қарзим йўқ, чунки сен аскар йигит, лекин чиройли йигитсан, менга ёқиб қолдинг. Орамиз очиқ.Саломат бўл.
ХОСЕИТО: Қачон учрашамиз?
Кармен: Сенга сал ақл кирганда, (кулиб Кейин анча жиддий оҳангда илова қилди). Биласанми, қўзичоғим, чамамда сени салгина севиб қолганга ўхшайман. Лекин бу кўпга чўзилмайди. Ит билан бўри чиқиша олмайди. Борди-ю, сен лўлилар қонунини қабул қилсанг, балки мен сенга ёр бўлишга розилик берармидим. Лекин бу ақмоқона иш; ҳеч қачон ундай бўлиши мумкинмас. Йўқ, қўзичоғим, гапимга ишон. Сен жуда осонликча қутулдинг. Сен шайтонга дуч келдинг, шайтонга, у ҳамиша ҳам ичи қоралик қилавермайди, бошингга кулфат ҳам солгани йўқ. Қўй терисида бўлсам-да, лекин қўй эмасман. Дуо ўқи. Хўш, яна бир бор, алвидо. Кетавер. Карменсите тўғрисида ўйлаб хомтама бўлма, йўқса, сени ёғоч оёқли бевага дорга уйлантириб қўяман.
Кармен эшикнинг тамбасини суриб, мантильясига ўралиб, тескари ўгирилади. Чироқ ўчади.
Биринчи парда, олтинчи кўриниш.
Карменнинг хохолаб кулгани эшитилади. Чироқ ёришади. Кармен ва мансаби ошган, Хосеитонинг офицерлик кийимини кийган 1-соқчи билан қўлтиқлашиб ширакайф бўлиб келади.
Кармен: Мана шу ер. Яна байрам…
Кармен эшикни очади. Ичкаридан соқоллари ўсган Хосеито чиқади. Кармен гапин тугатолмайди.
Кармен: Кет!
1-соқчи:Сен бу ерда нима қиляпсан? Қани, жўнаб қол постингга!
Кармен: Мана шу ер менинг постим. Ўзинг жўна.
Офицер қолиш учун кийимимни ҳам ечаётганини куриб ХОСЕИТОнинг ёқасидан ушлайди-да, силкитади. ХОСЕИТО уни ҳам силтаб юборади.
1-соқчи: Майли, кетаман. (ортига ўгирилиб чаққонлик билан қиличини суғуриб, Хосеитога ташланади.) Лекин аввал сени ўлдириб кетаман. Кармен бугун меники.
Хосеито чап бериб қолади. Кармен ХОСЕИТОнинг қўлидан маҳкам ушлайди, бундан фойдаланган 1-соқчи пешонасига қилич солади, қиличининг изи тушади. ХОСЕИТО ўзини орқага ташлаб ва тирсаги билан туртиб Карменни йиқитади; кейин поручик ҳамла қилаётганини кўриб, унга қилич санчади. Шунда Кармен чироқни ўчиради. ХОСЕИТО отилиб кучага чиқади. Кармен ҳам ХОСЕИТОнинг ортидан бирга кетади.
Кармен: Тентак канарейка! Бемаъниликдан бошқани билмайсан. Ахир, мен сенга бахтсизлик келтираман демабмидим. Ҳечқиси йуқ, мендек лўли билан иноқ булсанг, ҳамма ишни тўғирлаш мумкин. Ҳаммадан олдин бошингни манави рўмол билан боғлаб олда, қайишингни ечиб ташла.
Кармен ХОСЕИТОнинг пешонасини боғлаб, ичкаридан бошқача эски йўл-йўл плашч кийдирадида елкасидан олиб кетади.
Биринчи парда, еттинчи кўриниш.
Хилват апельсинзор. Кармен эртаси куни ХОСЕИТОни қўлтиқлаб, бир апельсин бутаси остига ётқизади. Кармен ХОСЕИТОнинг бошидаги рўмолни ечиб, қонни артиб, бошқа рўмол боғлайди. ХОСЕИТО турмоқчи бўлади, лекин Кармен уни ётқизади.
Кармен: Ҳадемай тузалиб кетасан. Лекин иложи борича тезроқ бу шаҳардан жўнашинг зарур. Чунки одам ўлдирдинг, бу ерда қўлга тушгудай
