uitdrukking op sy gesig.
“Julle twee kan gerus vanaand by die restaurant hier op die strand –” begin oom Matty, maar Monique val hom blitsig in die rede.
“Oom, Joseph is hier om iets persoonliks te bespreek. Hy het net veertig minute.” Sy kyk op haar horlosie. “Wel, nou dertig minute, dan gaan hy ry.”
“Heil Hitler,” sê Joseph saggies en kap sy hakke teen mekaar.
Monique gee hom ’n moordende kyk en stap vinnig uit. Sy besef oom Matty is gretig dat sy die belofte oor Joseph nakom, maar hy moet nou nie nog verder kom lol nie. Dis ongemaklik genoeg vir haar soos sake staan. Ai tog!
Joseph kyk die figuurtjie met die vlegsel wat parmantig heen en weer wip agterna. Sy’t in die tien minute wat hy haar ken sy hittemeter meer in die rooi gedryf as enigiemand anders óóit. Sowaar, sy’s ’n geitjie – maar wat ’n geitjie!
Hy staan nader aan oom Matty, wat intussen weer sy oë toegemaak het. Die opwinding maak hom mal. Joseph het altyd geweet daar steek meer in sy verlede as sy ma se storie dat sy ’n moeilike tiener was wat haar streng ouers wou skok. Sy wat glo een aand uit die huis geglip en alleen na ’n kroeg toe is met die idee om haarself te gaan wangedra. In die kroeg het sy by die toonbank gaan sit, ’n martini bestel, al het sy geen idee gehad hoe ’n martini smaak nie, en die ouer man langs haar uitdagend aangekyk. Hy was nie heeltemal haar pa se ouderdom nie, maar ideaal vir haar doel.
Dit, volgens sy ma, was die laaste ding wat sy kon onthou. Die volgende oggend het sy in ’n motel wakker geword. Vier weke later het sy uitgevind sy is swanger, en kort daarna het sy boonop haar ouers verloor.
“Jy’s nog hier,” onderbreek oom Matty se krakerige stem Joseph se gedagtes.
“Ek gaan nêrens nie,” antwoord Joseph beslis en wonder of hy op die gemakstoel moet gaan sit om sy punt te bewys.
“As jy hier is, beteken dit jou ma is toe oorlede,” sê oom Matty tam, en Joseph merk verbaas die waterigheid wat in sy oë opdam. Hy antwoord met ’n kopknik, onkant gevang deur die hartseer in die oom se oë. Sou hulle dalk tog ’n verhouding gehad het? Die oom se tranerigheid dreig om hom ook weer emosioneel te maak.
“Dan is jy Joseph junior. ’n Afstammeling van dié ligtoring.”
“Van die ligtoring?” Hy het al gevrees dat sy pa baie slegte dinge sou wees, of baie goeie dinge nié sou wees nie, maar hy het vir seker nooit verwag om te hoor dat sy pa ’n ligtoring is nie!
“Ja, die ligtoring van wraak.”
Joseph kyk benoud oor sy skouer, deur se kant toe. Die oom yl nou beslis. Miskien moet hy liewer vir Hitler roep.
“En jy is hier om die storie van jou en die ligtoring te hoor.”
“Oom sê ek is Joseph junior. Dié mag ek dalk wees, maar van een of ander ligtoring van wraak weet ek niks nie. Oom sal moet verduidelik.” Terwyl Joseph praat, sien hy hoe die verrimpelde lippe op ’n plooi trek asof die ou man probeer om ’n glimlag te onderdruk.
“Die poskaart wat my ma vir my nagelaat het, sê net dat oom my die waarheid sal vertel.”
“Watter waarheid?”
“Oor wie ek is, natuurlik!” sê Joseph. Hy word al weer opgewerk, maar deksels, dis belangrike goed dié! Hy haal diep asem en gaan dan kalmer voort: “Wie ek is, en ook wie oom is. Die naam wat agterop my sekelmaan gegraveer is, stem ooreen met oom se voorletters en van.” Hy trek die sekelmaan onder sy hemp uit, maar dit lyk nie asof die ou man daarna kyk nie.
“Ek glo nie dis toevallig nie, so ek sal ook graag wil weet hoekom oom nooit van oom laat hoor het nie. Ek wou nie regtig ’n pa hê nie, ek en my ma het goed reggekom – maar hel, ek bedoel . . . as oom dan familie van my is . . .”
’n Lang stilte volg. Ná ’n tydjie kan Joseph dit nie meer hou nie. Hy bars uit: “So, is oom my pa, of wat? Dis al wat ek wil weet. Is my van Olsen of Greeff – ek wil nie meer ’n vreemdeling vir myself wees nie. Ek moet weet waar ek vandaan kom, wie my voorouers was.”
“Is ek nie bietjie oud om jou pa te wees nie?” Die ou man lyk sowaar asof dit alles een groot grap is! Joseph voel die onsekerheid aan hom ruk.
“Die bord daar by oom se voete sê oom is negentig jaar oud. So dan kon oom omtrent vier-en-sestig gewees het toe ek gemaak is. Beslis nie onmoontlik nie. So? Is dit die geval?”
“Sit, kind, jou bene is te dun om die waarheid te dra. Laat ek jou die storie vertel soos ek dit ken. Jou geskiedenis, my geskiedenis – die Olsens se verlede. Waar sal ek begin?” mymer hy.
“By die begin,” antwoord Joseph en gaan sit skielik. Is hy werklik só naby daaraan om die waarheid te ken?
Die verrimpelde lippe plooi weer byna in ’n glimlag. “Goed, nou maar gee dan vir my die pak foto’s aan wat in daardie laai lê. Daar, die boonste een.”
Joseph staan op en trek die bedkassie se laai oop. Hy skuif ’n dokument wat netjies met krammetjies gebind is eenkant toe, en daaronder vind hy ’n pak foto’s. Wanneer hy die dokument terugstoot om die laai toe te maak, vang sy oë vlugtig die woorde wat in vet letters daarop gedruk is: Kontrak tussen J.M. Olsen en Monique Botha. Nogal ’n formele storie, so ’n privaat verplegery.
“Hierdie is jou geskiedenis,” sê oom Matty gewigtig toe hy die pak by Joseph aanvat. “Nee seun, kom, help my eers dat ek regopper kan sit.” Joseph staan half skrikkerig nader, maar vind dis tog heel eenvoudig om die ou man onder die arms te vat en hom teen die kussings op te help.
Oom Matty kyk lank na die eerste foto en gee dit dan stadig vir Joseph aan waar hy weer langs die bed gaan sit het. Dit is ’n horingou foto, kan Joseph sien. Die wit en swart het lankal geelbruin verkleur en die rande van die foto is saggevat en verrond. Op die agtergrond is daar ’n skip en voor haar drom ’n groep mense saam. Hulle lyk opgewonde en vrolik.
Joseph bekyk die kleredrag en haarstyle. As argeoloog en iemand wat darem iets van die geskiedenis weet, kan hy die klere uitken as uit die vroeë twintigste eeu. Die skip ook.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
