Dit was die laaste keer dat sy vir die grootmense balle opgetel het. Van toe af is sy en Bamba op tennisdae veld toe. Bamba jaag alles wat roer. Veldrotte, dassies, tarentale, akkedisse. ’n Jack Russell is dapper genoeg om ’n jakkals of ’n rooikat te skraap, en raak nooit hangtong soos ander honde nie. Mama Thandeka sê Bamba beteken “vang”, en dis die naam wat Anthonie gekies het. Bamba was eers Anthonie se hond. Toe Anthonie dood is, het sy hom geërf.
Bamba is verbied by die tennisbaan, want hy hardloop en blaf langs die draad. As hy nie daar mag kom nie, bly sy ook daar weg.
In later tye het haar pa sy bes probeer om haar te leer tennis speel. Sy het haar dom gehou. Want sy wóú nie tennis speel nie. Omdat sy nie met ’n kort tennisrok voor hom wou buk sodat hy haar kaal bene sien nie.
Eers in standerd agt, toe Braham Fourie die skool se tennisafrigter word, het sy begin tennis speel.
Van die dag toe die tannie se maag op die baan gewerk het, was sy jammer vir Andrea. Haar oë het altyd vol trane gelyk, en sy was vet. Sy het sommer vanself geweet Andrea se ma drink maagwerkpille, nes haar ma. Partykeer sien sy ’n bottel in die badkamer se vullishouer. Dan lees sy op die bottel: Elke tablet bevat: Bisakodiel 5,0 mg. Sy het nie geweet wat dit beteken nie. Maar sy het geweet dat sy sal weet wanneer sy groter is. Soos wat sy ook eendag sal weet wat beteken al die grootmenswoorde wat sy in haar kop bêre.
Dalk was haar ma bang haar maag werk op die baan, dié dat sy nie tennis speel nie. Vrydae maak sy kos vir Saterdae se tennis. Peusel heeltyd. Fyngedrukte eier. Skilferdeeg. Salami. Beestong. Skilferdeeg. Glanskersies. Sy drink net maagwerkpille, dan word sy nie vet nie. Behalwe om blokraaisels in te vul, was kos maak Susarah se talent. Bloos as Abel spog met haar disse, en met die potyster-tuinstel wat sy met ’n blokraai gewen het.
Abel was ’n knap tennisspeler. Rats, takties. Uitstekende netspeler, met sy lengte as voordeel. Boonop was hy ’n galante gasheer, want hy drink nie Saterdae by die tennis nie. Sondae moet hy die voorsang in die kerk lei, en hy sê hy kan nie met ’n babelaas in die Huis van die Here die leiding neem nie.
Sy voel siek as sy daaraan dink. Hoe kan één mens die voorsang in die kerk lei, én haar op sy knie laat sit met die Victorinox? Hoe kan hy uit dieselfde keel ’n gesang sing, én agter haar skouerblaaie hyg soos ’n moeë hond?
Tog.
In haar laerskooljare, op dae as sy en Bamba nie veld toe is nie, of as sy vroeg huis toe kom, sit sy op die stoepmuur en kyk hoe hy in die verte afslaan, blitsig inbeweeg net toe. Dan het sy hom lief. Sy weet nie hoekom nie. Dalk omdat sy weet solank die mense daar is, is sy veilig. Hy lyk mooi in sy tennisklere. Die wit daarvan is anders as die wit van sy vel. Party nagte as hy by haar kamer inkom, verbeel sy haar hy het sy tennisklere aan; dat dit nie hý is wat voor haar bed staan nie.
Dan word sy Doringrosie.
Die prik van die spinwielnaald verdof.
Die bloeddruppel is weg.
Sy slaap in ’n paleis in ’n verste land, op witste lakens. Terwyl sy Doringrosie is, staan alles stil. Selfs die koning en koningin verander in standbeelde. Die stoom uit die borde kos, die kaggelvlamme en paleisgordyne is roerloos.
Sy slaap. Sy wag vir die prins om haar wakker te soen.
Honderd jaar is lank.
Vanoggend was die kennisgewingbord droog en sy het gate geboor vir opsit wanneer sy terugkom van die begrafnis af. Van vandag af sal niemand ooit weer haar lyf besit, of kom bespied hoe sy op háár plaas boer nie. Sý sal die slot sluit, en sý sal dit oopsluit.
TOEGANG VERBODE
OORTREDERS SAL VERVOLG WORD
Sy sit op die voetstuk van die watertenk. Sny ’n tamatie met haar Victorinox, maak die boeliebief oop. Die telefoon lui weer. Sy wil met niemand praat nie. Allermins in die huis ingaan. Haar selfoon lê in die bakkie met ’n pap battery. Dit traak haar nie.
Die wolke het oopgemaak en die flou laatmiddagson skyn pienk op die misvliese teen die berg. Ná sy geëet het, moet sy gaan melk. Sy het gesê OuPieta hoef nie in die reënweer te kom melk nie.
Kan dit waar wees dat Abel en Susarah begrawe is?
Sy sit die kos terug in die winkelsak. Stap met ’n paar Mariebeskuitjies kraal toe om Frieda te melk. Sy sal helfte van die melk in die deurgesnyde trekkerband gooi vir die hoenders, en die res vir Mama Thandeka en Mabel neem. Daar hoef nie huismelk te wees nie; sy sit haar mond aan niks wat witterig en natterig is nie. Melk, mieliepap, kaaskoek, witsous, room, melerige appels, jogurt, maaskaas. Eendag het een van die tennistannies vir haar ma gesê Gertruida is sweerlik die enigste kind in die wêreld wat naar raak van roomys. Toe lag haar ma en sê Gertruida is vol fiemies. Sy wóú sê daar is niks slegter as om ’n draairoomys te lek nie. Bly eerder stil, want daar ís slegter goed. Die stank van ’n sardienstoebroodjie. Om te kyk as haar pa die murg uit die Sondagboud se been suig. Rou eierwit. Om op ’n doplose slak te trap en die slym laat haar tone aan mekaar vaskleef.
Die heel slegste iets kan sy vir niemand sê nie.
Dis beter om te swyg. Dan kom daar nie ’n dag waarop jy agter die nooiensvaring jou oë voor Braham hoef te laat sak nie.
Frieda loei toe sy by die kraal instap met die melkemmer en -stoeltjie. Die aandlig kleur die wit vlekke van haar Frieskoeivel ligpienk. “Ek het verlang, Frieda. Daar’s baie wat ek jou moet vertel.”
Sy kan nie met mense praat nie, net met koeie en paddas en met Bamba. Húlle sal haar nooit verraai nie.
Toe sy klaar gemelk is en die emmer eenkant sit, stamp Frieda haar speels met die kop. Dit beteken sy jeuk. Of dalk is dit Frieda se manier van nagsê.
Om naggesê en toegemaak te word, is iets wat sy nie ken nie. Tog onthou sy ’n tyd toe haar ma saans by haar gelê het. Soms het Anthonie op die voetenent gesit in sy strepiespajamas. Dan lê sy in haar ma se arm en kyk prentjies van pampoenkoetse en ’n skoen vol kinders terwyl haar ma lees.
Sy onthou die poeierreuk aan haar ma, en dat dit lekker was
om in haar arm te lê.
Dalk onthou sy verkeerd.
Is dit ’n illusie dat sy magteloos was teen Abel? Was magteloosheid ’n uitweg, of is sy geïndoktrineer om te glo dat seks met jou pa normaal is? Vaagweg kan sy onthou dat sy kleintyd saam met hom gebad het, dan stapel hy ’n toring badskuim op haar kop en hulle lag só hard dat haar ma kom kyk wat aangaan. Hy was haar lyfie, oral, sonder dat dit verkeerd voel. Sy raak op sy skoot aan die slaap terwyl hy haar naels skoonmaak met sy knipmes. Hy dra haar bed toe; soen haar nag. Sy slaap sonder nagmerries.
Soms het sy onder die olienhoutboom troue-troue gespeel. Dan trek sy haar ma se hoëhakskoene aan, en haar pa is die kamma-kamma bruidegom. Sy sê sy gaan eendag met hom trou. Hy lag en gooi haar hoog in die lug. Bring vir haar rooibessies en ryp ghoenas toe hy twee dae lank beeste soek in die berg.
Toe verongeluk Anthonie en haar ma gaan VLV-kongres toe in die Kaap, en alles word verkeerd. Sy het gedink pa’s doen altyd net goed wat reg is, omdát hulle pa’s is. Snags as die deurknop draai, het sy gedink alle pa’s maak só. Dat dit deel is van liefhê, soos optel en abba en bal speel.
Tog het sy nooit met ander dogtertjies daaroor gepraat nie.
Word mens
