sy oorgee. “Kan ek net eers gaan stort?” Sy staan op, kyk vlugtig na haar bleek gesig in die spieël.
“Yes!” Kayla lig haar hand vir ’n high five, maar Mieke ignoreer dit.
Kayla laat sak haar hand. “Gaan stort jy, dan kies ek solank vir jou ’n outfit.”
Mieke kyk onseker na haar oop klerekas, mik vir ’n denimbroek en bloes.
Kayla gryp dit uit haar hande, slaan haar op die boud daarmee. “No way! Fokol preppy klere. Nie met Kayla in da house nie. Kry jou ass in die stort, ek sal die klere uitfigure.”
Mieke hoor Kayla op haar selfoon praat toe sy die badkamerdeur toestoot.
“Jy hoef my nie meer op te laai nie, Bitch … Check jou later!”
Terwyl die warm stortwater teen Mieke se rug afrol, wonder sy of sy nou al haar varkies verloor het. Brunch saam met Kayla en haar bitches. Wat het sy gedink? Seriously. Hierdie is ’n slegte idee, sy weet dit.
En Kayla se keuse van ’n uitrusting was die slegste idee nóg. Sy het Mieke in een van haar toppies ingeforseer, darem ingestem dat Mieke haar eie denim aantrek – Kayla se broeke is in elk geval te kort vir haar. Toe het Kayla ’n paar van haar “cool” skoene aangedra. Mieke wou ’n trui oor die top aantrek, ten minste om haar cleavage toe te maak, maar Kayla het ’n ligte serp om haar nek gedrapeer en ’n leerbaadjie aan haar afgesmeer.
Mieke trek ongemaklik aan die toppie toe sy en Kayla in die koffiewinkel-cum-kroeg inloop. Kayla se posse sit in ’n hoek, koppies koffie – en is dit ’n bierbottel wat sy daar sien? – voor hulle.
Mieke kyk die drie vinnig deur toe Kayla hulle uitwys. Die een is cooler as die ander.
Die enigste man aan die tafel hang aan die bierbottel asof hy bang is die ding gaan ontsnap. As jy hom ’n man kan noem. Hy lyk meer soos daardie hybrid van man-met-baard-maar-nog-nie-veel-tussen-die-ore-nie-tipe. Sy oë skuil agter ’n groot sonbril. Seker ’n babelaas.
Die meisies weerskante van hom is mooi. Die een met die pixie-haarstyl sien Kayla eerste raak en spring op om haar te soen. Vol.
Mieke stop onseker langs die tafel. Sy vergaap haar aan die meisie wat Kayla pas gesoen het asof dit die normaalste ding op aarde is. Is dit nie net irriterende tannies en ou ooms wat mens so vol op die mond soen nie? Maar sy kan nie verder daaroor wonder nie, want die soener is op pad na haar.
“Hey, ek’s Darling. Jy moet Kayla se sussie wees? Ek’t so baie van jou gehoor en hier ontmoet ek jou nou uiteindelik.”
Darling laat nie op haar wag nie en maak van Mieke se ongemak gebruik om in te beweeg vir ’n soen. Haar lippe is warm.
“M- … Mieke,” stamel sy. En bloos. Sy weet sy bloos, sy voel die warmte in haar nekhare kriewel.
Darling lag. “Jy’s hotter as wat ek gedink het jy sal wees.” Sy kyk na Mieke se cleavage. “Nice.”
Vrek! Kan die Darling-meisie asseblief ophou om so vir haar te kyk? Mieke wens ’n aardbewing tref Pretoria op hierdie oomblik.
“Whatever, Bitch! Ek weet jy het net die hots vir my,” kom Kayla tot haar redding. Sy gaan sit tussen die ander twee en wys vir Darling om ook te sit.
“Dis Ben,” Kayla wys na die sonbril-man, “en Thalia.”
“Awe.” Ben lig sy bierbottel.
“Hi,” sê Thalia en bekyk Mieke op en af.
Mieke huiwer. “Hallo, julle.”
Sy voel soos ’n toet. Wat máák sy hier? Het sy nou waaragtig vir een oomblik gedink sy sal hierdie brunch oorleef? Sy is moeg vir die huis, maar sy sal wat wil gee om nou eerder onder haar snoesige duvet te lê. Sy is uit haar plek en hulle weet dit. Veral hierdie Thalia met haar langer-as-Raponsie-hare. Dit lyk asof sy vir Mieke lag sonder dat haar mondhoeke eers beweeg.
“Uhm …”
“Grab a chair, sus.” Kayla wys na ’n stoel by die tafel langsaan.
Mieke trek ’n stoel nader, maar niemand wend ’n poging aan om haar in die kringetjie in te sluit nie. Sy kyk na Ben. Wat die dinges is fout met die man? Het goeie maniere saam met nugterheid by die venster uit verdwyn? Nie dat sy dink hy is gesuip nie, maar iemand wat elfuur die oggend bier drink, kan nie veel van ’n opvoeding hê nie, of hoe?
Mieke skuif die stoel dat sy so half skuins tussen Darling en Ben sit.
Kayla trek ’n spyskaart nader. “Ek is dood fokken honger. Het julle al bestel?”
Thalia knik. “En reeds geëet, ja.” Sy wys na haar horlosie. “Omdat ons al ’n uur terug hier aangekom het, soos ons afgespreek het.”
“Cool,” sê Kayla en wink ’n kelner nader. “Julle breakfast special, asseblief.” Sy kyk na Mieke, lig twee vingers. “Twee daarvan?”
Mieke weet nie wat om van so ’n special te verwag nie, maar voor hierdie mense sal sy dit nie eers oorweeg om haar gunstelingontbyt van jogurt, muesli en vars vrugte te bestel nie.
Sy knik. “En koffie, asseblief.”
“En twee koffies, dankie, bokkie,” handel Kayla die bestelling af.
Mieke kyk na haar suster. Wie ís hierdie mens? Wanneer het sy hierdie straatwyse, heeltemal-te-sexy-en-wysneus vroumens geword? Vir Mieke is sy nog die klein dogtertjie wat saam met haar pop gespeel het. Sy wil sug, maar hou dit in.
“So, hoe was die res van Saterdagaand toe?” vra Kayla vir Ben. “Of sal ek eerder sê Sondagoggend?”
“Ons moes hierdie een weer daar uitsleep,” hy wys na Darling, “maar ek sou sê die launch was nie te kak nie.”
Darling giggel. “Nie te kak nie! What an understatement.”
Sy draai na Mieke. “Siek is die coolste band ever. Jy moes daar gewees het, girl, want een van die dae gaan al hulle shows sold out wees. Mark my words.”
Ben snork. “Dit wil ek eers sien.”
“Is jy in die band … uhm… Siek?” waag Mieke ’n vraag aan Ben.
Hy knik. “Yes. Drummer, baby.”
“En die beste ook daarby,” sê Darling.
Mieke sien hoe Thalia vir Kayla iets op haar foon wys. Kayla rol haar oë en kyk vlugtig na Darling.
Thalia vat ’n slukkie koffie, kyk vir Mieke. Sy kyk vinnig weg. Wat ís dit aan hierdie meisie wat Mieke so ongemaklik laat voel?
“En jy, Mieke?” vra Darling.
“Ekskuus? Ek?”
“Ja, like, wat doen jy vir ’n lewe? Kayla praat net altyd van haar ouer suster wat hierdie glamorous lewe het. Is dit waar dat een of ander Blou Bul-dude op jou gecheat het?”
Mieke verstik amper aan haar koffie. Sy moet keer of sy word op die spot naar. Sy is nie iemand wat vloek nie – of dan, sy probeer
