дии! Хайыахпыный, манна Андрейдыын бииргэ олоруохтаах учаскыабай кэлэн хааттаран олорор диэн быһааран биэрдим. Онно биирдэ дьэ: «Ээ сөп, этиэм билигин» диэн күө-дьаа буола түстэ. Кэтэһэ таарыйа, ыалдьыппар итии чэй кутан биэрдим. Егор кыбыстар дуу, хайдах дуу – чааскытын эргим-ургум тутан көрөр, ньуосканан да булкуйан ылар, уоһугар даҕайан испитэ буолар. Төһө өр маннык өстөөх дьоҥҥо дылы саҥата суох олоруохпутуй, кэмниэ кэнэҕэс син айахпыт аһыллан билсэн, кэпсэтэн бардыбыт. Кини улуус кииниттэн сылдьар эбит. Эрдэ куорат эҥээр үлэлээбит. Онтон быйыл манна көһөрөннөр үлэлии кэлбит. Ити курдук кэпсэтэ-кэпсэтэ чэйдии олордохпутуна түннүк аннынан Андрей ааста. Егор ону көрөн, чэйин иһэ охсоот, махтанан баран тахсан иһэн Маринаҕа кэтиллэ сыста. Кыыспыт Егору көрөн эмиэ соһуйда быһыылаах, «Уой, маамаа!» диэн өмүрбүт саҥата дьиэни биирдэ ылан кэбистэ. Учаскыабай уол аан айаҕыттан хаһыытаан-ыһыытаан көрсүбүт кыыһы соһуйбуттуу көрөн ылла, «бырастыы гыныҥ» диэт, таһырдьа ойон хаалла. Мин бэрт көрүдүьүөһү көрбүттүү күлэн быарбын тыытынным. Маринам ааны сабаат да үрдүбэр түстэ. «Наһаа астык харахтаах! Уой, үчүгэй да уо-ол!» диэн һуу-һаа бөҕөтүн түһэрдэ.
– Хайа, оттон Андрей? – истибиппэр итэҕэйбэккэ саҥа аллайдым.
– Андрей буолан! Сүүс төгүл кыраһыабай буолбат дуо?! Арааһа, таптаатым быһыылаах…
Дьэ, омуннаах да кыыс…
…
Сарсын оскуоланан айылҕаҕа тахсарбытыгар анаан алаадьы буһардым уонна дьонум биэрэн ыыппыт соболорун ыһаарылаатым. Марина эн бүттэххинэ аны мин астаныам диэн баран физругун дуу, учаскыабайын дуу көрөөрү таһырдьа тахсан олордо. Кэмниэ кэнэҕэс, собобун ыһаарылаан бүтэн эрдэхпинэ, кыыһым уоһа мэрбэҥнээн киирэн кэллэ.
– Туох ааттаах ас астаатыҥ? – сөбүлээбэтэхтии, атаах куолаһынан чаҕаара түстэ.
– Оттон сарсын айылҕаҕа илдьэ бараары астыыбын дии, – туохтан санаата алдьанан киирбитин ситэ өйдөөбөккө туран холкутук хардардым.
– Дьэ, үчүгэйкээн да кыыс аатын ыллыҥ дии. Егор кэпсэтэ олорон миэхэ эрэ наадыйбат. «Наһаа минньигэс сыт кэлэр дии, ити Нина Ивановна ас астыы сылдьар дуо?» – диир. «Ону хабан ылан үһүөн уу иһэ-иһэ хайҕаатылар! Оттон миэхэ биирдэрэ да хараҕын хатаабат быһыылаах», – Маринам кыһыытыттан монолог ааҕар артыыс курдук, куолаһын уларыта-уларыта кэпсээтэ, кэмпиэтин былдьаппыт оҕолуу уоһа толлойдо.
– Оо дьэ, инньэ диэммин сарсын аһа суох барыам дуо? – мин киниэхэ төрүт кыыһырбаппын. Дьээбэлэнэн илиилэрбин өттүкпэр уурдум уонна: «Уопсайынан мин адьас буккулуннум, эн кими таптаабыккын өйдөөбөтүм. Аны үһүс киһинэн Октябрь сүрэххин сүүйдэ дуо?» – диибин.
Маринам, киһи эрэ буоллар туттуммата, күлэн бычыгыраата.
– Суо-ох, ама да мин буолбутум иһин барыларын таптаатахпыный. – Дьүөгэм аттыбар кэлэн остуолга олордо уонна сыҥаах баттанна.
– Ити Егор харахтарын көрдөхпүнэ, олох ууллан хаалыах курдукпун дии. Эчи сырдыгыын, дириҥиин! Олох, муора курдук угуйар
