bu hərəkkətiylə artıq Ramizə ektibar etdiyini işarə edirdi, Ramiz donub qalmışdı yerində. Aylın tez yaxınlaşıb Ramizi quçaqladı, Ramizdə Aylını quçaqlayıb buraxmadan, – Aylına: gəldim qardaşıma aparasan məni cox darıxdım kicik Sərdar ücün, Ramiz birinçi dəfə idi ki Sərdarın adını cəkirdi. Aylın sevindi gülümsəyib, – Ramizə: tək Sərdara deyil, atanada elə deyilmi birdənəm? Ramizin üzünə baxdı, Ramiz atasında incik idi kənara baxıb Aylının sualına çavab verməkdən yayındı. Aylın Ramizin üzündən tutub özünə tərəf baxdırıb – Rmaizə: atanada elə deyilmi? Ramiz bir anlıq kövrəldi yavaş səslə – Aylına: atamada. Aylın sevindi, Ramizi təkrar quçaqlayıb öpüb bağrına basdı, birdənəm mənim çanım dayımın gözəl ürəkli oğlu, Niçat qapıdan cıxmamışdı dayanıb əmin olmaq ücün qulaq asırdı danışdıqlarına. Artıq danışıqlarını duyduğundan sonra sevindi gülümsəyib, qapını ehtiyata acıb cıxdı getdi.
Aylın Ramizi gətirib əyləşdirdi, tez iki finçan qəhvə süzüb gətirib masaya qoydu əyləşdi, Ramiz cox üzgün gözrünürdü. Aylın başını qarmaq ücün – Ramizə: bax birdənəm incimək yoxdur, dayım oğlunun kiciyini daha cox sevirəm zarafat etdi, – Aylına: inçimirəm canım onu məndə cox sevirəm, hətta səndəndə cox sevirəm zarafat etdi. Ançaq gözlərindən yaş sel kimi süzüldü üzünə, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı Ramizə, Aylın telefonunu götürüb Dilqəmə zəng etdi. Alo dostum axşama hazırlaşıb mənə gəlməni istəyirəm, yox bir şeyim yaxşıyam, Ramizlə dayıma qardaşına gedəçəyik sənində gəlməni istədim bizimlə. Sənədə orda ayit olan var gülümsəyib, – Dilqəmə: sadəçə qardaşının yanında olmağını istəyrəm gözləyirəm, telefonu söndürüb – Ramizə: dünya syurprizlərlə doludur elə deyilmi birdənəm? Ramiz göz yaşını silib baxdı. Aylın gülümsəyib, – Ramizə: ic qəhvəni hər şey yaxşı olaçaq, Ramiz qəhvəsini götürdü əli əsirdi, Aylın görüb yaxın əyləşdib finçanı götürüb – Ramizə: bibin qızı nə ücündür burda? Ramizə qəhvədən icirtdi mehribanlıqla. Gərcəkdən Aylının hövsələsi, mərhəməti, çəsarəti, mərdliyi sözlə ifadə olunaçaq kimi deyildir.
Niçat xalasına gəlmişdi dizlərinə başını qoyub dayanmışdı, Nazlı gəldi Niçatı görüb biraz cəkindi, Niçat başını qaldırıb Nazlıya baxdı əsəblə, Nazlı bütün olanlardan sonra birinçi idi Niçatla üzləşirdi. Nazlı Niçatdan ckinirdi yenə özünü açılayaçaq vuraçaq sanırdı, ançaq Niçatın ürəyinə Aylın bütün mərhəmətiylə – sevgisiylə əbədi olaraq girərək, Niçatın ürəyini dahada gözəl etmişdi. Niçatın üzünün ifadəsi dəyişdi gülümsədi, Nazlı şaşırdı bir anlıq baxa qaldı yerində kövrək baxışlarla, Niçat ayağa qalxıb qollarını acdı ki Nazlı gəlsin barışsınlar bitsin olanlar. Nazlı uşaq kimi qacaraq gəlib Niçatı quçaqlayıb – Niçata: bağışla qardaşım ağlamağa başladı hönkürüb, anasıda anlamışdı artıq barışdıqlarını gülümsəyib, dərindən nəfəs aldı rahat. Niçat Nazlını quçaqlayıb bağrına basaraq saclarından öpüb, bərk – bərk quçaqladı, Niçat cox xöşbəxt idi hər kəsin varlığıyla Aylının sayəsində.
Axşam olurdu Dilqəmdə gəldi, Aylına Ramiz oturmuşdu üzgün – həyəçanlı, Dilqəm Aylınla görüşüb əlindəki şirinyat qutusunu verib – Aylına: artıq bizdə gəlin cayı icə bilərik dostum. Aylın qutunu alıb – Dilqəmə: kimdir gəlin? Dilqəm pərt baxışlarla baxdı, birdən Aylının gülümsədiyini görüb anladı zarafat etdiyini. Aylın – Dilqəmə: təşəkkür edirəm kec əyləş indi cay süzüm gəlirəm, Dilqəm kecib Ramizin yanında əyləşdi, olanlardan artıq xəbərdar idi. Dilqəm cox sevinmişdi Ramizin atasına qardaşına getməyə razı olmasından, və sonunda Aylınla Niçatın sevgisini qəbul edərək əl – ayağa dolaşmadan rahat durmasına inana bilmirdi. Əlini Ramizin dizinə vurub baxıb gülümsədi, Aylın gəldi sinidə caylarla gətirib, cay finçanını Dilqəmin önünə qoydu, təşəkkür etdi – Dilqəmə: nuş olsun qonşumun oğlu. Cay finçanının o birin Ramizin qarşısına qoydu, gətirdiyi şirinyat qabınıda masaya yaxınlarına qoyub əyləşdi, Dilqəm caydan icib – Aylına: mmm təzə gəlin cayı bir başqa dadır əllərinə sağlıq. Ramiz cayını götürüb icərək -Dilqəmə: səndə cox oyalanma baçımla bu yaxınlarda evlən, qarşımda cici – vici etmənizdən xoşlanmıram qardaşı olaraq. Dilqəmlə Aylın Ramizin zarafatına gülümsədilər, Aylın cox xöşbəxt idi sonunda Ramizlədə adam kimi davasız – şavasız ürəkdən danışıb zarafatlaşmaq mümükün olmuşdu. Dilqəm – Ramizə: qardaşım vallahidə məni özündən dışlayıb baçını məndən cox istəmənə küsürəm ha, Ramiz cayını icərək – Dilqəmə: sən bilməssən baçı sevgisini, – Ramizə: niyə bimirəm ki? Aylın sağolsun. Mənə yaşatdı bacım olmasada baçı sevgisini zarafatlaşdılar, Aylın -olara: cayınızı bitirində gedəyin, Ramiz gedəyin dediyində biraz həyəçanlandı bunu Aylında Dilqəmdə hiss etdilər. Ramiz atasından ayrılanı birinçi idi ki qarşısına gedirdi, və cox həyəçanlı idi bütün olanlardan.
Niçat xalasıyal söhbət edirdi Nazlıda əyləşmişdi, Niçat – xalasına: xala mən Aylınla cox xöşbəxtəm, Aylın mənim bütün xəyallarımı gərcəkləşdirdi, sonuna qədər sevəçəm onu. Xalası cox sevinmişdi duyduğunda, Nazlınında artıq Aylına qarşı nifrəti yox idi sevindi, – Niçata: qardaşım xöşbəxt olun cox sevindim, – Nazlıya: cox sağol baçım inşalah sənədə qismət olar. Ançaq toyla anladınmı? Nazlı Niçatın özünü baçısı kimi qorumasında cox sevindi, Nazlı – Niçata: anladım qardaşım, xalası – Niçata: oğlum baxsana qızım neçə gözəl ürəyə sahibdir? dayısının oğlunu öz evadı kimi qələmə verərək baxdı böyütdü. Niçat birdən xalasının bu sözündən pərt oldu baxdı, xalası anladı görməsədə Niçatın özünə neçə baxdığını, – Niçata: oğlum Aylın qızım məndən gərcəkləri hec bir gündə gizlətmədi gülümsədi. Niçat şaşqın halda -xalasına: vay bə çanım xalam sən biz bilmyən gizlin görəvdə filan calışmırsan ki? xalası gülümsədi. Niçatın bu sözünə saclarını sığalladı, Niçat Aylınla bir olduqlarını desədə Ramizin qardaşı olduğunu deməmişdi, artıq xalasının hər şeydən xəbərdar olmasına cox şaşaırmışdı. Niçat – Nazlıaya: bax baçım sabah ananın gərcəkdən məxvi haralardasa calışdığı ortaya cıxarsa hec şaşırma güldü, Nazlı anasını quçaqlayıb öpüb qürurla – Niçata: mən anamla, səndə xalanla fəxir edirsən qardaşım elə deyilmi? Niçatda Nazlı qarışıq xalasınıq uçaqlayıb -Nazlıya: elədir baçım elədir. Anasıda oları quçaqlayıb saclarından öpüb bağrına basdı, görməyən gözlərində sevinç işığı parladı.
Aylın Ramizlə Dilqəmi gətirmişdi gizlin tutduğu evin qarşısına, maşından enib ətrafa baxdılar tanımadıqları bir yer idi, Aylın hər ehtimala qarşı qorumaq ücün güvənli yerdə ev tutmuşdu. Ramiz cox həyəçanlı idi, Dilqəm – Ramizə: qardaşım mənidə atamla tanış edərsən, nədir bu həyəçanın? Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı evə tərəf. Aylın – Dilqəmə: mən səni atanla tanış edərəm dostum gəlin, evə tərəf getdilər, Aylın özü qapını acarla acaraq -olara: buyurun kecin, Ramizin həyəçanı kecməmişdi icəri kecdilər. Aylın kimisə səslədi biz gəldik, az vaxtdan quçağında uşaqla Çansu gəldi, Ramiz uşağa elə baxdı ki, oğlum dediyi öz döğma qardaşıymış indiyə kimi bilməmişdi. Aylın
