– каһарманнарны халыкара күләмдә искә алган чакта – Морат Әхмәтсафа улын туган авылында иң беренче булып телгә алалар, аңа һәм башка яугир якташларыбызга атап, «Батырлык дәресләре» үткәрәләр.
2003 елда Казандагы «По городам и весям» нәшриятында чыккан «Туган ягым – Теләче» дигән китапта да Морат батырга багышланган «Кайту» исемле очеркыма түрдән урын биргәннәр. (Зур рәхмәт инде әлеге фәнни-популяр басманы әзерләп нәшер итүчеләргә!)
Бөек Ватан сугышы башлануның 75 еллыгын билгеләп үткән елда Олы Кибәхуҗада каһарманнарыбыз истәлегенә торгызылган мәһабәт һәйкәлне яңарттылар. Авыл җирлегенең яңа башлыгы Ирек Гали улы Заһидуллин алда телгә алынган Татарстанның атказанган механизаторы исемен горур йөрткән Гомәр атлы бабасының моннан байтак еллар әйткән үтенеч-теләген хәтерендә нык саклаган икән. Морат батырның сурәтен ясатып һәм аңа кагылышлы төп мәгълүматларны мемориаль тактага яздырып, һәйкәлгә яңа төс – рухи яктылык иңдерде ул. Әлбәттә, мемориаль үзәкне ямьләндерүдә «Игенче» җаваплылыгы чикләнгән җәмгыяте дә (җитәкчесе – Рафис Рәшит улы Яхин) үзеннән лаеклы өлеш кертте. Теләче муниципаль районы башлыгы Илдус Фатыйх улы Зарипов та кибәхуҗалыларның әлеге башлангычына уңай бәя бирде. Моңа бигрәк тә Морат батыр гаиләсе вәкилләре нык сөенде. Һәр елны бирегә ашкынып кайта алар. Үзләрен иң кадерле кунаклар итеп каршылагач, зур хөрмәт күрсәткәч, ничек шатланмыйсың-горурланмыйсың?!
Зур хөрмәт дигәннән, 2013 елның июнендә Флүрә апа, улы Марат, килене Гөлшат, кызы Сания, оныгы Айрат белән үз автомашиналарында Путивльгә – сөекле әтисе Морат Мостафин җирләнгән изге төбәккә баргач, шундый ук ихлас ихтирам-игътибар үзәгендә булганнар. Биредә яшәүче төп халык Татарстан кунакларын бик яратып, дустанә кабул иткән. Аннары аларны Морат батыр һәм аның сугышчан дуслары мәңгелек тукталыш тапкан Спадшань урманындагы Туганнар каберлегенә дә алып барганнар. Шунда – әтисенә атап куелган мәһабәт һәйкәл итәгендә – озаклап дога кылган, иң якын кешесе белән иркенләп сөйләшкән-серләшкән Флүрә апа. Татарстан кунаклары Путивль шәһәрендәге крайны өйрәнү музеенда да булып, Морат батырга һәм башка каһарманнарга кагылышлы экспонатлар белән дә танышканнар…
Җыеп кына әйткәндә, Хәтер сагында уяу торган, үзләрен яхшылап кунак иткән Сумы өлкәсендәге рухи туганнарына кайнар рәхмәт хисләре белән кайткан Флүрә апа һәм аның гаиләдәшләре. Иң мөһиме, биредә татар халкының мактанычы булган Морат батырны онытмыйлар! Ул һаман да меңләгән күңелләр күгендә балкып яши…
«Штык һәм каләм белән…»
…Йөрәк икән – яратмыйча типмәс, Көрәш икән – җиңми калмабыз! Гомер икән – бушка янып үтмәс, Ә ил кушса – куркып янмабыз!
«…Җанга якын җаннар китә тора…»
Бу сүзләрне заманында Зәки ага Нуриның ут күршесе булган, бер үк йортта яшәгән каләмдәше, Татарстанның халык шагыйре, Г. Тукай бүләге иясе Равил Фәйзуллин әйткән иде…
Әйе,
