Сен аралашма, зоти паст! (ўдағайлаб)
Талабалар Ксанфни олиб чиқиб кетишади.
Клея: Озод бўлишинг учун мен сенга ёрдам бераман. Қочиб кетишинг учун шароит яратиб бераман.
Эзоп: Йўқ. бўрилар билан қўйлар ўртасида уруш бўлибди. Урушда бўриларнинг қўли баланд келиб, қўйлар енгила бошлаган бир пайтда итлар қўйларга ёрдамга келиб, бўриларни қувиб юборибди. Шундан кейин, итлардан қўрқиб қолган бўрилар қўйлар хузурига элчи юборишибди. “Агар сизлар, ўртамизда уруш бўлмасин, десанглар, итларни бизга топширинглар, ана унда хеч нимадан қўрқмай бахузур халоватда ухлашингиз мумкин”. Куйлар шу заҳоти итларни бўриларга топширибди, бўрилар, турган гапки, итларни бир зумда гажиб ташлашибди; орадан бир оз вакт ўтгач, қўйлар хам бўриларга ем бўлибди…
Клея: Сен билан кетаман, десам рози бўласанми?
Эзоп бошини йўқ маъносида силкитиб кетмоқчи бўлади. Клея унинг йўлини тўсади.
Клея: Бўлмаса, тонгача мен билан суҳбат қурасан. Бу тун менинг хизматимда бўласан, оёқларимни уқала. Шиппагимни кийгизиб қўй.
Тонг ёриша бошлайди. Ташқарида тушунарсиз шовқин эшитилади. Кейин овозлар аниқлашади.
Талабалар: Ё денгиз сувини бир томчи қолдирмай ич, ё бўлмаса бутун молдавлатингни менга бер!
Ксанф чиқади. Қўлида узук йўқлигини билади.
Ксанф: Ахир мен қандай ичаман денгиз сувини?
Эзоп: Бунинг иложи йўқ!
Ксанф бу гапни эшитиб, шу заҳоти “гурс” этиб тиз чўкади.
Ксанф: Эзоп! (зор қақшаб) Ўтинаман сендан, бир уриниб кўр, ахир донишмандсан-ку. Гаровда ютиб чиқишнинг, ҳеч бўлмаса, ундан осон кутулишнинг бирон иложини топ.
Эзоп: Бу гаровда асло ютиб чиқа олмайсан, аммо осон қутулишнинг йўли бор.
Эзоп Ксанфга нимадир пичирлаб, четга олиб ўтиб қўяди. Қўлида коса билан талабалар кириб келади.
Талаба-1: Ўҳ-хў, Эзоп-ку, энди сен Ксанфнинг эмас, менинг қулимсан!
Эзоп: Йўқ, сен бойлигингни йиғиштириб олиб кел. Хозир денгизнинг ярми ичиб бўлинди хисоб.
Ксанф чорпояга ёнбошлади. Талабалар унга косаларни узатади.
Талаба-1: Нима бало, ростданам у бутун денгиз сувини ичмоқчими, дейман?
Ксанф: Хўш, шартимиз қандай эди?
Талаба-1: Шарт – денгизни ичиш, Талаба-2: Шўр денгизни ичиб тугатиш.
Ксанф. Бор-йўғи шуми?
Талаба-1: Шу!
Ксанф: Менинг азиз ҳамшаҳарларим, биласизларки, денгизга жуда кўп тошқин ва азим дарёларнинг суви оқиб тушади. Лекин мен денгизга оқиб тушаётган дарёларнинг сувини эмас, фақат соф денгиз сувини ичиш ҳақида бас боғлаганман. Шунинг учун ракибим олдин ҳамма дарёларга ғов солсин, шундан кейин мен денгиз сувини ичай. Бўлмаса, дарё сувларини ҳам денгиз сувига қўшиб ичиб юборишимга тўғри келади!
Талаба устозининг оёғига бош уради.
Талаба-1: Эй устоз, сиз улуғ инсонсиз! Сиз баҳсда ютдингиз, мен буни тан оламан, ҳа, тан оламан! Энди, ўтинаман сиздан, келинг, қилган аҳдларимизни қайтиб
