bu gün qızın o çürə cıqırıb ağlaması gözlərinin önündən getmirdi olanlar, – Aylına: Bayram bəy cağırmışdı ora getmişdim. Aylın sakit dayandı soruşmadı nə ücün, – Aylına: dedi ki şirkətə dönün işinizin başına, məndə dedim ki söz ağızdan bir dəfə cıxır bizlərdə, al sənin olsun xeyrini gör. Aylın başını qaldırmadan yavaş səslə – Niçata: ağzına sağlıq ortaq, sən mənim axlımı oxuya bilirsən tanıdığım gündən, ikimizin fikirləri eynidir. Niçat – Aylına: fikrini oxuya bilsəydim anlayardım mənə yuxu ilaçı verdiyində, Aylın Niçatın üzünə baxmadan yavaş səslə – Niçata: günahkaram qarşındna əslində günahsız ola – ola. Nə qəribə həyatda yaşayırıq doğurdanda, sevdiklərinin zərər gözməsini istəmirsən qorumaq ücün məçbur bir şeylərə əl atırsan, sonunda günahkar olursan. Niçat – Aylına: kimi qoruyursan qoru bir tək məni yox, istəmirəm mən belə qorumaları filan, mən istəyirəm səninlə olum gərəkən yerdə də ölək bir. Aylın Niçatın üzünə baxdı, Niçatda Aylına baxdı, – Niçata: yox – yox səninlə tək fikirlərimiz eyni deyil, həmdə cox oxşarıq səndə mənim kimi dəlisən, bəlkədə betarısan. Aylın ayağa qalxdı – Niçata: gedim duş qəbul edim bəlkə günhalarım yuyular azalar üstümdən, – Aylına: Günahsız – Günahlarınmı? Aylın bir anlıq baxdı – Niçata: sən hələdə məndən inçiksən demək ki. Niçat – Aylına: sən duşunu al gəl məndə qəhvələrimizi hazırlayım, Aylın getdi Niçatda qalxıb mətbəxtdə getdi, gərcəkdəndə Niçat hələdə inçik idi Aylından. Aylın yorğun-üzgün gəlib vananın qapısını acıb girdi otağa, qapını örtdüb duşa girmədən divara söykənib dayandı.
Ramizdə Dilqəmlə evə gəlmişdilər, anası gəlib – olara: əlinizi yuyun yemək hazırdır, Ramizin yorgunluqdan – üzüntüdən hec iştahı yox idi. Bütün günü Dilqəmə yalvarmasına baxmayaraq Nazlının psixoloqa getməsi ücün yardım etməsinə razı sala bilməmişdi. Dilqəm telefonunu acarlarını masaya qoyub getdi duş almağa, Ramiz dərindən nəfəs alıb mətbəxtdə Bahar anasının yanına gəlib qapıda dayandı, üzgün baxışlarla baxdı arvada. Bahar – Ramizə: oğlum nə olub? bir dərdinmi var? Ramiz dərindən nəfəs alıb – Bahara: nə olar anam danış qardaşımla, mənim xətrimə Nazlıyla danışsın psixoloqo getməsinə razı salsın. Bahar – Ramizə: of oğlum off birçə bunu demə mənə, görmürsənmi qızın adını duyduğunda dəli olur, elə bilirsən mənim ürəyim yanmırmı Afət xanıma? yazığın gözünün ağı – qarası birçə qızı var, məndə istəmərəm belə olsun. Sən üzülmə oğlum mən Dilqəmlə danışaçam təkrar, bilirəm hec rahat olmayaçaq ançaq danışaçam söz, indi isə səndə get yuyun yeməyə gəlin, – Bahara: çanım anam cox sağol ürəyimə çüzi rahatlıq gəldi. Ramiz getdi Bahar üzgün baxışlarla baxaraq öz – özünə: nə olaçaq sizin sonunuz? of Allahım of, yeməkləri hazırlamaqla məşğul oldu.
Niçat Aylını gözləyirdi Aylın vanna otağından cıxmırdı, narahat oldu saatına baxdı Aylının vannada cox qaldığını görünçə qalxıb getdi, gəlib vanna qapısını döyüb – Aylına: Aylın hələ burdasanmı? Aylından səs gəlmədi. Niçat narahat oldu təkrar qapını döyüb səslədi Aylın, çavab gəlməyinçə qapını acdı məçbur, icəri girdiyində Aylının divara söykənib hec yuyunmadığını görüb, – Aylına: çanım yaxşısanmı? Aylın fikirdən ayılıb Niçata baxdı. Aylın cox sarsılmışdı bütün olanlardan, Niçat yaxınlaşıb – Aylına: çanım nə oldu? hələ yuyunmamısan, çanını sıxan bilmədiyim başqa bir şeymi var? Aylın kövrəldi Niçatın boynunu quçaqladı. Aylın kövrək səslə -Niçata: ən yaxın olanım səndə məndən küskün olduğunda mən qalan güçümüdə itirirəm, bilmədən – istəmədən carəsiz sənidə üzürəm bağışla. Niçat Aylını quçaqlayıb sinsinə sıxdı, çanım mən səndən istəsəmdə inçiyə – küsə bilmərəm biz bir çanıq artıq, mənim sənə olan küskünlüklərim cox qısa olur səndə bunu bilirsən. Niçat Aylının saclarından üzündən öpüb üzünü sürtdü qoxusunu aldı, Aylında Niçatın boynundan tutub qalmışdı, sanki bütün güçü bitib tükənmişdi. Əllərini cəkərsə yışılaçağından qorxurdu, Niçat – Aylına: qorxma çanım mən səni buraxmaram nə qollarımdan, nədə həyatımdan, güvən mənə. Aylının üzündən öpüb əlini atıb duşu acdı su tökülməyə başladı, – Aylına: gəl çanım yuyun mən sənə yardım edim, məndə cox istəyərdim səninlə bir gün, sözünün ardını demədi. Aylın – Niçata: mənimlə birlikdə duşun altında həyatına bulaşmışları yumaqmı istəyərdin? Niçat Aylına baxdı, neçədə söz demədən fikrini anlaya bilirdi. Niçat -Aylına: hə çanım, Aylının üzündən ikki əlləriylə tutub baxdı gözlərinə. Niçat Aylına dahada yaxın olmaq istəyirdi, Aylının çanına – çanını qatıb hər şeyi unudaraq Aylında hüzurunu tapıb rahatlaşmaq istəyirdi. Aylının dodaqlarından öpərək paltarlı duşa tərəf cəkdi, özüdə dayandı suyun altında təkrar Aylının dodaqlarından öpdü, Aylın Niçata müqavimət göstərmirdi. Niçat Aylını divara qıslayaraq dəliçəsinə dodaqlarından, boynundan öpürdü, Aylın elə bil keyləşmişdi Niçatın öpüşlərindən ayrıla blmirdi. Niçat Aylının əllərindən tutub yuxarı divara qıslayaraq öpməyə davam etdi, əynindən köynəyini cıxarıb kənara atdı, Aylınında koftasını cıxardı. Aylın əynində buzqalterlə qalmışdı, Niçat Aylının boynundan – sinəsindən öpdü dəliçəsinə, Aylın özüdə şaşqın qalmışdı nə edirdi? niyə Niçata müqavimət göstərmirdi? bir bunu anladı Niçat durmayaçaqdı. Artıq buraxmayaçaqdı özünü əgər vaxtında qarşısını alıb dayandırmasaydı onu, Niçatın sinəsinə əlini qoyub ehtiyatla özündən kənara cəkmək istədi, – Aylına: məni özündən kənarlaşdırma yalvarıram. Niçat Aylını qollarına alaraq öpüb – sevişirdi, Aylının kürəyindən sevişə – sevişə buzqalterinidə acdı, Aylın cıplaq qaldı Niçatın önündə. Niçat Aylının hər yerindən öpürdü dəlicəsinə, Aylın dərindən – dərindən nəfəs alırdı, özünündə Niçata qarşı duyğuları olduğunu anlamışdı. Aylın özündən geri Niçatı cəkib tez əlini atıb koftasıyla sinəsini örtdü, Niçatın üzünə baxmaqdan cəkindi kənara baxdı, Niçatın gözləri qızarmışdı axlı getmişdi Aylınla sevişərək. Əllərini Aylının iki tərəfindən divara dayayıb Aylına baxdı, duşdan üzündən – başından aşağı su tökülüdü, – Aylına: çanım nə olar məni özündən kənar etmə səni sevirəm, səni istəyirəm nə olar çanım anla məni. Aylın Niçatı durdura bilməyəçəyini anlamışdı, – Niçata: cıx mən duş alım gəlirəm, Niçatın başını aldadaraq vanna otağından cıxardı. Niçat qapını bağlayınça – Aylına: tamam çanım o zaman mən səni gözləyrəm, Aylın qapını bağlayıb bir anlıq nə etdiyini düşündü. Ürəyi elə vururdu sanki yerindən cıxaçaqdı, bu nə idi? Aylının Sərdara olan həsrəti idimi? indi Niçata qarşı istəyi onu sevdiyindən idimi? baxa qalmışdı.
Ramizlə Dilqəm yeməklrini bitirib anasına təşəkkür etdilər əllərinə sağlıq anam, Dilqəm qalxıb otağına getmək istəyidi anası – Dilqəmə: oğlum dur səninlə söhbətim var. Dilqəm – anasına: buyur ana səni dinləyirəm, anası neçə – nədən başlasın bilmirdi söhbətinə, Ramiz anlamışdı artıq söhbət nədən gedəçəkdi. Anası – Dilqəmə: oğlum mənim xətrimə sadəçə mənim xətrimə, Nazlıyla danış onu həkimə getməyə razı sal, bu səndən
