было ім дапамагчы і зрабіць гэта так, каб пра іх прысутнасць на Зямлі ніхто не ведаў. Вось і прыйшоў на дапамогу ўжо дарослы Станіслаў, які раней і сам быў героем казак, таму не здзівіўся іншапланетным казачным гасцям, а дапамог пераадолець усе цяжкасці і нават прадухіліў міжпланетную вайну…
Першая кніга пра Вухуціка, які вельмі палюбіўся не толькі дзецям, але і дарослым, выйшла ў 2019 годзе. З той пары ён у новых творах пісьменніцы прылятае на Зямлю і праз кнігу-тэлепорт запрашае чытачоў на таямнічую планету Вухуція. Далучайцеся!
Вухуцік і яго таямніца
`Казачная аповесць
На госці да Вухуціка
Вакацыі! Летнія! Пачатак! Хіба гэта не шчасце? Можна высыпацца, адпачываць, займацца любімымі справамі, бавіць час у гульнях з сябрамі… Дзяўчынка Улада паспела гэта за адзін дзень, быццам выканала план, зрабіла ўсё па інструкцыі да вакацый: паспала на гадзінку больш, чым звычайна, намалявала аўтапартрэт, пагуляла з суседскімі дзяўчынкамі. Цяпер жа ёй думалася пра самае запаветнае, згадвалася таямніца, якую на ўсёй Зямлі ведае яна адна. І настолькі незвычайным было ўсё гэта, што Улада нікому не расказвала, трымала ў сакрэце. Дый з кім яна магла падзяліцца, што сябруе з… іншапланетным хлопчыкам? Хіба павераць? Толькі пасмяюцца ды фантазёркай назавуць. Дзяўчынка часам і сама сумнявалася, ці не выдумала яна свайго неверагоднага сябра? Ці не прысніўся ён? Усё пачалося ў той дзень, калі Улада заўважыла, што на аркушы паперы ў яе альбоме для малявання мігціць кропка. Дзяўчынка паставіла на яе дзюбку алоўка, а кропка… адскочыла! Тады грыфель пабег яе даганяць, пакідаючы на паперы след. Памітусіўшыся па аркушы, кропка вярнулася туды, адкуль пачала свой забег і знікла. Юная мастачка заўважыла, што вынікам гульні ў «даганялкі» стаў незвычайны малюнак! Атрымалася дзівосная сімпатычная істота з носам-дудачкай і ліхтарыкам на лбе. Далей распачалося зусім чароўнае! Выява аддзялілася ад паперы і саскочыла на стол! А сам нечаканы госць павітаўся:
– Ву-ху!
Улада так і назвала свайго новага сябра – Вухуцік. Высветлілася, што ён трапіў у страшэнную касмічную буру, калі ляцеў на сваім карабліку па зорных далячынях. Яшчэ імгненне – і небарака разбіўся б! Але дзяўчынка з Зямлі ўбачыла яго сігнал SOS – мігатлівую кропку на паперы – і выратавала, тэлепартаваўшы праз малюнак.
За некалькі дзён, якія ў яе гасцяваў Вухуцік, Улада пазнаёміла яго з нашым жыццём. Ім было цікава і весела разам, але заўсёды надыходзіць час развітвацца. Іншапланетны госць адправіўся дадому на новым касмічным карабліку, які намалявала для яго сяброўка з Зямлі.
– Камін мака! – развітаўся ён на сваёй мове і запрасіў: – Цяпер ты да мяне прылятай!
І не думала Улада, што зможа калі-небудзь наведаць сябра. Але… яна здолела вынайсці тэлепорт і адправіцца на далёкую Вухуцію – так назвала дзяўчынка планету свайго новага знаёмца.
А цяпер Улада гушкалася на арэлях у сваім садзе
