hartseer van jou maat te onttrek.
Here, dankie dat U na ons kinders omsien, al is hulle nou grootmense, besig met hul eie dinge. Amen
27 Februarie
Die huwelik is heilige grond
Jesaja 54:17 – “Maar geen wapen wat teen jou gemik word, sal iets teen jou kan uitrig nie. Elke aanklag teen jou sal jy weerlê. Dit is die erflating van die dienaars van die Here. Aan hulle laat Ek reg geskied,” verklaar die Here. (NLV)
Die huwelik is vir God heilige grond. Die bose probeer ongelukkig ook daar diep vernielspore trap.
Die band van vertroue en sekerheid tussen ons en ons huweliksmaat word dikwels deur konflik en vrees uitgerafel. Onsekerheid is gewis ’n magtige wapen teen enige verbintenis.
Jesaja praat hier oor God se houding teenoor sy kinders in tye van blootstelling. Ook binne die huwelik beleef ons soms sulke aanvalle. Gelddruk, verslawing en siekte is maar van die knelpunte wat ’n verhouding diep kan toets.
Verskuif jou fokus vanaf die bedreiging na God se karakter. Dikwels is die uitdaging nie iets wat vinnig sal weggaan of verdwyn nie. Dis dalk nie iets waaroor julle onmiddellik beheer het nie. Hou in sulke tye jul oë op Hom gerig, terwyl die krisis of uitdaging homself uitspeel.
Uithouvermoë speel ’n deurslaggewende rol. Ons verloor maklik hoop wanneer ons nie die einddoel kan sien nie. Hier gee God dit reeds duidelik uitgespel: “Aan hulle laat Ek reg geskied.” Die oplossing sal dalk nie uitspeel soos jy gedink het nie, maar die uitslag in die groter prentjie sal in jou guns wees.
Dit bly ’n geweldige uitdaging om nie God se wil met ons eie persoonlike tydlyn te verwar nie. En in sommige situasies is daar gewoon net nie nou ’n antwoord op die vraag wat ons vra nie. Fokus net op wie God is en rig jou emosies volgens sy Woord.
Fokus ek genoeg op die karakter van God?
God van vandag, laat my sien wie U is en rig my hoop op u karakter. Amen
28 Februarie
Stilte in die storm
Matteus 8:26 – Daarna het Hy opgestaan en die wind en die see hard aangespreek, en dit het doodstil geword.
Dis vandag besonder winderig. Die turkooisblou water is gespikkel met wit seeperdjies. Die see raak rof en onstuimig. Elke nou en dan ruk die wind verbete aan die houtvensterrame van ons huisie by die see.
Tydens my stiltetyd vanoggend kom ek weer af op die bekende gedeelte waar Jesus die storm stilmaak op die see. Dit laat my gedagtes dwaal na Galilea. Daar waar dit werklik gebeur het.
Deel van ons toer na Israel is om ’n paar dae in Tiberias deur te bring en ’n bootrit op die see van Galilea te onderneem. Ons sorg dat ons bootrit laatmiddag begin, sodat ons teen sonsondergang in die middel van die meer anker gooi. Dit bly vir my van die mees spesiale tye van ons besoek aan die Heilige Land. Sonder uitsondering daal ’n heilige stilte oor die groep neer sodra die enjin se gedreun finaal bedaar.
Nou is slegs die rustige geklots van die water teen die romp van die houtboot hoorbaar. So sit ons woordeloos, meestal diep in gebed en verwondering oor die wonder van ’n storm wat op die plek met die spreek van ’n paar woorde stilgemaak is, daar in die middel van die meer.
Dis ook hier waar ons keer op keer God smekend vra om die storms in ons eie lewe tot stilte te verklaar. Vir lank bly ons so in die vrede van die stilte sit.
Vandag roep my hart na die heiligheid van Galilea.
Glo jy werklik dat God die storms in jou lewe kan stilmaak? Of is jy kleingelowig en bang soos die dissipels op die boot?
Jesus, om en in my storm, kom en bedaar ook dié wind en stormsee. Amen
29 Februarie
God ken sy planne
Jeremia 29:11 – “Ek weet wat ek vir julle beplan het,” sê die Here. (NLV)
Ons vier nie net Francois se 22ste verjaardag nie, maar ook ’n geseënde lewe, veilig in die holte van die hand van die Vader. Hoe gou het die tyd nie verbygegaan nie. Hy was anderdag nog ’n klein kannetjie met krulhare en dimpels. Nou is hy ’n groot man besig om vir dokter te leer.
Oor ontbyt dank ons die Here vir sy lewe, vir die jong man wat hy is, vir die seën wat hy ons bring. Ons standvastige, liefdevolle kind. Maar ek kan nie help om vandag, op die viering van sy geboortedag, te dink aan die tyd, nie so lank gelede nie, wat ons hom amper verloor het nie.
Hy was in die middel van graad 11, dié skooljaar waarin kinders groot besluite oor hul toekoms moet neem, toe hy in die hospitaal opgeneem is met ’n gebarste blindederm. Vir meer as tien dae het ons kind in die intensiewesorgeenheid geveg om sy lewe.
Ek en Johan het ons dae langs sy bed en in die wagkamer voor die eenheid deurgebring. Biddend, smekend dat God hom vir ons moet spaar. Toe hy uiteindelik ontslaan is, het ons kind nie net maer en bleek huis toe gekom nie, maar ook met ’n nuwe wete en diep vasberadenheid wat hy met die res van sy gespaarde lewe wil doen. Dié tyd in die hospitaal het aan hom gewys hy wil ’n dokter word.
Gee jul toekoms in die hand van die Vader oor. Bid saam oor dit wat God vir julle as gesin en huweliksmaats in gedagte het. Onthou, God is goed en getrou.
Here, u Woord sê dat U vir ons ’n toekoms beplan, voorspoed en nie teenspoed nie. Laat ons veilig in dié wete rus. Amen
1 Maart
Hy is altyd daar vir jou
1 Petrus 5:7 – Werp al julle bekommernisse op Hom, want Hy sorg vir julle.
Vriendin Truida laat weet haar man is klaarblyklik met ingewandskoors in die hospitaal in Dar es Salaam opgeneem. Hy is die afgelope paar maande reeds werksaam in Tanzanië, waarheen hy vroeër vanjaar deur sy werkgewer, ’n groot bankgroep in Suid-Afrika, verplaas is.
Net ná Nuwejaars vertrek hy om vir hulle ’n woonplek te gaan soek, ’n skool vir die dogters te vind en om daar te begin werk. Truida en hul twee dogters bly vir eers in Suid-Afrika agter totdat hul huis verkoop en alle reëlings vir die groot skuif afgehandel is. Ons deel die afgelope paar maande as vriende op die buitekring van hul gesinslewe die proses van wortels uittrek en verhuis na ’n onbekende bestemming ver van dit wat bekend is.
Om te verhuis na ’n vreemde land is nie maklik nie. Ten einde laaste is die huis en motors verkoop, blyplek vir die honde gevind en Truida en die dogters amper op pad. Op die vooraand van hul vertrek kuier sy en die kinders vir oulaas saam met haar ouers in die berge waar sy die nuus van haar man se siekte hoor. My hart gaan uit na haar (én hom) toe ons die oproep kry. Hoe magteloos moet sy nie voel as sy dink aan haar man in die hospitaal nie! Hoe alleen moet hy nie voel nie.
Maar in my gees hoor ek weer Petrus se woorde aan die gelowiges in Klein-Asië wat sê: “Werp julle bekommernisse op Hom, want Hy sorg vir julle.” En hieraan troos ek my.
Gee jou bekommernisse oor aan Hom. God is getrou en sorgsaam, veral in tye van nood.
Here, daar is soveel dinge waaroor ek my bekommer. Dankie dat U altyd daar is vir ons. Amen
