είχε προσευχηθεί ακριβώς κάτω από εκεί που είχε πεθάνει; Ήξερε πως ο Άντονι ήταν διεστραμμένος αλλά αυτό ήταν και σαδιστικό.
Ο Στίβεν παρακολουθούσε τη γυναίκα να βηματίζει πέρα δώθε και μπορούσε να δει τα χείλη της να κινούνται χωρίς να βγαίνει ήχος από το στόμα της, καθώς το μυαλό της έτρεχε και παραμιλούσε. Άπλωσε το χέρι του και το ακούμπησε μαλακά στον ώμο της σε μια προσπάθεια να την ηρεμήσει. 'Τζούελ, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι δικό σου λάθος.'
Κοίταξε το χέρι του και μετά κοίταξε και τον ίδιο. 'Έχεις λίγο δίκιο. Είναι δικό σου λάθος όσο είναι και δικό μου. Και τώρα ο μπαμπάς είναι νεκρός, δεν είμαι αναγκασμένη να παντρευτώ τον Άντονι πια και σίγουρα δεν είμαι υποχρεωμένη να παραμείνω παντρεμένη μαζί σου.'
Η Τζούελ απομακρύνθηκε και το χέρι του έπεσε στο κενό. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν τώρα ήταν να συγχωρεθεί για της αμαρτίες της...ήταν ένοχη εντελώς. Είχε δώσει τα καρφιά στον Άντονι για να σταυρώσει τον πατέρα της.
Ο Στίβεν δε θα το παραδεχόταν αλλά τα λόγια της τον πόνεσαν βαθιά. Απάντησε με το μόνο τρόπο που ήξερε, πως αυτή τη στιγμή μάλλον δεν ήθελε εκείνη να ακούσει λόγια καλοσύνης και δεν ήθελε κανέναν να της δώσει κουράγιο.
'Πιστεύεις ειλικρινά πως ο Άντονι θα σταματήσει να σε ψάχνει επειδή σκότωσε τον πατέρα σου;' Φώναξε ο Στίβεν. Ήξερε πως είχε δίκιο και πως εκείνη δε θα τον άκουγε.
'Σκότωσε τον πατέρα μου...ήμουν με το διάβολο τόσο καιρό γιατί ήθελα να είναι ο πατέρας μου ζωντανός και ασφαλής. Αν ο Άντονι τολμήσει να έρθει κοντά μου, θα του τινάξω τα μυαλά στον αέρα.' Η Τζούελ αισθανόταν τόσο παράξενα. Ένιωθε απόλυτα ήρεμη εξωτερικά αλλά έτρεμε σαν τρελή από μέσα της.
Είχε κλάψει για ώρες αλλά ο θυμός τελικά την έκανε να συνέλθει. Αρκετά με τα δάκρυα. Τώρα ήταν καιρός να πάρει πίσω τη ζωή της. Είχε ετοιμάσει ένα σχέδιο για να παγιδεύσει τον Άντονι, και προσευχόταν ο Στίβεν να είχε δίκιο... ότι ο Άντονι θα έρθει να την βρει, και ήταν έτοιμη για εκείνον.
'Δε μπορώ να σε αφήσω να φύγεις,' την ενημέρωσε ο Στίβεν. Αν δεν επρόκειτο να προστατέψει τον εαυτό της, τότε αυτός ως ταίρι της θα έπρεπε να το κάνει για εκείνη. Τα βαμμένα με κόκκινο περίγραμμα μάτια της κοίταξαν έντονα μέσα στα δικά του.
'Τότε δεν είσαι καλύτερος από τον Άντονι και θα σε μισώ για όλη μου τη ζωή,' είπε με πείσμα. Ήθελε ο Στίβεν να θυμώσει μαζί της να την πετάξει έξω και να μην έχει καμία ευθύνη για εκείνη. Αν προσπαθούσε να την προστατέψει...τότε ο Άντονι μάλλον θα τον σκότωνε με τον ίδιο τρόπο που είχε σκοτώσει και τον πατέρα της. Δεν ήθελε να είναι υπεύθυνη για άλλους απαίσιους θανάτους εκτός και αν ήταν του ίδιου του Άντονι...σε εκείνη την περίπτωση ευχαρίστως να ήταν εκείνη υπαίτια.
Ο Στίβεν την κοίταξε για λίγο και μετά άνοιξε την πόρτα και στάθηκε δίπλα της. 'Φύγε λοιπόν. Προσφέρομαι να σε προστατέψω και εσύ θέλεις να βγεις έξω για κυνήγι; Φύγε, και για να δούμε πόσο μακριά θα πας ενάντια σε κάτι που δεν έχεις την παραμικρή ιδέα πως να το σκοτώσεις.' Ο Στίβεν χαμογέλασε χαιρέκακα,' Για να ξέρεις, οι ταινίες δεν είναι τίποτα μπροστά στην πραγματικότητα, είναι ένα μάτσο μαλακίες.
'Εσύ
