is nie ’n Messias nie.
Die ongemaklike waarheid is dat Jesus nodig gehad het om te sterf sodat ons kan lewe, sodat Hy weer kon lewe. God het gekom om mens te wees en as mens moes Hy ook sterf, want mense sterf; dis deel van ons storie.
Nicholas, wat saam met ons by 3rdplace werk, sê altyd: “Lief en leed loop altyd saam soos twee spore in ’n pad.”
* * *
Onthou dat jy ook sal doodgaan – dit is wat memento mori beteken. Christene het oor die eeue heen Memento Mori-meditasies geskryf en objekte soos skedels en kuns wat doodsimbole uitbeeld in hulle huise en kerkgeboue geplaas. Daar is ’n kapel in Portugal, Capela dos Ossos, wat versier is met mensskedels en bene. Selfs die kandelare is van bene gemaak as ’n kolossale Memento Mori. Hierdie gedig kan ’n mens in die kapel lees:
Where are you going in such a hurry, traveler?
Stop … do not proceed;
You have no greater concern,
Than this one: that on which you focus your sight.
Recall how many have passed from this world,
Reflect on your similar end,
There is good reason to reflect
If only all did the same.
Ponder, you so influenced by fate,
Among the many concerns of the world,
So little do you reflect on death;
If by chance you glance at this place,
Stop … for the sake of your journey.
The more you pause, the further on your journey
you will be.
Fr. António da Ascenção
In ons huis het ek ook begin om uitbeeldings van skedels te versamel en uit te stal soos Christene deur die eeue heen gedoen het. Mense frons altyd as hulle dit sien, want wat soek so iets in ’n Christen se huis? Het jy ’n obsessie met die dood? Nee, juis nie; daarom het ek die skedels nodig.
Dis eenvoudig. Dit herinner my om reg te leef, om elke dag te tel, om te onthou dat die dood deel is van die lewe en deel is van die reis. Dat die dood nou steeds ’n rol het om te speel, dat hartseer ons laat groei en op ’n manier heelmaak, en dat pyn ons leer om ander te dra en te help.
Wanneer iemand Jesus begin volg begin hulle dikwels om kruise in hul huise te sit en aan hul motor se spieëltjie te hang of as juwele te dra. Ons vergeet vinnig dat die kruis ’n martel-instrument was, so goed soos om vandag ’n elektriese stoel as ’n simbool te gebruik. Die kruis is die eintlike Memento Mori – of behoort dit te wees.
* * *
Hartseer en dood het sy plek in ons wêreld. Dit vorm ons en gee vir ons lewe op ’n manier wat ons nie kan verstaan nie. Dit is die kompos vir ons tuine. Elke keer wanneer ons ons liggame met kos voed, het ’n plant of dier hul lewe afgestaan sodat ons kan leef. Ons kan nie die storie van Jesus vertel sonder dood en hartseer nie.
Ons dra lig en donker in ons. Elkeen het ’n doring in die vlees wat die Here toelaat of gebruik, iets wat ons naby aan Hom hou, ’n verlange na die dag wanneer alles heel sal wees.
Saudade is ’n Portugese en Spaanse term. Dit beskryf ’n hartseer, ’n verlange na iemand wat nie sommer sal terugkeer nie, na ’n goeie tyd wat verby is. dit is ’n vermenging van droefheid en geluk, ’n “beautiful sadness”.
Jesus het ook gehuil.22
Die mirre was by Jesus se geboorte en by sy graf ’n wonderlike reuk. Jesus ruik na mirre. Jesus ruik na lewe en ook na die dood.
Die dood gaan altyd die opstanding vooruit, het Luther die Hervormer gesê. Winter kom altyd voor die somer, die saad sterf altyd voor die oes, die nag kom altyd voor die dag,23 slaap voor wakker.
Om die reuk uit die mirre te kry moet ’n mens dit breek – dit vermorsel, om die waarheid te sê. So is dit met menige ander reuk. Mirre word fyngemaal en blomblare word stukkend gedruk. Elke keer as jy ’n lekker reuk ruik, is dit omdat iets stukkend gebreek is – die peper wat in die meul gemaal is of die kaneelstokkies wat tussen jou vingers gebreek het.
Hoekom sal dit nou anders wees met ons lewe? Hoekom is ons so verbaas as daar steeds swaarkry, hartseer en perse is wat ons maal en breek? Ons het seker gedink dat om in onsself te sterf soos Jesus gevra het, sommer iets is wat net so gebeur. God gebruik die stukkende wêreld om die mooi reuk in ons los te kry, om die harde doppe af te kry, ons blinknuwe gepoetste ego’s ’n klein bietjie te laat krap.
God maak ook altyd iets moois uit iets leliks. God gee vir ons geluk in plaas van as, vreugde-olie in ruil vir treurigheid,24 brood in plaas van slange en rose in plaas van hartseer. God is meesterlik om vir ons iets uit ons seer te gee. Die punt is dat sonder ons seer is daar niks wat ons vir God kan gee nie. As ons nie besef dat ons stukkend is nie, dat ons sterflik en dat ons gekraak is nie, dan kan God ons nie vernuwe nie.
God se opstandingsgees woon in ons. Dit is dieselfde Gees wat Jesus uit die dood opgewek het en net Hy kan ook ons seer nuutmaak. Nie vir altyd wegneem nie, maar nuutmaak en weer laat opstaan. Vir seker. God werk van die binnekant af buitekant toe. Hy het begin by die graf in die tuin en die lewe kring en kring steeds uit totdat dit eendag alles sal omvat.
* * *
Op die hoek van die straat naby ons huis, staan ’n beeld deur ’n vriend van my, Angus.25 Die bronsbeeld is van ’n man wat met sy arms gevou staan. Bo sy kop hang ’n klomp sfere wat ’n tipe wolk vorm. Die balle is almal blink silwer. Dit is hoe dit met ons lewe is: selfs die sleg (of dalk juis die sleg) is eintlik die goed. Alles wat met ons gebeur, werk ten goede mee. Die wolk wat bo ons koppe hang, het nie net ’n silwer randjie nie.
Die hele wolk is silwer.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
