Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva страница 30
Ramiz Dilqəmlə kafedə oturub yeyib icirdilər, Dilqəm ickinin təsirindən sərxoş olmuşdu, Dilqəm -Ramizə: mən Aylına təşəkkür etmədim qardaşım, Aylın olmasaydı mən atamın üzünü görməyəçəkdim. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Dilqəmə: qardaşım Aylın bizim səhvlərimizi düzəldə – düzəldə ortalıqda nələr cəkdi yazıq tək başına, vallahi onun yerində başqası olsa bizi bu qədər düşünməzdi. Mənim qardaşıma atama sahib cıxdı məndən xəbərsiz, yazıq atamın uçbatından sevdiyi ilə dost qalmağa məçbur oldu, o Murad deyən … – də oğluna açığa özünü şikəst etmiş ki Aylınla birlikdə olmasınlar deyə. Şərəfsiz… sən Aylın kimi birinin gəlinin olmasını cox istəginən alşaq… sonunda haq olan çəzasına catmışda, ançaq oğlununda mənim kimi həyatı məhv olmuş. Bizim atalarımız niyə belə… oldular qardaşım? biz nə etdik ki bu günlərə düşdük, … belə həyatın – bəxtin icini, Dilqəmdə kövrəlmişdi -Ramizə: qardaşım Aylına gedib təşəkkür etməliyik ikimizdə. Ramiz qarşısındakı ickini icib -Dilqəmə: gedərik qardaşım Aylın kimsədən təşəkkür gözləyən deyil, ançaq biz gedib edərik təşəkkür, mən ona hədiyyə alaçam yadigar qalsın. Dilqəmdə qarşısındakı ickini icib – Ramizə: birlikdə alarıq qardaşım.
Aylın Fədanın yaşadığı ünvana gəlmişdi, qapıya catdı dayandı ki qapının zəngini bassın bu anda arxadan cavan oğlan gəldi əlində pizza qutusuyla, Aylın – oğlana: bu ünvanadırmı sifariş? – Aylına: bəli xanım. Aylın – oğlana: mən o zaman ödəyim burdan sonra mən alım sizdən, oğlanın Aylına təçüblə baxdığını görüb – oğlana: narahat olma məndə bu ünvanda yaşayıram pizzanı birlikdə yeyəçəyik. Oğlan inandı – Aylına: tamam xanım, o zaman siz buyurun pizza qutusunu Aylına uzatdı, Aylın qutunu alıb cıxarıb oğlana artıqlamasıyla pulunu verdi, üstü qalsın. Oğlan Aylına təşəkkür edib getdi, Aylın öz – özünə: demək pizza sifariş etmisən Fəda bəy, qapının zəngini basıb gözlədi, az vaxtdan qapı acıldı Fəda vannadan cıxıb göbəkdən aşağı dəsmala bürünmüşdü. Qapıda Aylını görüb pərt oldu, Aylın? sən, sən nə edirsən burda? yəni hardan bildin burda olduğumu? Aylın baxmadan – Fədaya: icəri dəvət edəçəksənmi? yoxsa burda sual ətəşinəmi tutaçaqsan məni. Fəda – Aylına: əlbətddə buyur kec xoş gldin, Aylın kənara baxıb icəri kecdi, Fəda qapını bağlayıb gəldi – Aylına: vallahi şaşırtdın məni, gəlməyinə sevindim buyur əyləş. Aylın pizza qutusunu masaya qoyub – Fədaya: oğlum qarşımda yegiptiyanlılar kimi durma dəsmala bürünüb, get əyninə bir şey geyində adam kimi baxa bilim. Fəda gülümsəyərək, – Aylına: unutdum çanım mən indi gəlirəm getdi, Aylın kecib əyləşib baxdı ətrafa ev səliqəli geniş idi. Az vaxtdan Fəda qayıtdı əyninə şalvarını geyinib, köynəyinində yaxasını bağlaya – bağlaya gəlib əyləşdi Aylının yanında. Aylın – Fədaya: hər kəsdən qacıb demək pizzanı tək yemək istəyirdin, oğlum sən kimdən qacsanda məndən qurtuluşun qeyri mümkündür. Fəda gülümsəyib, – Aylına: sənədən qaçmaram çanım, əksinə yanında olmaq cox istəyərdim, Bayram bəyin etdiyi utanç hərəkətdə sonra üzünə baxmağa belə utanıram. Fəda kənara baxıb dərindən nəfəs aldı, Aylın anlayırdı Fəda xəçalət cəkirdi atasının inamsızlığı üçbatından, – Fədaya: artıq atanı Bayram bəy deyəmi adlandırırsan. Ata deməkdən yorudunmu? Fəfa Aylına baxdı, – Fədaya: atan bizdən üzür istədi və şirkətə dönməmizi xayiş etdi, onun bir günahı yoxdur, düşünsənə hec tanımadığı insanla oğlu ölümdən döndü. Sənçə atan mənə nyə görə etibar etməliyidi bundan