Oase. Stefani Serfontein
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Oase - Stefani Serfontein страница 4
Ari’el staar afgetrokke na die letters op die skerm van sy skootrekenaar terwyl sy gedagtes weer na Kaapstad gaan. Hy kyk gesteurd op toe ’n skraal jong man die lugwaardin wat verby stap byna uit die aarde stamp.
Die man se donkerbril, rye oorbelle en swart klere lyk totaal onvanpas en Ari’el wonder vir ’n kort oomblik waar hy die man al gesien het. Die kappie van die ou se grys jekker hang slap agter sy kop. Vir ’n oomblik gluur die vent hom openlik aan. Ari’el kan nie sy emosies lees agter die donkerbril nie, maar ’n rilling trek deur sy ruggraat. Sy oë wyk nie ’n aks voor die man se blik nie en hy probeer dié se blik vaspen. Die vent ruk egter sy kop heftig weg en slenter agtertoe, waar hy by die toiletdeur inglip.
Ari’el frons, skud sy kop en forseer sy gedagtes weer op die dag se planne. Sy gedagtes maal egter heeltyd om Sarah. Hy was ’n gek om nie met haar kontak te hou nie. En nou sit hulle presies binne-in dit wat hy wou vermy.
Ná ’n paar minute klap hy die rekenaarskerm toe en laat sy kop teen die stoel se rugleuning sak. Hy laat sy spiere doelbewus ontspan soos hy in die Israelse Verdedigingsmag geleer is.
Ná ’n kort slapie om sy kragte te herwin, sy hande op sy skootrekenaar gevou, voel hy beter. Hy vryf sy oë en kyk rond. Die gryskappievent sit vier rye skuins agter hom oorkant die paadjie. Die vent gluur hom al weer aan.
Gmf, dink hy, as hulle deesdae ’n jong snuiter stuur om my dop te hou, moet hulle baie desperaat wees.
Die res van die vlugtyd bestee hy daaraan om die plan in sy kop te slyp. Hulle sal baie versigtig te werk moet gaan om nie agterdog te wek nie. Veral as daar reeds ’n stertjie gestuur is om hom dop te hou. Die terroriste is slinks en het baie ore op die grond.
Hoekom hulle besluit het om Sarah te teiken is vir hom nog steeds duister. En ’n nagmerrie. Hy wonder hoeveel ure hy geslaap het sedert hulle ’n paar dae gelede die e-pos ontvang het. Al was dit ’n onbekende en blykbaar onopspoorbare e-posadres, neem hy en sy mense aan dit is van Die Drie Broeders, soos die terroristegroep van Jemen hulself noem. Dié drie leiers uit verskillende lande wat mekaar as “broers” beskou, is slinks en baie fanaties. As hy sy oë toemaak, kan hy die woorde van die dreigende e-pos nog voor hom sien: “Dokter Ben-Yusuf, die rooikopvrou van Kaapstad sal betaal. Die Suid-Afrikaners sal almal betaal as dit moet, omdat hulle Ratels die strate van Jemen plattrap. Gebruik jou kontakte en maak ’n plan daarmee. Onthou, jy is ook in ons visier!”
Hy knip sy sak oop en vroetel daarin. Onder sy dokumente haal hy die pakkie koerantberigte uit. Terwyl hy daardeur blaai, sug hy onwillekeurig. Sy oog val op ’n gedeelte wat met kleur beklemtoon is.
Die Suid-Afrikaanse Lugmagforum: 09 Junie 2011. Die nasionale komitee vir beheer oor konvensionele wapens (NCACC) behoort ’n volskaalse ondersoek te begin na die klaarblyklike gebruik van Suid-Afrikaanse Ratel-pantservoertuie in die geweldgeteisterde Jemen. Dié voertuie is deur die internasionale media-agentskappe Reuters en Associated Press in Sana’a, Jemen, afgeneem te midde van die land se regering se gewelddadige onderdrukking van pro demokrasie-opstande.
’n Foto van die Ratel pryk ook op die berig.
Volgens ’n sekere parlementslid kan die regering en die NCACC nie toelaat dat Suid-Afrikaanse wapentuig in die hande van onderdrukkende regimes beland nie. Die NCACC se jongste jaarverslag – oor Suid-Afrikaanse wapenhandel met buitelandse moondhede – toon meer as R360 miljoen se kategorie A-wapens is verlede jaar aan Jemen verkoop. Dié wapens word omskryf as “groot wapentuig” wat tot die omvangryke verlies van menselewens kan lei.
Ari’el se brein skok tot stilstand toe hy die sinnetjie in ’n ander internetberig lees: “Generaal Jacobs van die Suid-Afrikaanse Weermag het by nadere ondersoek gesê die saak is sub judice en hy wou geen kommentaar daaroor lewer nie.” Dit slaan hom soos ’n voorhamer. Sarah se van is Jacobs en sy het ’n broer wat ’n generaal in die Suid-Afrikaanse Weermag is. Ari’el onthou dit was een van die redes waarom hulle verlede jaar haar sogenaamde “ontvoering” uit die pers gehou het. Hy kou aan sy lip en lees verder.
Sowat 320 oorskot-Ratels is blykbaar in 2003 en 2004 na Jordanië uitgevoer en deur ’n plaaslike maatskappy daar omgebou.
Wapentransaksies soos dié tussen Suid-Afrika en Jordanië word blykbaar gereeld op grond van streng voorwaardes afgehandel en sluit wel meestal ’n eindgebruikerooreenkoms in. Daardie ooreenkoms sluit onder meer in dat wapens nie sommer tweedehands aan ’n derde land verkoop mag word nie.
In die Suid-Afrikaanse parlement is gevra dat daar uitgevind moet word wat dié Ratels in Jemen se strate soek.
Nou kom hierdie saak in die dreigbrief ter sake. Ari’el frons. Daar is blykbaar ’n fabriek in Jordanië waar hulle die Ratels sou ombou vir eie gebruik.
Die eindgebruikerooreenkoms het bepaal dat die voertuie uitsluitlik vir die gebruik van Jordanië se weermag sou wees. Sou Jordanië die voertuie wou herverkoop of uitvoer, sou hy eers by Suid-Afrika toestemming daarvoor moes kry.
Volgens die berig was daar tot op hede nog geen versoek van die Jordaniese regering om enige van die voertuie te herverkoop nie.
Die berig sê ook dat sekere ingeligte mense dink, dat die Ratel-troepedraers ook nie aan Jemen verkoop is nie, maar dat dit deur Jordanië na Jemen gestuur is om die sukkelende Jemense regering te help. Die rebelle en terroriste hou niks daarvan nie.
Waar die Jemen-regering aan die ratels gekom het, is ook Ari’el se vraag. In die 1960’s het Saoedi-Arabië die rojaliste in Jemen gesteun en Egipte het weer die republikeine in Jemen bygestaan.
Wat is nou die storie met Jordanië? Om die kroon te span bedreig die Suid-Afrikaanse Ratels in Jemen se strate nou Sarah se veiligheid.
Bloot omdat hy met Sarah kontak gehad het, wil hulle haar gebruik om hom af te pers. Of het dit meer met Sarah se broer te doen as wat hy dink? As hy Sarah nie so gou moontlik kan beveilig nie, sal hy genoodsaak wees om haar broer en die Suid-Afrikaanse regering hieroor in te lig. Die vrae maal deur Ari’el se brein.
Waar het hulle uitgevind dit is Sarah wat destyds deur die neutrale groep Jemen-soldate uit die hande van die terroriste in die Negev woestyn gered is?
Miskien het die oorspronklike aanval op haar destyds al plaasgevind met ’n groter oogmerk in gedagte. Het hulle geweet sy is van Suid-Afrika?
Wié sit werklik daaragter? Die spul terroriste organisasies is meestal op een of ander wyse met mekaar verbind. Sou dit ’n brawe poging wees van ’n klein splintergroep of is dit Die Drie Broeders – wat op die oomblik die derde mag in Jemen se burgeroorlog is; wat daarop roem dat hulle Rusland en China as vennote het. Wat gaan van sy land word as dit die geval is? Is hierdie e-pos net ’n leë dreigement?
Waar die konneksie is, weet hy nie, ook nie hoe hulle uitgevind het Sarah woon in Kaapstad nie.
Dalk weet hulle ook nou dat ’n vriendelike Saoedi-Arabiese sjeik die neutrale groep soldate goedgesind is en hulle gereeld in die woestyn huisvesting gee.
Vir al wat hy weet, is Sarah net ’n toevallige pion wat die spul probeer gebruik om hom by te kom en sommer ook hul doel te bereik. Weet hulle dat hy haar versorg het? Is daar ’n verraaier in sy groep?
Hy vee oor sy oë om sy gedagtes te probeer orden. Daar was