Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva страница 31

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva

Скачать книгу

tamam dönəçəm sən anlat. Aylın gülümsəyib, – Fədaya: pizza soyuyub heyif olmazmı? Fəda Aylıın xasiyyətini cox gözəl bilrdi – Aylına: o coxdan soyuyub, sən anlat birlikdə isidib heyif olmağa qoymarıq. Aylın anladı ki Fədadan qurtuluş yoxdur bəhanəsi işə kecmədi, -Fədaya: tamam o zaman dinə, Fədaya olanları anlatmağa başladı.

      Niçat xalasına gəlmişdi cox həyəçanlı idi, – xalasına: xalaçan Aylın zəng etdi dedi ki bura gələçək biraz sonra, mənədə demədi nə isə mühüm deyəçəyi bir sözü varmış, – Niçata: oğlum səbir et bu nə həyəçandır? sən artıq Aylını hiss etməlisən, gülümsədi. Niçat başını qaşıyıb gülümsəyərək, -xalasına: ama xala Aylını bilrsən fikri ani bri anda dəyişə bilər, onu Allahdan başqa kimsə oxuya bilməz, xalasının dizlərinə başını qoydu xalası sacarını sığalladı. Xalası – Niçata: Allahım qorusun qızımı bizə bağışlasın, – xalasına: Amin, mən onsuz nəfəs ala bilmərəm, xalası dərindən nəfəs alıb – Niçata: oğlum Aylının üstündə o qədər əlil – xəstə uşaqların duası vardır. Baxsana ətrafında olan hər kəs onun var olması ücün hər zaman dua edirik, mənçə Allahım bunları duymuşdur, mənədə amaraqlıdır nə deyəçək görəsən? Niçat xalasına baxıb gülümsəyib, təkrara başını dizlərinə qoyub – xalasına: mənim qədər səndə səbir etmirsən bax. Xalası Niçatın saclarını sığallaya – sığallaya öz – özünə: qızımın fikirləri bəzən mənidə qorxudur, bəzəndə cox sevindirir.

      Aylın Fədaya danışmışdı atası haqda, Fazil adlı biri tərəfindən iş ortaqlığına razılaşarsa tapa biləçəyinidə demişdi, – Aylına: dedin o tip gəlmiş sənə atana qarşı eyni düşmənciliyinizin olduğunu demiş. Bilirsən maraqlısı budur bu tipin bu qədər imkanı varsa nədən indiyə kimi özü həl etmədi işini sənsiz? burasınıda düşündünmü. Aylın gözlərini bir nöqtəyə zilləyib – Fədaya: mən hiss edirəm ki indiyə qədər bütün başıma gələnlər olanlar, bu olaçağın qarşısında çüzi bir problem idi. Sanki icimdən bir səs mənə deyir Aylın indiyə kimi savaşdıqların ağzından alov püskürən əjdahanın qarşısına catmağın ücündür, mənim həyatımın belə olmasına səbəbkar olan əjdaha artıq cox yaxınımdadır hiss edirəm. Fəda narahat idi Aylının danışdıqlarından sonra, -Fədaya: babam olan o sözünün ardını demədi, dedi ki Niçatın həyətı təhlükədədir. Ançaq bilirəm bunun səbəbini tam olaraq özüdə hələ bilmir, bilsəydi qarşısını alardı mənə demədən, demək ki babamdan da güçlüdür o kimdirsə, mən düşündüm ki Niçatında mənimdə həyatım o şərəfsizlərə görə təhlükədədir deyir. Sonrdan fikirləşdim blmədiyim başqa bir şeylər var, və buda dediyim kimi o ədahayla bağlıdır, mən onu bitirməliyəm qanımın bahasınada olsa, qanı məndəndə olsa yaşamamalıdır o şərəfsiz. Niçatın həyatını təhlükəyə ata bilmərəm, – Aylına: nə edəçəksən? neçə qoruyaçaqsan dediyin o əjdahadan onu? – Fədaya: məni son dəfə müaliçə edən həkimlə yaxın əlaqəm var. Onun başqa ölkədə tanınmış yaxını olan göz həkimi var, mən artıq Afət anam ücün o ölkəyə pul köcürdüm, – Aylına: bunun Niçatla nə əlaqəsi var? – Fədaya: xalasını Niçat aparaçaq ora və yanında qalaçaq. Əməliyyat olduqdan sonrada həkimlə danışıb oların orda qalmasını əngəlləməsini xayiş edəçəm, inşallah Afət anam əməliyatdan uğurla cıxar, gözləri təkrar işıq üzü görər. Fəda – Aylına: Afət ananın gözləri işıq üzü görsədə sənin üzünü bir daha görməyəçək eləmi? Aylın sakit dyandı, – Aylına: Aylın bir düşünsənə nə danışırsan sən? sən özündən hər kəsi uzaqlaşdırıb bilərəkdən ölümə gedəçəksən eləmi. Tamam dedik ki oları özündən uzaqlaşdırıb həyatlarını təhlükədən qurtara bildin, düşündünmü mən səni tək qoymaram və məni hec bir bəhanə ilə özündən uzaqlaşdırman qeyri mümkün olaçaq. Neçə ki səndən mənim qurtulmam qeyri mümkün olduğu kimi, Aylın öz – özünə: ay daa işə düşdük, oğlum mən sənə nə anlatıram burda? sən nə deyirsən bir düşünsənə. Amandır fərz et sənə gəlmədim və hecnə anlatmadım unut, istəyirsən evə hec dönmə qal burda, – Aylına: artıq cox gecdir, Aylına dərt oldu başını narazılıqla sirkələyib baxdı Fədaya. Fəda – Aylına: indi isə pizzamızı isidək birlikdə yeyək dadlı olaçaq, Aylın əsəbindən – Fədaya: vay mən sənin pizzana, özünün ardını demədi. Fəda gülümsəyib, ayağa qalxıb işarə etdi ki qalxsın mətbəxtdə gəlsin özü ilə, – Fədaya: oğlum get özün isit mənsizdə həll edərsən, – Aylına: qalx – qalx, planımızın nədən və hardan başlayaçağınıda müzkirə edərik dadlı pizzamız isininçə. Aylın Fədaya gözlərini qıyıb baxdı ki, danışdığına peşman etmişdi özüylə dirəşərəkdi.

      Artıq axşam olmuşdu Aylında gəlmişdi Afət anasına, Nazlıda Aylından üzür istəyib barışmışdı, Aylın – olara: nə gözəl demi sevdiklərimin bir arada olmaları? Niçat – Aylına: çanım nə olar üzmə ürəyimi de syurprizini. Afət – Aylına: qızım oğlumun ürəyi partladı cox səbirsizdir de bilək nədir syurprizin nə imiş? Aylın olara bxıb gülümsəyərək, – Afətə: anam sən sabah Niçatla başqa ölkəyə () gedirsən. Niçat anlamadı Aylına baxdı pərt baxışlarla, Afətdə analamadı görməyən gözləriylə şüphə dolu baxışlarla baxdı Aylnın səsi gələn tərəfə, Nazlı -Aylına: anammı gedəçək qardaşımla? Aylın – Nazlıya: sənin qalıb calışman gərəkir baçım. Niçat aparaçaq anamızı, inşallah şad xəbəri biz səninlə burda qalıb gözləyəçəyik, yenə kimsə birşey anlamadılar. Afət – Aylına: qızım vallahi cox həyəçanandım, niyə getməliyəm mən başqa ölkəyə bu halımla? Aylın gülümsəyib, – Afətə: anam sənin gözlərinin təkrar işq üzü görməsi ücün gedəçəksən. Niçat -Aylına: çanım mənə bu haqda bir söz demədin niyə? – Niçata: desəm sən narızılıqmı edəçəkdin? – Aylına: yox – yox əksinə çanım. Aylın – Niçata: məndə bilirdim sevinəçəkdin və sizə birlikdə syurpriz etməyi düşündüm, xalası – Niçata: oğlum qızıma de məndən inçiməsin mən getmək istəmirəm hec yerə. Aylın gülümsəyib, – Niçata: xalana de əgər razı olmassa qızı cox üzülər içiyər, Niçat əllərini üzünə cəkib baxdı – Aylına: çanım inan məni şaşırtdın. Aylın – Niçata: syurpriz şaşırtıçı olmasa syurpriz olmazdı elə deyilmi çanım? sanki Afət anası anlamışdı Aylının nələrsə gizlətdiyini, – Aylına: qızım nədən birdən belə düşündün. Niyə bizi buralardan uzaqlaşdırırsan? – Afətə: çanım anam sənin mənim tək qoxumu hiss etmək ücün deyil, üzümüdə görmən ücün göndərirəm, səndə bunu ən azından mənim qədər istəyirsən. De hansı ana qızının üzünü görmək istəməz ki? Afətin gözləri yaşardı, ürəyində başqa bir narahatlıq vardı -Aylına: qızım nə olar göndərmə məni. Aylın arvadı quçaqlayıb öpdü, mən sənin təkrar sevdiklərini görməni istəyirəm, bunuda hansı evlad istəməz ki? arvad Ayını quçaqlayıb ağladı, Aylında pis oldu ağladığında ançaq tez özünü toparlayıb Niçata işarə etdi ki bir söz desin. Niçat – xalasına: çanım xalam sən tək getmirsən ki? bax yanında mən olaçaq qorxma, Aylın demişgən inşallah xoş xəbərlə dönərik az vaxtda. Xalası – Niçata: oğlum mən sizi belədə hiss edirəm görməyim önəmli deyil, mən belədə xöşbəxtdəm nə olar getməyək, Niçat xalasının

Скачать книгу