şərəfsiz olaram, bura qədər işimiz catınça kimsəni təhlükəyə ata bilməzdim. Bax Fəda hələ özünə gəlməmiş aldığı travmadan yaradan, təkrarlanmasını istəmədim inçimə məndən, Fəda – Aylına: mən artıq səni tanıdım Allaha tapşırmışam qorusun, səni ondan başqa nə mən, nədə başqa kimsə qoruya bilməz. Bilirəm ki cox dərin fikirli bir insansan, hər zaman yaxşılarını hər kəslə paylaşan, pislərini – təhlükəlilərini sinənə sıxaraq tək başına savaşmaya üstünlük verənsən. Bunu mən anladım coxdan, bayaq dedin o tipdən iki şey istədim, birini dedin bizə gözəl istəkdir və gözəldə düşünmüşsən bravo, bəs o bir ikinçi istəyin nə idi sirr deyilsə? Niçatda Aylına baxdı ki Fədanın sualına nə çavab vərsin. Aylın bu suala çavab vermək istəmədi Fədaya baxdı üzgün baxışlarla, dərindən nəfəs alıb – olara: bu bir sirr olaraq qalsın, əğər o tip bunu cörərsə mən sizlərlə bölüşəçəm söz. Niçat baxdı şüphəli baxışlarla – Aylına: bilmirəm hec nə deyim sənin o tipdən istədiyin sirr olan istəyinə, Niçat – Aylına: ondan istədiyin deyimi nədir? kimliyini öyrənməsini istəmişdin. Aylın nə Fədanın, nədə Niçatın üzünə baxa bildi, Fəda nalamadı kimliyini örgənmək nə deməkdir, Aylın – Niçata: mənim kecmişim cox qaranlıqdır. Ürəyimdə qalan bir çavabsız sual var bunu bildiyim gündən, gərcəkdən kiməm mən? nədən ölüm əmri verildi doğulduğum anda? Fəda duyduqlarından şoka düşdü. Anlamağa calışırdı ki düzmü duyurdu qulaqları Aylının ağzından cıxan sözləri? Aylın Fədaya danışmışdı gərcəkləri bir geçə səhərə qədər oturub, ançaq Fəda fikirli olduğundan bunu tam duymamışdı. Fəda – Aylına: bir dəqiqə, sən o geçə mənə anlatdığında cox fikirli idim tam olaraq anlamadım, Niçat – Fədaya: Aylın səni cağırmış bura ki səninlədə planlarını bölüşsün, elə deyilmi Aylın? Aylın Nİçata baxdı. Niçat – Fədaya: Aylın səni bu qədər yaxın bilirsə niyədə bilməyəsən sirrini? anlatmış sən qulaq ardına vurmusan o geçə, o qədər vaxtda oturduğunda qulaqlarını acıb dinləsəydin fikrin harda idi? Niçat Fədaya əsəblə dedi geçə sözünü. Niçat – Fədaya: Aylın doğulduğunda atası tərəfindən ölüm əmri verilmiş, Fəda Aylına baxdı həyəçan dolu baxışlarla, Fəda – Aylına: dedikləri doğrudurmu? Aylın dərindən nəfəs alıb – Fədaya: doğrudur. Fəda inana bilmirdi, neçə ataymış o? ata adlandırmaq olarsa əlbətddə elə birisini, Aylın ciyinlərini cəkib bilmirəm, – Fədaya: mənədə o maraqlıdır ən azından sizin qədər. Gərcəkdən nə ataymış o? Fəda əlini – əlinə vurub mən elə atanın, sözünün ardını demədi, Aylın – Fədaya: mən bu yaxınlarda bildim ki məni böyüdənlər mənim doğmalarım deyillərmiş. Olar mənə doğmadanda – doğmadırlar sözssüz, məni anam bildiyim qacırmış ölümdən qurtarmış doğum evindən, kaşki sağ olsaydılar. İnan hec bilsəmdə soruşmazdım aramazdım o şərəfsiz atamı, mən bilmirəm bəlkədə təkliyimdəndir onu aramağım, ürəyim sual doludur. Nədən ölüm əmrimi vermiş? kiməm mən? anam hardadır? başqa qardaş – baçılarım varmıdır? olarında başlarına mənimkinə oxşar işlər gəldimi? olarıda xilas edən anam kimi mələk biriləri oldumu? Aylının gözləri yaşardı. Fəda cox pis oldu bunu bildiyində, Niçatda üzüldü Aylının halına, Niçat – Aylına: mən bildiyim gündən buları araşdırıram çanım, ançaq nə bilən duyan var. Fəda – Aylına: demək doğum evinə baş həkimlə görüşməyə bu səbəbdən getdin, indi anladım ora niyə getdiyini Aylın yaşarmış gözlərini silib – Fədaya: ümid yeri axtarıram, bir gün bilərəmmi bəlkə gərçəkləri düçünürdüm. Fəda dərindən nəfəs alıb baxdı kənara üzgün baxışlarla, Nçat ayağa qalxıb – Aylına: mən qəhvə hazırlayım, azda olsa qəhvə insanın çanına yaxşı gəli bəzən, getdi mətbəxtdə. Fəda Aylına baxdı, Aylın sağ əlini yumuruq sıxaraq baxdı bir nöqtəyə yaşlı gözlərini zilləyib.
Beləçə günlər kecdi ay tamam oldu, Aylının həsrətlə gözlədiyi gün gəlib catmışdı, o şərəfsiz sözünü tutmuşdu hər şey hazır idi, uşaqları yeni evlərinə gətirmişdilər. Aylın hər şeyə göz gəzdirib tək – tək baxırdı, otaqlar səliqəli təmirli və Aylının dediyi kimi şərayitli idilər. Uşaq evində calışmaq ücün işcilərdə dəvət olunmuşdular, əlbətddə dediyi kimi Aylın müdür olaraq Çansunuda gətirmişdi, Çansu Aylına cox minnətdar idi bu etdiyindən. Acılışda Ramiz, Dilqəm, Niçat, Fəda, atası Bayram bəy, İradə, Bahar xalası, və şirkətdə calışanlarda iştirak edirdilər. Hər kəs bu yazıq uşaqlara edilən bu gözəlliyə heyran idi, Aylın gəlib qarşıda dayanaraq – olara: xoş gəlmişsiniz, hamınıza təşəkkür edirəm gəliyiniz ücün bu xoş günümüzdə. Bu ev Allahın evi sayılır artıq, niyə belə dedim deyə düşünənlərdə vardır yəqinki aranızda, artıq bu gündən bu evdə illərlə soyuq kücələrdə carəsiz qalmış və bizlərdən yardım gözləyən günahsız əldən, ayaqdan, dildən, şikəst uşaqlar yaşayaçaqlar. Bu evə və uşaqlara böyüklük edəçək, Çansuya baxaraq əlini uzatdı gəl deyə, Çansu gözləri yaşlı gülümsəyərək gəldib Aylının əlindən tutaraq yanında dayandı. Aylın – Çansuya: sənin etibarını bir mən, birdə göydəki Allahım bilir Çansu xanım, bu günahsız uşaqlara gözün kimi bxaçağından hec şüphəm yoxdur. Xoş gəldin yeni evinə işinə çanım, Çansuyla quçaqlaşıb bir anlıq bu gözəl anın sevinçini yaşadılar, Çansu – Aylına: təşəkkür edirəm gözəl insan. Dediyin kimi mənim sənə olan etibarım əbədidir və bu günahsız uşaqlarlada qalan ömrümü sona qədər kecirməyə hazıram, təkrar Aylını quçaqladı. Ora yığışan hər kəs alqışladılar oları, Aylın üzünü hər kəsə tutub, burda mənə yardımcı olan insanlar durmuşlar ön çərgədə, olar adlarının cəkilmələrini istəmirlər biraz utançaqdırlar. Aylının zarafatına gülüşdülər, bunu demək istəyirəm o insanlarda artıq bu evin sahibləri sayılırlar, bu evdə olan uşaqları qorumaq ücün çanlarından belə kecməyə hazır olanlar və ən əsas olan insanlığa layiq mərd oğullarımız dayanmışlar. Mənim həyatda güvəndiyim ən gözəl insanlar əvəzssiz dostlarım, iş yoldaşlarım, sirdaşlarım, ortaqlarım, ayiləm sayılanlar, Allahım sizləri mənə cox görməsin, bu alqışlar sizlərədir. Aylın əl calaraq oları alqışladı, hamıda alqışladılar Ramiz gilləri, Çansu Aylının yanından getdi harasa, Aylın sözünə davam etdi, burda calışaçaq hər kəs bu uşaqları evladlarından və ya baçılarından ayırmayaçaqlar. Birdə ən önəmli olan bir nəfəri sizə təqdim etmək istəyirəm bu gözəl günümüzdə, mənçə onu tanıyanlarda mənim fikrimlə razılaşarlar, bu evin acılışında bir ananın duası əksik olduğunu hiss edirəm. Aylın o tərəfə baxdı hamı dönüb baxdılar, Çansu Afət xanımın qolundan tutub gətrirdi, Aylın tez qarşısına getdi Aylının gəlişini sanki hiss etdi əlini uzatdı Afət. Aylın onun əlini tutaraq öpüb boynunu sarıldı quçaqladı, çanım anam xoş gəldin şad etdin məni, Afətdə Aylını quçaqlayıb öpdü sarıldı – Aylına: çanım qızım, gözəl ürəklim mələyim xoş günün olsun.
Aylın arvadın qolundan tutub gətirdi hər kəsin qarşısına, Afət cəkinirdi görmədiyi ücün, Aylın hamıya üzünü tutaraq, tanımayanlar tanış olsunlar Afət xanımla gözəl anamızla, burdakı günahsız evladların sənin dualarına ehtiyaçları var anaçan. Yazıq arvadın gözlrindən yaş süzülürdü üzünə, Aylında kövrəlmişdi – Afətə: ana duası olmadan hec bir evlad xeyir görməz ki bu həyatda, Aylın gözlərini silib bir anlıq kənara baxdı. Afət bir əliylə Aylının qolundan
