Potop, tom drugi. Генрик Сенкевич

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Potop, tom drugi - Генрик Сенкевич страница 47

Potop, tom drugi - Генрик Сенкевич

Скачать книгу

czarownik. [przypis edytorski]

15

Lubomirski, Jerzy Sebastian herbu Szreniawa bez Krzyża (1616–1667) – marszałek wielki koronny, później hetman polny koronny i starosta spiski; w latach 60. przywódca rokoszu, który ograniczył absolutystyczne dążenia Jana Kazimierza; zmarł na wygnaniu. [przypis edytorski]

16

Chowański, Iwan Andriejewicz (zm. 1682) – rosyjski wojskowy, bojar i wojewoda, jeden z dowódców w wojnie polsko-rosyjskiej (1654–1667). [przypis edytorski]

17

febris (łac.) – gorączka, dreszcze. [przypis edytorski]

18

banit – dziś: banita, skazany na wygnanie. [przypis edytorski]

19

defensor patriae (łac.) – obrońca ojczyzny. [przypis edytorski]

20

hufnal – duży gwóźdź o kwadratowym przekroju. [przypis edytorski]

21

garłacz – broń palna, ładowana od przodu, o rozszerzanej lufie, rozmiaru pośredniego pomiędzy pistoletem a karabinkiem. [przypis edytorski]

22

kulbaka – wysokie siodło. [przypis edytorski]

23

jaźwiec – borsuk. [przypis edytorski]

24

na parol – pod słowem honoru. [przypis edytorski]

25

polityka (z łac.) – tu: uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]

26

kapuza (z łac. caput: głowa) – futrzana czapka-uszanka. [przypis edytorski]

27

kosy – skośny a. zezowaty. [przypis edytorski]

28

Chowański, Iwan Andriejewicz (zm. 1682) – rosyjski wojskowy, bojar i wojewoda, jeden z dowódców w wojnie polsko-rosyjskiej (1654–1667). [przypis edytorski]

29

kostera – ryzykant, hazardzista, szuler. [przypis edytorski]

30

Zołtareńkowi – wojska Iwana Zołotarenki (zm. 1655), hetmana kozackiego, stronnika Rosjan, szwagra Bohdana Chmielnickiego; Zołotarenko brał udział w zdobyciu Wilna (1654) i wielu innych miast, a zginął podczas oblegania Bychowa. [przypis edytorski]

31

kolokacja (z łac. collocatio: umieszczenie, ustawienie) – tu: współwłasność. [przypis edytorski]

32

Rzplitej – Rzeczpospolitej; skrót stosowany w XVII w. [przypis edytorski]

33

privatim (łac.) – prywatnie. [przypis edytorski]

34

auxilium (łac.) – pomoc; tu B. lm auxilia. [przypis edytorski]

35

komunik – jeździec, kawalerzysta a. jazda, kawaleria. [przypis edytorski]

36

wolej – lepiej; lepiej by było, żeby. [przypis edytorski]

37

Chowański, Iwan Andriejewicz (zm. 1682) – rosyjski wojskowy, bojar i wojewoda, jeden z dowódców w wojnie polsko-rosyjskiej (1654–1667). [przypis edytorski]

38

zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]

39

insultować (łac.) – znieważać, obrażać. [przypis edytorski]

40

insultum (łac.) – zniewaga; tu B. lm insulta: zniewagi. [przypis edytorski]

41

Panno Mądra – jedno z określeń Matki Boskiej, występujące w litanii. [przypis edytorski]

42

kupy swawolne – oddziały nieprzyjacielskie, które odłączyły się od swojej armii. [przypis edytorski]

43

chudoba – niewielki majątek, inwentarz. [przypis edytorski]

44

Panno Można – jedno z określeń Matki Boskiej, występujące w litanii. [przypis edytorski]

45

Zołtareńkowi – wojska Iwana Zołotarenki (zm. 1655), hetmana kozackiego, stronnika Rosjan, szwagra Bohdana Chmielnickiego; Zołotarenko brał udział w zdobyciu Wilna (1654) i wielu innych miast, a zginął podczas oblegania Bychowa. [przypis edytorski]

46

imieniowi – popr. forma C. lp: imieniu. [przypis edytorski]

47

siła (daw.) – wiele, dużo. [przypis edytorski]

48

z waszecia go traktować – zwracać się do niego: waszeć, jak do prostego szlachcica. [przypis edytorski]

49

pod wiechami – tj. w karczmach, których znak rozpoznawczy stanowiła wiecha, czyli wieniec albo przyozdobione drzewko, umieszczone nad wejściem. [przypis edytorski]

50

statysta (daw.) – polityk, mąż stanu, strateg (dziś: osoba niebędąca aktorem, a występująca w filmie lub sztuce teatralnej w roli podrzędnej). [przypis edytorski]

51

personat (z łac.) – ważna osobistość. [przypis edytorski]

52

foryś – konny pachołek, pomocnik stangreta. [przypis edytorski]

53

konfidencja (z łac.) – zaufanie, zwierzenie. [przypis edytorski]

54

inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność) – narażać na niewygody. [przypis edytorski]

55

konfident (z łac., przestarz.) – tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

56

partyzant (daw., z fr.) – stronnik, zwolennik. [przypis edytorski]

57

zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]

58

dyzgust (z łac.) – niechęć, wstręt. [przypis edytorski]

59

obywatelów – dziś popr. forma D. lm: obywateli. [przypis edytorski]

60

substancja (daw., z łac.) – majątek, dobra materialne. [przypis edytorski]

61

do sprzętów i omłotów – do czasu zwiezienia plonów i wymłócenia zboża. [przypis edytorski]

62

krescencja (z łac.) – plon, urodzaj. [przypis edytorski]

63

statek a. statki – sprzęt domowy, naczynia, narzędzia. [przypis edytorski]

64

towarzysz – rycerz, szlachcic, służący w wojsku z własnym wyposażeniem i pocztem. [przypis edytorski]

65

rękodajny – dworzanin, którego zadaniem było podawać rękę pani czy panu przy wysiadaniu z powozu, wstawaniu itp. [przypis edytorski]

66

w niebiesiech (daw.) – dziś popr. forma Ms. lm: w niebiosach.

Скачать книгу