Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva страница 30

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva

Скачать книгу

style="font-size:15px;">      Aylın mətbəxtdə tapmırdı nə hardadı baxdı boynunu qaşıyıb, babası səslədi hara oldu qızım qəhvələrimiz? Aylın – babasına: evində bir qadın saxlasaydın nəyin hara qoyulduğunu tapmaq olardı. Hər gün mətbəxdə başqa – başqaları əl qatarsa adam itsə tapılmaz burda, babası gəldi gülümsəyərək, – Aylına: sən əyləş mən hazırlayaram, Aylın kecib əyləşdi. Babası qəhvə hzırlayaraq – Aylına: mənim mətbəxtdimə məndən başqa kimsə əl qatmır qızım, – babasına: anladım özün qulluq edirsən gerisini deməyə gərək yoxdur. Babası iki finçan qəhvə hazırlayıb gətirib Aylının önünə qoyob, öz qəhvəsində masaya qoyub əyləşdi – Aylına: mən ançaq cox dəyərli olanlarıma qulluq edirəm qızım. Aylın ömründə babasının evində hecnə yeməmişdi, içməmişdi, babası öz qəhvəsindən icib – Aylına: qızım sənin həyatın mənim ücün cox dəyərlidir, bunu bilməyini istəyirəm. Bax Niçat bəylə nikahsız birlikdə olduğunuza görədə sənə açıqlana blmirəm, Aylın təçüblə – babasına: sən mənimi izləyirsən? mən sənin həyatına qarışırammı? -Aylına: qızım nə olar üzmə məni belə danışıb. Aylın əsəbləşdi – babasına: səninlə bir kəlmə etməkdə adama əsəbdir, ayağa qalxıb getmək istədikdə – Alına: Niçatın həyatı təhlükədədir, Aylın geri yerinə əyləşib babasına şüphəli baxışlarla baxdı. Babası – Aylına: mən oğlumu gəlinimi öldürüb qəza yerindən qacan o şərəfsizi tapdım sonunda, oların ölümü kimlərsə tərəfindən düzülüb qoşulmuş. Aylın qulaqlarına inanmadı – babasına: nəə? birçə mənə demə sənə görə oları öldürübər, babası dərindən nəfəs alıb – Aylına: mənə görə deyil qızım, Aylın əsəbləşdi -babasına: kimə görədir bəs? Atamın – anamın hec kiminlə işi olmadı son günlərinə qədər. Babasının özünə baxmasından bir anlıq nə düşündüsə həyəçanlandı, – babasına: sən bilirsənmi kimə görədir? babası istəmirdi gərcəkləri Aylına desin çavab vermədi, Aylında bilirdi babasının tərs xasiyyətini. Niçatın həyatı dedin təhlükədədir, kim tərəfindəndir bilirəm artıq, tək onun deyil mənimdə olar tərəfindən həyatım təhlükədədir hələdə, bilirəm ki olanlardan xəbərdarsan. Babası – Aylına: kaşki mənimlə önçədən geç olmadan paylaşsaydın fikrində olanları, mən həmişə səndən bir addım geç yetişirəm girdiyin təhlükəli işlərinə, – babasına: sən istədin belə olsun, indi məndə günah axtarma. Babası kövrəldi – Aylına: qızım oğluma gərcəkləri cox dedim inanmadı məndən küsülü ölü getdi vaxtsız, nə olar səndə belə etmə mənı qarşı yalvarıram. Mən bir gün bütün gərcəkləri sənədə anlataçam əgər bilmək istəyirsənsə, Aylın -babasına: əğər dediklrərində gərcək olsaydı atam inanardı sənə, atam inanmadıysa mən niyə inanım ki? sən sonunda nənəmin qatilisən, mənçə yorma özünü. Babası cox pis oldu bu sözdən, -Aylına: hec kimsə məni anlamaz qızım sözlə desəmdə, mən nənənin qatili bilərəkdən olmadım. Nənən mənim silahımı alıb özünü vurmaq istərkən mane olmaq istədim ançaq alınmadı, silahın tətiyində mənim barmağım oldu əlindən almaq istəyərkən, silah özünə tərəf doğrulduğundan bir anlıq hiss etdim olaçaqları. Baxışlarımla yalvardım ki etməsin bunu, ançaq gözünü belə qırpmadan basdı barmağımın üstündən tətiyə vurdu özünü insafsız. Babasının gözlərindən yaş süzüldü – Aylına: mən bunu oğlumada dedim inanmadı, anamın qatilisən dedi içimi cox açıtır bu söz hələdə, mən düşmənimə belə arzulamıram o anı yaşasın. Aylın ayağa qalxdı, babasına artıq bir söz demədən gedirdi arxasınça – Aylına: ünvan masanın üstündə kağızda yazılıdır. Aylın dönmədən – baxmadan getdi, Babası qaldı gözləri yaşlı tək – tənha həmişəki kimi.

      Ramiz Dilqəmlə kafedə oturub yeyib icirdilər, Dilqəm ickinin təsirindən sərxoş olmuşdu, Dilqəm -Ramizə: mən Aylına təşəkkür etmədim qardaşım, Aylın olmasaydı mən atamın üzünü görməyəçəkdim. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Dilqəmə: qardaşım Aylın bizim səhvlərimizi düzəldə – düzəldə ortalıqda nələr cəkdi yazıq tək başına, vallahi onun yerində başqası olsa bizi bu qədər düşünməzdi. Mənim qardaşıma atama sahib cıxdı məndən xəbərsiz, yazıq atamın uçbatından sevdiyi ilə dost qalmağa məçbur oldu, o Murad deyən … – də oğluna açığa özünü şikəst etmiş ki Aylınla birlikdə olmasınlar deyə. Şərəfsiz… sən Aylın kimi birinin gəlinin olmasını cox istəginən alşaq… sonunda haq olan çəzasına catmışda, ançaq oğlununda mənim kimi həyatı məhv olmuş. Bizim atalarımız niyə belə… oldular qardaşım? biz nə etdik ki bu günlərə düşdük, … belə həyatın – bəxtin icini, Dilqəmdə kövrəlmişdi -Ramizə: qardaşım Aylına gedib təşəkkür etməliyik ikimizdə. Ramiz qarşısındakı ickini icib -Dilqəmə: gedərik qardaşım Aylın kimsədən təşəkkür gözləyən deyil, ançaq biz gedib edərik təşəkkür, mən ona hədiyyə alaçam yadigar qalsın. Dilqəmdə qarşısındakı ickini icib – Ramizə: birlikdə alarıq qardaşım.

      Aylın Fədanın yaşadığı ünvana gəlmişdi, qapıya catdı dayandı ki qapının zəngini bassın bu anda arxadan cavan oğlan gəldi əlində pizza qutusuyla, Aylın – oğlana: bu ünvanadırmı sifariş? – Aylına: bəli xanım. Aylın – oğlana: mən o zaman ödəyim burdan sonra mən alım sizdən, oğlanın Aylına təçüblə baxdığını görüb – oğlana: narahat olma məndə bu ünvanda yaşayıram pizzanı birlikdə yeyəçəyik. Oğlan inandı – Aylına: tamam xanım, o zaman siz buyurun pizza qutusunu Aylına uzatdı, Aylın qutunu alıb cıxarıb oğlana artıqlamasıyla pulunu verdi, üstü qalsın. Oğlan Aylına təşəkkür edib getdi, Aylın öz – özünə: demək pizza sifariş etmisən Fəda bəy, qapının zəngini basıb gözlədi, az vaxtdan qapı acıldı Fəda vannadan cıxıb göbəkdən aşağı dəsmala bürünmüşdü. Qapıda Aylını görüb pərt oldu, Aylın? sən, sən nə edirsən burda? yəni hardan bildin burda olduğumu? Aylın baxmadan – Fədaya: icəri dəvət edəçəksənmi? yoxsa burda sual ətəşinəmi tutaçaqsan məni. Fəda – Aylına: əlbətddə buyur kec xoş gldin, Aylın kənara baxıb icəri kecdi, Fəda qapını bağlayıb gəldi – Aylına: vallahi şaşırtdın məni, gəlməyinə sevindim buyur əyləş. Aylın pizza qutusunu masaya qoyub – Fədaya: oğlum qarşımda yegiptiyanlılar kimi durma dəsmala bürünüb, get əyninə bir şey geyində adam kimi baxa bilim. Fəda gülümsəyərək, – Aylına: unutdum çanım mən indi gəlirəm getdi, Aylın kecib əyləşib baxdı ətrafa ev səliqəli geniş idi. Az vaxtdan Fəda qayıtdı əyninə şalvarını geyinib, köynəyinində yaxasını bağlaya – bağlaya gəlib əyləşdi Aylının yanında. Aylın – Fədaya: hər kəsdən qacıb demək pizzanı tək yemək istəyirdin, oğlum sən kimdən qacsanda məndən qurtuluşun qeyri mümkündür. Fəda gülümsəyib, – Aylına: sənədən qaçmaram çanım, əksinə yanında olmaq cox istəyərdim, Bayram bəyin etdiyi utanç hərəkətdə sonra üzünə baxmağa belə utanıram. Fəda kənara baxıb dərindən nəfəs aldı, Aylın anlayırdı Fəda xəçalət cəkirdi atasının inamsızlığı üçbatından, – Fədaya: artıq atanı Bayram bəy deyəmi adlandırırsan. Ata deməkdən yorudunmu? Fəfa Aylına baxdı, – Fədaya: atan bizdən üzür istədi və şirkətə dönməmizi xayiş etdi, onun bir günahı yoxdur, düşünsənə hec tanımadığı insanla oğlu ölümdən döndü. Sənçə atan mənə nyə görə etibar etməliyidi bundan

Скачать книгу