– i wielkie pragnienie ponownie ją wypełniło, zooals 't avondlijke land haar met een groot verlangen had vervuld – tak jak wieczorna ziemia wypełniała ją wielkim pragnieniem, en ook de donkere rivier, die uitliep in een punt – a także ciemna rzeka, która kończyła się w punkcie, die even lichtte waar i zich wendde en verdween – która na chwilę rozświetlała się tam, gdzie się skręcała i znikała). Maar wat 't was, wist ze niet. (Ale czym to było, nie wiedziała; Maar wat 't was, wist ze niet – ale czym to było, nie wiedziała).
En in eens zag ze alles weer voor zich in 't donker van de kamer, 't water met de tjalk die geankerd lag met z'n licht in de mast, de koeien aan 't water aan den overkant, dichterbij. (I nagle zobaczyła wszystko ponownie przed sobą w ciemności pokoju, wodę z szalupą zakotwiczoną ze światłem na maszcie, krowy przy wodzie po drugiej stronie, bliżej; En in eens zag ze alles weer voor zich in 't donker van de kamer – i nagle zobaczyła wszystko ponownie przed sobą w ciemności pokoju, 't water met de tjalk die geankerd lag met z'n licht in de mast – wodę z szalupą zakotwiczoną ze światłem na maszcie, de koeien aan 't water aan den overkant, dichterbij – krowy przy wodzie po drugiej stronie, bliżej). Ze zag dat de avond niet viel, maar opkroop uit 't land, voor 't eerst gaf ze zich daarvan rekenschap. (Zobaczyła, że wieczór nie zapadał, ale wspinał się z ziemi, po raz pierwszy zdała sobie z tego sprawę; Ze zag dat de avond niet viel – zobaczyła, że wieczór nie zapadał, maar opkroop uit 't land – ale wspinał się z ziemi, voor 't eerst gaf ze zich daarvan rekenschap – po raz pierwszy zdała sobie z tego sprawę). En ze zag vooral 't end van de rivier, de bocht, die in een punt uitliep, waar een groenige lichte plek in 't water was, daar waar de oever rondboog. (I widziała przede wszystkim koniec rzeki, zakręt, który kończył się w punkcie, gdzie była zielonkawa jasna plama w wodzie, tam gdzie brzeg się zaokrąglał; En ze zag vooral 't end van de rivier – i widziała przede wszystkim koniec rzeki, de bocht, die in een punt uitliep – zakręt, który kończył się w punkcie, waar een groenige lichte plek in 't water was – gdzie była zielonkawa jasna plama w wodzie, daar waar de oever rondboog – tam gdzie brzeg się zaokrąglał). En ze hoorde 't verre kraken van den zwaren wagen over den grindweg. (I usłyszała odległe skrzypienie ciężkiego wozu na żwirowej drodze; En ze hoorde 't verre kraken van den zwaren wagen over den grindweg – i usłyszała odległe skrzypienie ciężkiego wozu na żwirowej drodze).
"God, als 't eens waar was, dat U mij lief heeft," zei ze kinderlijk. ("Boże, gdyby to było prawdą, że mnie kochasz," powiedziała dziecinnie; "God, als 't eens waar was, dat U mij lief heeft" – "boże, gdyby to było prawdą, że mnie kochasz," zei ze kinderlijk – powiedziała dziecinnie).
En ze droomde dien nacht, dat Ee wandelde met Coba op een wei, zij in een wit linnen mantelpakje en hij heelemaal in wit flanel, met een omgeslagen rand aan zijn broek en een platten stroohoed op en bruine schoenen. (I tej nocy śniła, że Ee spacerował z Cobą po łące, ona w białym lnianym garniturze, a on całkowicie w białym flanelu, z wywiniętym brzegiem spodni i płaskim słomianym kapeluszem oraz brązowymi butami; En ze droomde dien nacht – i tej nocy śniła, dat Ee wandelde met Coba op een wei – że Ee spacerował z Cobą po łące, zij in een wit linnen mantelpakje – ona w białym lnianym garniturze, en hij heelemaal in wit flanel – a on całkowicie w białym flanelu, met een omgeslagen rand aan zijn broek – z wywiniętym brzegiem spodni, en een platten stroohoed op en bruine schoenen – oraz płaskim słomianym kapeluszem i brązowymi butami). En dat ze tegen elkaar lachten en hij haar zoende op haar mond, vier zoenen achter elkaar en dat ze zich lachend losmaakte. (I że śmiali się do siebie, a on pocałował ją w usta, cztery pocałunki z rzędu, a ona śmiejąc się, oderwała się od niego; En dat ze tegen elkaar lachten – i że śmiali się do siebie, en hij haar zoende op haar mond – a on pocałował ją w usta, vier zoenen achter elkaar – cztery pocałunki z rzędu, en dat ze zich lachend losmaakte – a ona śmiejąc się, oderwała się od niego). En dat zij, Dora, op haar zuster toeliep en haar armen om haar hals sloeg en haar hoofd tegen haar schouder legde en zei: "Coba wat ben je toch lief." (I że ona, Dora, podeszła do swojej siostry, objęła ją ramionami i położyła głowę na jej ramieniu, mówiąc: "Coba, jaka jesteś kochana."; En dat zij, Dora, op haar zuster toeliep – i że ona, Dora, podeszła do swojej siostry, en haar armen om haar hals sloeg – objęła ją ramionami, en haar hoofd tegen haar schouder legde – i położyła głowę na jej ramieniu, en zei: "Coba wat ben je toch lief." – mówiąc: "Coba, jaka jesteś kochana."). En toen stond daar in eens haar moeder, nu met haar bril boven op haar
