аҳмар руҳингдин, ғунчаси дуржи даҳандандур.Демаким: «Отмайин тийри мижам, нечун асир ўлдинг?»
Асир ўлмоғлиғим, эй, шўх, чашми сеҳрфандандур.
Раводур, кўзларингдин парвариш топти десам наргис,
Қадингнинг нахли бу гулшан аро сарву сумандандур.
Жаҳон раъноларин ўзга гирифтору ғулом эттинг,
Бу хосият шакарафшони жаннатлик сухандандур.
Асар қилмас сиришким мавжи-ю ҳам тийри афғоним,
Кўзингнинг сеҳридин хоро дема, руҳи на тантандур.
Нигини ҳарфи исминг ҳотамин назмиғаким, Фурқат,
Қилибдур дарж, кўрганлар деди: «Дурри Адандандур».
«Умр қарори йўқ, чунон барқи гузар ўтар-кетар…»
Умр қарори йўқ, чунон барқи гузар ўтар-кетар,
Даҳр мадори ҳам яна мисли шарар ўтар-кетар.
Умри азиз ақабидин тез борур даму қадам,
Қайда борурни билмадим, шамсу қамар ўтар-кетар.
Кеча тамом ётмаган бори улуш олай десанг,
Токи қўпай дегунчалик файзи саҳар ўтар-кетар.
Асли ҳунар будур, кўруб боқма кишини айбиға,
На сан, на манда ул қолур айбу ҳунар, ўтар-кетар.
Хайри мухайяри ўлуб айлама шар, башар эсанг,
Мадҳу маломатга қолур, хайр ила шар ўтар-кетар.
Нафъ кўрай десанг зарар кўрма раво чибинға ҳам,
Қилсангу қилмасанг агар нафъу зарар ўтар-кетар.
Фақр эли кўрса юз алам арқосидин етиб борур,
Хайлу ҳашам била агар соҳиби зар ўтар-кетар.
«Қон юқи юзларингни пок айла», деманг ёш ила,
Гиря қилур маҳал яна хуни жигар ўтар-кетар.
Даври замона мунқалиб, бўлма малул келса ғам,
Гулға шамолдин агар етса асар ўтар-кетар.
Яхшини сиҳҳатин кўруб, яхши сухан эшитки, сан,
Яхши кўруб-эшитмайин кўр ила кар ўтар-кетар.
Қолмағуси жаҳон аро ҳеч киши, Фурқатий, яна,
Сочса агарчи назмидан дуру гуҳар ўтар-кетар.
«Эй, кўнгил, сабр айла, ул маҳ ошно кам-кам бўлур…»
Эй, кўнгил, сабр айла, ул маҳ ошно кам-кам бўлур,
Байтул-аҳзонинг ахири пурзиё кам-кам бўлур.
Дафъатан, меҳру вафо ойинини тутумас, дема,
Ёш, ҳоло (ғўра)дур, ақли расо кам-кам бўлур.
Ёр васлиға тааммул еткурур, аҳбоблар,
Гар саломатликни қўйса, муддао кам-кам бўлур.
Бора-бора хаста ушшоқини қадрини билиб,
Булҳавасдин эҳтироз айлаб жудо кам-кам бўлур.
Мурғи ваҳшийни қилолмас ҳеч ким якбора ром,
Донау домики қурдунг, мубтало кам-кам бўлур.
Касб этар оҳиста-оҳиста киши фазлу ҳунар,
Боғ аро булбул болоси хушнаво кам-кам бўлур.
Бехабар, деб Фурқатийға таъна қилманг, дўстлар,
Лутфи Ҳақ бўлса агар машқи бажо кам-кам бўлур.
«Йиғлатиб ошиқ деганни зор қилмоқ шунчалар…»
Йиғлатиб ошиқ деганни зор қилмоқ шунчалар,
Раҳм ила бир боқмайин афгор қилмоқ шунчалар.
Ўзга ерлик одамега неча айлаб илтифот,
Бир
