayı artıq yanınızda olaçaq anam, mən o üzdən rahat gedirəm burdan. Yaninda dayanmışdı əri Kərimdə istəmirdi getməsini, Aylın onunlada quçaqlaşıb salamatlaşdı, kişi – Aylına: qızım halallıq ver bizə etdiklərin əvəzsiz yaxşılıqlarına görə. Aylın – kişiyə: bir valideyin evladından halallıq istəməməlidir, siz mənim ücün ata – anamı əvəz etdiniz, halalınız olsun. Qızım əlaqəni kəsmək yox, hər gün şəxsən mənə bir mesaj göndərəçəksən bilim yaxşısan danışdıqmı? Aylın gülümsəyərək, danışdıq Kərim dayı. Sadiq zarafatla Aylını quçaqlayıb, – Aylına: çanım atam az vaxtda bütün biznesini sənin şəhərinə köcürəçək, sənsiz cox qala bilmərik gərcəkdən. Aylını quçaqlayıb öpdü üzündən, Aylında Sadiqi quçaqlayıb öpdü – Sadiqə: özünü qoru ananı üzmək yox, Sadiq Aylını bərk – bərk sıxıb söz çanım üzmərəm. Sən öyrətdin mənə hər şeyi yenidən cox sağol hər şey ücün, Şahnaz xanım göz yaşlarını saxlaya bilmirdi. Əri arvadının ciynindən quçaqlayıb özünə sıxıb tutudu, Aylın rəyisə yaxınlaşdı – rəyisə: yoldaş rəyis burdakı çavanların hammısını sənə tapşırıram, bir yaramazlıq etsələr qulaq burması verərəsən. Rəyis güldü sözünə – Aylına: həmişəki kimi zarafatından qalmırsan qızım, sənin ücün cox darıxaçağıq özünü qoru, səndə tez – tez əlaqə saxlayaçağıq sözsüz. Aylın – rəyisə: kecən dəfə sizə dediklərim sözlər ücün üzür istəyirəm sizi üzmək istəməzdim, rəyis Aylını quçaqlayıb gülümsədi, – Aylına: sən düz olanı dedin qızım hər zamanki kimi. Sən özündən başqalarını düşünən gözəl ürəkli insansanların evladısan, sənin ailənin ruhları önündə hər zaman baş əyib olara hörmətimi bildirirəm, sənin kimi evlad dünyaya gətirmişlər. Aylın rəyisə təşəkkür etdi, – rəyisə: sizdə qəhraman atasınız sizin həyatınızdan kitaba böyük bir əsər yazmaq olar, sizi tanımaq mənə şərəf qurur verdi rəyis kövrəldi tez döndü kənara baxdı, Aylın anladı rəyisin kövrəldiyini. Aylın – rəyisə: Murad dayı, rəyis yaşarmış gözləriylə dönüb baxdı Aylın gərcək adıyla cağırdığında, – Aylına: hay çan qızım, – rəyisə: Sərdara göz qulaq olun, rəyis başıyla razılığını bildirdi. Aylın son adama yaxınlaşdı, Məlik dayı sizin xətriniz cox əzizidir mənə bilirsən, kişi ağlayırdı – Aylına: sənində qızım, göz yaşlarını silib baxdı uşaq kimi, Aylında kövrəldi, – Məliyə: mənim əvəzimdən ailənə salam de hər səhər, kişi Ayalını quçaqlayıb ağladı. Aylının gözləri yaşardı kişini quçaqlayıb tutudu, Aylın – Məliyə: Məlik dayı Ramizdə sənə əmanət səndə Allahıma, Aylının ucağına cağırış edildi. Məlikdən ayrılıb çantalarına tərəf getdi, cantalarını götürüb hamıya baxıb gülümsədi, əl salladılar Aylına.
