ыаллыы сытар нэһилиэккэ оскуола киирбитэ, ол иһин биһиги эмиэ тэбилиннибит быһыылаах.
– Ол аата сатаан туруорсубат буоллаххыт! Кэпсэтиитин сатыахха наада. Улахан тойоттор маастарын табар диэн бэйэтэ сатабыл. Баһылыккыт көлөөк киһи буоллаҕа.
– Тыый, баһылыкпытын эн бэркэ билэр киһиҥ, сэбиэскэй саҕаттан былааска үлэлиир уопуттаах киһи, республикаҕа тиийэ ытыктанар, тарбахха баттанар салайааччы.
– Ол Павлов оҕонньор билигин даҕаны олорор дуо? Ол да иһин сайдыы суох.
– Эс, Трофим, наһаа быһа-бааччы тылласпат буоллаҕыҥ. Дойдуҥ дии. Атыттартан тугунан да хаалсыбаппыт. Николай Андреевич, хата, дьонун-сэргэтин билэрэ бэрт буолан, хайа сатанарынан көмө-тирэх буола сатыыр. Ол да иһин кинини нэһилиэнньэ сынньаппат, көрдөһөн туран хаалларбыппыт. Бэйэтэ да тохтуон баҕарбыта ыраатта. Дьон ытыктабылын бүтүн олоҕунан ылыан ылбыт киһи диэн кини баар.
– Билигин атын кэм. Эдэрдэр тахсыахтаахтар! Оҕонньоттор суолу биэрбэккэ олороллор. Директоргыт эмиэ били Иван Петрович оҕонньор дуу? – Трофим Трофимович эҕэлээхтик саҥарда.
– Трофим, майгыҥ олох уларыйбатах. Дойдубар көмөлөһө кэллим диигин да, тылыҥ-өһүҥ тоҕо толооһой, – Мария Даниловна куолаһа кытаатта, кыыс эрдээҥҥитин курдук кынчарыйан ылла.
– Чэ-чэ, сөп. Оонньоон этэбин ээ! Хата бу директорскайга кэллибит. Уйбаан Бөтүрүөбүс, дорообо! Биллиҥ дуо?
Илиитин ууммутунан остуолга кумааҕыларга умса түһэн олорор киһиэхэ супту хааман кэллэ.
– Барахсаанапкын, быһыыта.
– Сөҕөбүн эрэ! Оскуолаҕа хас оҕо үөрэнэн ааспыта буолуой да, Иван Петрович барыбытын эндэппэккэ билэр, дьэ өй диэтэҕиҥ! Мин наадалаах кэлэн олоробун.
– Иван Петрович, мин барыым. Уруогум саҕаланара буолла, – Мария Даниловна аан диэки барда.
– Сөп-сөп. Трофим Трофимович биһикки кэпсэтэ түһүөхпүт.
– Иван Петрович, мин билигин баһылыкпын. Нэһилиэнньэ талан, хайыамый, үлэлии сылдьабын.
– Хата диэ! Соһуттуҥ-соһуттуҥ. Дьон оннук итэҕэйэн талбыт буоллахтарына, дууһаҕын биэрэн туран үлэлиэххин наада. Баһылык диэн норуот киһитэ буолуохтаах. Оҕо буоллун, оҕонньор буоллун интэриэстэрин билиэхтээххин, көмө-тирэх буолуохтааххын. Олус ыарахан, эппиэттинэстээх үлэ…
– Билэбин-билэбин. Биһиги диэки тиийиммэт-түгэммэт элбэх, бары аҕал дии сылдьар дьон. Ол да буоллар, киһи үлэлиир үлэтэ, – Трофим Трофимович, учуутала оҕону үөрэтэр курдук саҥаран барбытыгар абатыйа санаан, быһа-бааччы этэ сатаата. – Мин манна меценат буолар санаалаах кэлэн олоробун. Үчүгэй үөрэхтээх икки хас оҕоҕо стипендия аныам этэ.
– Үчүгэй дьыала! Биһиги выпускниктарбыт ити курдук быһаарыналларын өйүүбүт эрэ. Бэйи эрэ, ол ким аатынан стипендия олохтоору гынаҕыный?
– Толкуйдаан баран, аҕам аатын үйэтитээри гынабын.
– Аҕаҥ Трофимы этэҕин дуо? Ким билэр, доҕор… Маны мин бэйэм быһаарбаппын, нэһилиэк общественноһын кытта сүбэлэһиэхпин наада. Быһаарыныыҥ үчүгэй
