Nie-Boska komedia. Krasiński Zygmunt

Скачать книгу

dzięki, że już raz się odbędzie ten obrządek – że Orcio nasz zupełnie chrześcijaninem się stanie – bo choć już chrzczony z wody27, zdawało mi się zawsze, że mu nie dostaje czegoś28. —

      idzie do kolebki

      Śpij, moje dziecię – czy już się tobie coś śni, że zrzuciłeś kołderkę – ot, tak – teraz leż tak. – Orcio mi dzisiaj niespokojny – mój maleńki – mój śliczny, śpij. —

      MĄŻ

      na stronie

      Parno – duszno – burza się gotuje – rychłoż tam ozwie się piorun, a tu pęknie serce moje? —

      ŻONA

      wraca, siada do fortepianu, gra i przerywa, znowu grać zaczyna i przestaje znowu

      Dzisiaj, wczoraj ach! mój ty Boże, i przez cały tydzień, i już od trzech tygodni, od miesiąca słowa nie rzekłeś do mnie – i wszyscy, których widzę, mówią mi, że źle wyglądam. —

      MĄŻ

      na stronie

      Nadeszła godzina nic jej nie odwlecze.—

      głośno

      Zdaje mi się owszem, że dobrze wyglądasz.

      ŻONA

      Tobie wszystko jedno, bo już nie patrzysz na mnie, odwracasz się, kiedy wchodzę, i zakrywasz oczy, kiedy siedzę blisko. – Wczoraj byłam u spowiedzi i przypominałam sobie wszystkie grzechy – a nie mogłam nic znaleźć takiego, co by cię obrazić mogło. —

      MĄŻ

      Nie obraziłaś mnie.

      ŻONA

      Mój Boże – mój Boże!

      MĄŻ

      Czuję, że powinienem cię kochać. —

      ŻONA

      Dobiłeś mnie tym jednym: „powinienem”. – Ach! lepiej wstań i powiedz – „nie kocham” – przynajmniej już będę wiedziała wszystko – wszystko. —

      zrywa się i bierze dziecko z kolebki

      Jego nie opuszczaj, a ja się na gniew twój poświęcę – dziecko moje kochaj – dziecko moje, Henryku. —

      przyklęka

      MĄŻ

      podnosząc

      Nie zważaj na to, com powiedział – napadają mnie często złe chwile – nudy29. —

      ŻONA

      O jedno słowo cię proszę – o jedną obietnicę tylko – powiedz, że go zawsze kochać będziesz. —

      MĄŻ

      I ciebie, i jego – wierzaj mi.

      Całuje ją w czoło – a ona go obejmuje ramionami – Wtem grzmot słychać – zaraz potem muzykę – akord po akordzie, i coraz dziksze 30.

      ŻONA

      Co to znaczy?

      dziecię ciśnie do piersi. Muzyka się urywa.

      Wchodzi Dziewica.

      [DZIEWICA]

      O mój luby, przynoszę ci błogosławieństwo i rozkosz – chodź za mną. —

      O mój luby, odrzuć ziemskie łańcuchy, które cię pętają. – Ja ze świata świeżego, bez końca, bez nocy. – Jam twoja. —

      ŻONA

      Najświętsza Panno, ratuj mnie! – to widmo blade, jak umarły – oczy zgasłe i głos jak skrzypienie woza, na którym trup leży. —

      MĄŻ

      Twe czoło jasne, twój włos kwieciem przetykany, o luba. —

      ŻONA

      Całun w szmatach opada jej z ramion. —

      MĄŻ

      Światło leje się naokoło ciebie – głos twój raz jeszcze – niechaj zaginę potem. —

      DZIEWICA

      Ta, która cię wstrzymuje, jest złudzeniem. – Jej życie znikome – jej miłość jako liść, co ginie wśród tysiąca zeschłych – ale ja nie przeminę. —

      ŻONA

      Henryku, Henryku, zasłoń mnie, nie daj mnie – czuję siarkę i zaduch grobowy31. —

      MĄŻ

      Kobieto z gliny i błota, nie zazdrość, nie potwarzaj32 – nie bluźń – patrz – to myśl pierwsza Boga o tobie, ale tyś poszła za radą węża i stałaś się, czym jesteś33. —

      ŻONA

      Nie puszczę cię. —

      MĄŻ

      O luba! rzucam dom i idę za tobą. —

      wychodzi

      ŻONA

      Henryku – Henryku —

      mdleje i pada z dzieckiem – drugi grzmot

*

      Chrzest – Goście – Ojciec Beniamin – Ojciec Chrzestny – Matka Chrzestna – mamka z dzieckiem – na sofie na boku siedzi Żona – w głębi służący.

      PIERWSZY GOŚĆ

      po cichu

      Dziwna rzecz, gdzie Hrabia się podział. —

      DRUGI GOŚĆ

      Zabałamucił się gdzieś lub pisze. —

      PIERWSZY GOŚĆ

      A

Скачать книгу