style="font-size:15px;"> Кушымта:
Әйтче язмыш, ңигә шулай, әллә яңлыш,
Әллә юри шаяртасың.
Сөйгәннәрне, сөйгәннәрне читкә чөеп,
Сөймәгәннәрдән җан аттырасың
Син киттең дә,
Син киттең дә, көтмәгәндә
Батты бәхет кояшым.
Сизми калдым,
Сизми калдым ак болыттан,
Яшнәп яңгыр яуасын.
Нидер көттек,
нидер көттек без язмыштан-
Һавадагы торнадан.
Без бәхетле,
Без бәхетле булыр чатыр
Ходай әле кормаган.
Әйтче язмыш, ңигә шулай, әллә ялгыш,
Әллә юри шаяртасың.
Сөйгәннәрне, сөйгәннәрне читкә чөеп,
Сөймәгәннәрдән җан аттырасың
Әй, язмыш, бул мәрхәмәтле
Җил-яңгыр да тидермичә,
Баланы үстерәбез.
Йокысыз көн-төннәр санын
Чал чәчкә күчерәбез.
Картлыкта терәк бул, диеп,
Ак биләүгә билибез.
Бәхет-тәүфыйк, сәламәтлек,
Игелекләр телибез.
Кушымта:
Әй, язмыш, син балаларга
Бул, зинһар мәрхәмәтле.
Сыныйм диеп йөрәкләрне
Ясама җәрәхәтле.
Оядан очып чыккач та,
Дөньяга ят кош алар.
Фәрештәләрдәй сакласын
Без биргән фатихалар.
Әй, Ходаем, үзең сакла
Без үстергән улларны.
Адаштырма, ялгыштырма,
Күрсәт туры юлларны.
Әссәләмәгәләйкүм!
Очрашып бер утырулар
Гомернең бизәкләре,
Тик хушлашу мизгелләре
Өзәдер үзәкләрне.
Кушымта:
“Әссәләмәгаләйкүм!” – диеп
Бирербез кайнар сәләм.
Сездән безгә насыйп булсын –
“Вәгаләйкүмәссәлам!”
Алда булсын әле безнең
Җырларның иң матуры.
Сезне сагынып ерак юлдан
Канатланып кайтырбыз.
Йөрәкләрдә яшәү дәрте,
Яшәү гөле сулмасын.
Җырлашып бу утырулар
Тик соңгысы булмасын.
Әткәемә
Бәхетлемен “әти” дип дәшергә
Синең кебек кешем булганга.
Бәхетлемен киңәшләрен биреп
Яннарымда Әти торганга
Кушымта:
Сөеклебез, Әткәй, сәламәт бул,
Елларга бирешмә, шулай кал!
Кайткан саен туган йортыбызга,
Капкаларны ачып каршы ал!
Кирәк дибез, әткәй – терәк дибез,
Әткәйле йорт һәрчак нурлы ул.
Тормыш төзек,
