Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva страница 23

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva

Скачать книгу

şıltaqlığına baxıb qürur duydu. Dilqəmlə Ramizə bir – birini quçaqladılar anası qarışıq, gərcəkdən Dilqəmin ürəyi cox kövrək idi, Ramizi gərcək qardaşı kimi cox istəyirdi.

      Aylın yuyunub ehtiyatla vanna qapısını acdı, qorxurdu Niçat qapıda gözləyərdi deyə, qapını acıb baxdı Niçat yox idi, ürəyi biraz rahatlandı tez öz otağına getdi. Gəlib öz otağına girdi, əlini atıb işığı yandırmışdı Niçat qapının yanındaymış əlindən tutdu, Aylın həyəçanlı baxışlarla Niçata baxdı cəkindi bir anlıq, – Aylına: dedim gözləyəçəm səni qapıda. Aylın bir söz deyə bilmədi, Niçatın özünə baxışlarıda dəyişmişdi, Aylın Niçatı cox istəyirdi onu kobutlayıb açılaya bilməzdi. Niçat Aylının üzünə əlinin ardıyla eytiyatla sığal cəkib baxdı gözlərinə, Aylını arxasına kecib boynuna düşmüş saclarını əliylə qırağa edib boynundan öpdü. Niçatın isti nəfəsi boynuna – üzünə yayılırdı və nədənsə bu Aylıan xoş idi, yenə Niçata müqavimət göstərmədi səssiz – sakit önünə baxıb dayandı. Niçat Aylının boynunu – saclarını öpüb qoxaldı, offf gözəl qoxursan çanım, Aylının üzünü özünə tərəf cevirib alnından, burnundan, üzündən, cənəsindən, sonunda dodaqlarından öpdü. Çanına atəş salan öpüşləri vardı Niçatın, Aylının çanı yandı bir anlıq gözlərini yumub dayandı, Niçat Aylına baxıb təkrar – təkrar öpdü buraxmadan. Aylını öpə – öpə yatağa tərəf aparırdı qollarına çanına sararaq, Aylın həyəçanlanırdı anaçaq Niçat öpdükçə ona qarşı istəyi oyanırdı ürəyi döyünürdü. Niçat Aylını yatağına üzatdı öpə – öpə köynəyini cıxarıb atdı kənara, Aylın artıq gec olmuşdu, nə Niçatı, nədə özünü durdura bilməzdi. Niçat Aylını soyundura – soyundura öpürdü, isti öpüşləriylə Aylını dəli edərək axlını başından ala bilmişdi, bunu Niçat özüdə anlayırdı. Aylının əynindəkiləri cıxardı sevişməyə başladı, Aylının hər yerini öpürdü dəliçəsinə, ona qarşı olan istəyini artıq isti öpüşləriylə sübut etmişdi. Aylında Niçat öpdükçə onun saclarını – üzünü sığallayırdı, cox xoş idi bu davranışı isti nəfəsi ona, Niçat sevişə – sevişə öz əynidəkiləridə cıxarıb atdı kənara. Aylının bədənini cılpaq bədəniylə sarmışdı, Aylınında əynində son qalanınıda əlini ataraq öpə – öpə cıxardı. Qılcalarını əliylə sığallayaraq dəli kimi sevişə – sevişə Aylına qovuşa bildi, o an ikisinində çanlarından çan getdi bir – birini hiss etdilər, bu xoş bir hiss idi ikisinədə. Niçat Aylını öpə – öpə sevişməyə davam etdi, artıq bir çan – qan idilər, Aylının gözləri yaşaqrdı bi ixtiyar, Niçat artıq hecnəyə məhəl qoymadan Aylını buraxmırdı, buraxmazdıda. Aylının əllərini başının üstə əlləriylə tuturaq sevişirdi, coxdandı ona qarşı olan ehtirasıyla tək alışıb yanırdı, icindəki gizli sirrini acıq etmişdi sevişməsiylə. Aylından doymazdı bir ömür qollarında qalsaydı, Niçat Aylınsız cox yanmışdı sevişməsindən anlaşılırdı.

      Səhər acılmışdı Aylınla Niçat bir yataqdaydılar, Aylın oyanmışdı Niçatın sinəsinə başını qoyub səssiz dayanmışdı, Niçatda oyanmışdı. Aylını öz çanında – sinəsində hiss etməkdən həzz alırdı, Niçat – Aylına: qorxuram gözlərmi acmağa bilirsənmi niyə? Aylın yavaş səslə – Niçata: gözlərini acarsansa hər şeyin bir yuxu olduğundan cox qorxursan. Mən o hisləri cox yaşadım çanım bilirəm, Niçat Aylının özünün fikrini oxumasına gülümsədi, – Aylına: səninlə neçədə gözəlmiş sabahımı acmaq. Ançaq mən nədənsə daha cox geçəni sevməyə başladım, Aylın utandı üzünü Niçatın sinəsinə dayadı baxmadı, Niçat Aylının utanmasından həzz aldı, dodağını dişləyib baxdı gülümsədi. Niçat Aylını qollarıyla sarıb ağzı yuxarı uzandırıb – Aylına: mənə bax çanım, Aylın baxmadı utandı – Aylına: Aylın mənə bax dedim, Aylın Niçatın gözlərinə baxdı cox utanırdı gərcəkdəndə. Niat gülümsəyərək, – Aylına: səni sevirəm çanım, sevirəm duyursnamı? dodaqlarından öpərək sevişdi dəliçəsinə, Aylın Niçatın qollarında bihuş olub qalırdı. Niçat Aylının əllərini – əllərinin icində yuxarı başı üstə tutub – Aylına: öp məni, seviş mənimlə çanım, Aylının dodaqlarından öpdü. Aylında Niçatı dodaqlarından qarşılıqlı öpdü, Niçat Aylının özünü öpdüyünü hiss etdiyində dahada dəli oldu, qalan axlıda getdi başından. Aylının hər yerini öpə, öpə, – Aylına: səni sevirəm, sevirəm çanım, sən artıq mənimsən, Aylında Niçatı öpərək əllərindən – əlini cıxarıb üzünü, saclarını, kürəyini sığallayırdı Niçatın. Bu Niçatı dahada dəli edirdi, ikisinədə cox xoş idi bir – birinə qovuşaraq sevişmək, artıq hər şeylərini bölüşmüşdülər.

      Ramiz işə getməyə oyanmışdı, əl – üzünü yuyub gəlib baxdı Dilqəm otağında yox idi, öz – özünə: bu hara getdi səhər tezdən? mətbəxtdə gəldi Bahar anası cay süzürdü. Ramiz – Bahara: sabahın xayir anam, Dilqəm hara getdi? – Ramizə: sabahın oğlum, gəl əyləş səhər yeməyinə. Dilqəm cixdı dedi cataçaq yeri var ordan işə gələçək, Ramiz kecib əyləşdi arvad cayı gətirib Ramizin qarşısına qoyub – Ramizə: səhər yeməyi yemədən işə getdi yoxdu. Ramiz gülümsəyib, cayını götürüb icdi, Ramizin olanlardan xəbəri yox idi, bilsə dəliyə dönərdi bunu hər kəs bilridi.

      Beləçə günlər kecirdi, Aylınla Niçat birlikdə gözəl günlər kecirirdilər artıq şirkətdə calışmırdılar, dedikləri kimi Aylın şirkətinin yarısını qəbul etməsədə Bayram bəyə vermişdi və Niçata düşən payınıda uşaq evinə yardıma kecirirdilər. Aylınla Niçat bir başqa hüzur icindəydilər, Aylın mətbəxtdə yemək hazırlayırdı Niçat gəlib Aylını arxadan tutub quçaqlayaraq öpdü, Aylın əlində kəsdiyi xiyar dilimindən Niçatın ağzına verdi dönmədən. Niçat Aylının əlindən verdiyini yeyib saclarını qoxlayıb, – Aylına: çanım Sərdara deyirdin çənnət qoxulum, səndə onun kimi qoxuran, çənnət qoxulum ürəyim hər şeyim. Aylın gülümsədi, – Niçata: ortaq dediyimi unatmadın elə deyilmi? Niçat Aylını oxşayaraq üzüylə – Aylına: nəyi? Aylın dönüb Niçata baxdı. Niçat gülümsəyərək, – Aylına: tamam çanım unutmadım, sənin dönəçəyini bilirdim o üzdən elə dedim, Aylının dodaqlarından öpdü üzünə sığal cəkərək gözlərinə baxdı. Aylın Niçatdan utanırdı hər dəfə baxışlarını qacırırdı, – Aylına: çanım birazdan cıxaqmı? – Niçata: hara? Niçat gülümsəyərək, syurpriz olsun. Aylın gülümsəyib, dönüb işinə davam edərək – Niçata: bilmirəm ki istəyirsənsə cıxaq, Niçat arxadan üzünü Aylının kürəyinə qoyub gözlərini yumub dayandı, qapının zəngi basıldı. Niçat – Aylına: mən baxaram çanım, Niçat getmək istəyirdi – Niçata: çanım bax unutma qapıdakı Ramizdirsə nə olar o bilməsin hecnə, Niçat gülümsəyib, getdi gəlib qapını acdı.

      Qapıda tanımadığı 60 yaş arası bir kişi dayanmışdı, – kişiyə: buyurun kimə baxşışdınız? kişi biraz baxıb – Niçata: Aylın xanım evdəmi? Niçat istəyirdi yoxdu desin, Aylın səslədi – Niçatı: kimmiş? Niçat – Aylına: bilmirəm tanımadığım bir nəfər var qapıda. Aylın gəldi əlini ciynindəki dəsmala silə – silə, kişi Aylını görüb gülümsədi, – Aylına: Aylın xanım? Aylın –

Скачать книгу