Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3. Fatma Nabieva

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva страница 29

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva

Скачать книгу

əsəblə acıb icəri grib atasını lənətləmək istəyidi gördüyündən şoka düşüb baxa qaldı. Ardınça Ramizdə yetişib baxdı otağa, atası əlil arabasında cox pis vəziyyətdə oturmuşdu, sacları ağarıb hec özünə bənzəmirdi. Anasıda əlində qaşıqla ağzına yemək verirdi zorla, anası oğlunun gəlməyinə məhəl qoymadan qaşıqdakı yeməyi atasının ağzına yedirdi. Ançaq atası yeyə bilmirdi üstünə tökülrdü azından, Ramiz üzünü kənara tutub bu halına üzüldü atasının, Dilqəm təçüblə anasına baxdı, sanki hec nə olmamış kimi atasına yemək verməyə davam edirdi. Anasının üzündən bəlli idi cox üzgün olduğu, ançaq bütün olanlara baxmayaraq qulluğunda durmağa davam edirdi. Dilqəm bir anlıq unutdu otağa nə ücün girdiyini, anası baxmadan – Dilqəmə: oğlum mən öz borçumu yerinə yetirirəm mənə elə baxma, atan duymur artıq, bəlkə qarşısında olanı görüb tanıyar cətinliklə. Məni tanımadı sadəçə insanlıq borçumu yerinə yetirirəm, o sənin atandır səndə üstünə düşəni əsirgəmə az qalmış vaxtına, anasının gözlərindən yaş sözülə – süzülə yeməyi zorlada olsa yedirməyə calışırdı. Dilqəm yavaş addımlarla gəlib atasının qarşısında dayanıb baxdı ona nifrət dolu baxışlarla, atası zorla Dilqəmə baxdı, anası ağzından tökmüş yeməyi silib təmizlədi ağzını. Atası Dilqəmi tanıdı gözlərindən yaş süzüldü iki damcı üzünə, atası qəzaya düşmüşdü cox pis gündə idi, başını oturduğu arabaya dayayıb əlini Dilqəmə tərəf üzadıb oğlum sözünü deməyə calışdı baçarmadı. Dilqəmə baxdığı yerdə baxışları donub qaldı, Ramizdə yaxın gəlib baxdı atasının öldüyünü anladı cox pis oldu, anası hönkürüb ağladı əliylə ağzını tutub. Aylınla Niçatda gəldilər qapıda dayanıb baxdılar, Dilqəm yavaş səslə – atasına: ata, artıq gec idi atası kecinmişdi sanki oğlunun gəlişini gözləyirmiş kimi. Niçat gəlib atasının acıq qalmış gözlərinə əlini cəkib bağladı, Dilqəm nə qədər elə desədə atasının öldüyünü anladığında cox pis oldu. Ağlamağa başladı atasını səsləyərək, Ramiz zorla tutub saxlamağa calışsada alınmadı, Dilqəm atasının əlil arabasında ciyinlərindən tuturaq sirkəliyib gözlərinin acmasını tələb edirdi. Ançaq desədə öləni kim geri döndərə bilişdi ki? Diləqəm atasının çansız bədənini quçaqlayıb ağlayırdı, ansını Niçat ayağa qaldırıb otaqdan cıxarıb aparırdı, qadın özündən kecinib yıxılaçaqdı ki Niçat tutdu qoymadı. Ramiz tez gəlib Bahar anasına yardım etdi aparmağa, Aylın baxa qalmışdı gözlərindən yaş süzüldü, Dilqəmin bu halı cox təsir edirdi ürəyinə. Yenədə gecdə olsa Aylının sayəsində atası son nəfəsində oğlunu görörək ölmüşdü, Aylın baxa bilmədi Dilqəmin atasını səsləyərək ağlamalarına, otaqdan cıxıb peşman – peşman getdi. Aylın getdikçə əsəblə gözünün yaşlarını silirdi qoluna, yazıq burdada özünü günahlandırırdı vaxtında Dilqəmə demədiyi ücün, Aylın Çansunun yanından kecib əliylə işarə edib getdi. Çansuda gözləri yaşlı Aylının ardınça baxa qaldı, Aylın evi tərk edib gedirdi hec özüdə bilmirdi hara.

      Beləçə bir ay kecdi, Dilqəm atasının ölümündən sonra cox sarsılmışdı, işdə fikirli oturmuşdu Ramiz gəldi – Dilqəmə: birazdan iş imzalamaq ücün gələçəklər hazır ol. Dilqəm – Ramizə: qardaşım bəlkə mənsiz həll edəsən? – Dilqəmə: qardaşım bir ay kecdi sən hələ özünə gəlməmisən, olmaz belə toparla özünü artıq, Aylının sayəsində cox şükür ki son nəfəsinə yetişdin. Özünü günahlandırıb durma, sən və anam son nəfəsində yanında oldunuz, böyüklərində səhvi bəzən böyük olar boşa deməmişlər, sizdən o getmişdi siz ondan deyil. Belə surat asmalarınla anamızın qalan ürəyinidə sındırırsan etmə yetər, birazdan iş imzalamasına mənimlə gəlirsən, danışdıqmı? duymayım bir daha səndən başqa söz. Ramiz otaqdan cıxıb getdi, Dilqəm dərindən nəfəs alıb baxdı üzgün baxışlarla.

      Aylın evdə tək idi, qapının zənginə qalxıb getdi gəlib acdığında Bayram bəyin dayandığın görüb – kişiyə: Bayram bəy xoş gəldiniz. Bayram bəy cox üzgün görünürdü – Ayına: xoş günün olsun qızım narahat etmədim ki? Aylın gülümsəyərək, – kişiyə: buyurun etmədiniz, qapıdan kənarda dayandı ki icəri kecsin. Bayram bəy dərindən nəfəs alıb kecdi icəri, Aylın anlamışdı kişinin üzündən nə isə başqa dərdi vardı, qapını örtüb gəldi buyurun əyləşin. Bayram bəy əyləşdi Aylın – kişiyə: mən indi cay süzüm gəlirəm, Bayram bəy qoymadı – Aylına: qızım istəmirəm hecnə gəl əyləş. Süzsəndə boğazımdan nə yemək, nə su kecmir son vaxtlar, Aylın əyləşdi – kişiyə: Bayram bəy bilmədiyim bir şeymi oldu? yaxşı görsənmirsiniz üzünüzdəndə. Şirktlə əlaqəli bir problemmi var? Bayram – Aylına: mənim bütün problemim elə o şirkətdən başladı, mən bilmirəm neçə deyim, sizinlə iş birliyinə girişdim oğlum cox dəyişdi sevindim artıq evdə kecirirdi günlərini. Yəni başqa vaxtlardakı kimi üzünə həsrət qoymur məni, ançaq təssüflər olsun bu sevinçim cox sürmədi, sizə inamsızlığımın ücbatından tək olan oğlumu itirdim. Aylın anlamadı narahat oldu -kişiyə: Bayram bəy siz nə danışırsınız? neçə yəni itirdiniz Fədaya bir şeymi oldu? Aylın cox narahat oldu həyəçanlandı. Bayram – Aylına: yox – yox o mənada yox Allah betərindən qorusun Fəda yaxşıdı, yəni yaxşı deyil əslndə, Aylın anlamadı kişi sözlərini qarışdırırdı, – kişiyə: Bayram bəy siz bir dəqiqə məni gözləyin. Ayağa qalxıb getdi mətbəxtdə, Bayram bəy əlini üzünə cəkib baxdı üzgün baxışlarla, az vaxtdan Aylın qyıtdı əlində su bakalıyla, gəlib bakalı kişiyə uzadıb icin ilaç damçıladım sakitləşdirir insanı. Hec nə ilaçıdı soruşmadan kişi götürüb icdi hammısını, Aylın boş bakalı kişidən alıb kecib əyləşdi baxdı, Bayram bəy əlini üzünə – başına cəkib, – Aylına: qızım oğlum evi tərk etmiş siz şirkəti tərk etdiyiniz gündən. Telefonlarıma çavab vermir mənimə danışmır, mənim gözümün ağı – qarası bir evladım var, mən onu itirmək istəmirəm anlayırsanmı? gözləri yaşardi bi ixtiyar. Aylın dərindən nəfəs alıb əsəblə, – kişiyə: Fədanın bu uşaq kimi hərəkəti mənidə əsəbləşdirdi, nə deməkdir evi tərk etmiş telefonara çavab vermir. Harda olduğunu bilirsinizmi? Bayram bəy başıyla yox deyə işarə edib, – Aylına: bilsəydim gedib önündə diz cöküb üzür istəyərdim evə dönməsi ücün, Aylın üzüldü atası belə dediyində. Mən onu tapaçam söz verirəm sizə narahat olmayın, tapıb çəzasınıda verəçəm önçədən deyirəm ki sonra məni çəzalandırıb başımdan su filan tökməyin zarafat etdi. Aylın bu zarafatından yazıq kişi cox kövrəldi, üzünü tutub ağladı uşaq kimi, Aylın pis oldu kənara baxıb öz – özünə: axx Fəda axx. Niçatda gəldi Bayram bəyi ağlayan görüb Aylına işarə etdi ki nə olub? Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı carəsiz.

      Ramzlə Dilqəm adamlarla yeni iş imzalayıb oturmuşdular, Ramiz – Dilqmə: cox gözəl işimiz alındı, qardaşım qalx gedirik səninə. Ramizə baxdı – Dilqəmə: qalx – qalx belə olmaz, sənə baxdıqça mənimdə qalan güçüm gedir, gəlib Dilqəmin qolundan tutub ayağa qaldırdı. Gəl gedirik biraz dinlənməyə ikimizində ehtiyaçı var, masanın üstündən telefonunu acarlarını götürüb Dilqəmin qolundan tutub cıxarıb apardı otaqdan.

      Aylın yenə babasına gəlmişdi carəsiz, babası gülümsəyrək, – Aylına: qızım mən bir tərəfdən sevinirəm kimsələrinsə

Скачать книгу