haar seer. Die dinge wat Fleurette alles vertel het, die bestaan wat sy saam met haar ma gevoer het, dit was mos nie die lewe vir ’n kind nie. Om so nag na nag te moes wakker bly net om ’n halssnoer los te maak. Maar wat anders het die kind ook gehad as die nabyheid van haar geliefde moeder?
Die meisie kyk nuuskierig op. “Waaraan dink jy nou?”
“Aan jou,” antwoord Lina eenvoudig.
“Aan my?” Weer die wantroue in die stem. “Waarom aan my?”
“Sê my, wat het jy by jou vorige goewernante geleer?”
Die meisie se mondhoeke kry ’n spottende trek. “Nikswerd vroumens! Wat het ek met haar probleme uit te waai? Dit neem twee mans drie dae om ’n kamer van twaalf by sestien te pleister. Hoe lank sal drie mans werk aan ’n kamer van agtien by veertien as hulle net halwe dae werk? Waar het jy in jou lewe groter kaf gehoor? Wat gaan dit my aan hoe lank hulle werk?”
Die kind frons. “Gaan jy ook met dieselfde dinge begin? Boeke? Maman het altyd gesê dis net lelike vrouens wat hulle neuse in boeke druk. Vrouens wat nie omgee dat hulle oë rooi word van die stip kyk nie. Sy het nie gelees nie, en die slimste mans wou net met haar gesels.”
“Ja, maar …”
“Ek kan borduur,” vervolg die kind vinnig, “pragtig borduur. Ek het al Maman se onderklere vir haar gemaak en versier: broderie anglaise, petit point, kruissteek. Maman het altyd gesê daar’s niemand wat soos ek kan werk nie. En daar was nooit ’n vrou wat onderklere soos sy gedra het nie. Nee, waar sy ook al was, in Parys of op die boot of in die stowwerige gouddorp van die Republiek, haar brassières en haar onderrokke, ag, al haar onderklere was die mooiste. Sy kon vir jou aantrek. Geen wonder die mans het so vir haar geval nie. Net so een kyk en dit was verby.” Fleurette gee ’n snaakse laggie. “Ek onthou so goed die aand daar in die hotel toe Maman vir meneer Van Brakel ontmoet het.”
“Waar was dit, Fleurette?” Byna teen haar sin vra Lina die vraag.
“In Johannesburg. Meneer Van Brakel het in die ontvangskamer gesit toe ons inkom. Ek was net agter Maman toe sy by die vertrek instap. Josephine het my gestoot. En toe kyk ek op. Daar sit hy en hy kyk na Maman, en sy kyk na hom en sy glimlag so effens. Jy ken mos die prentjie van Cupido en sy pyl. Nou ja, toe ek meneer Van Brakel so sien sit terwyl Maman vir hom glimlag, het ek geweet: Ha-ha, Cupido het jou, reg deur die hart.”
Skielik wou Lina niks meer hoor nie. Basta met die kind en haar stories. Wat het dit haar aangegaan waar Johannes van Brakel sy beeldskone vrou ontmoet het? Sy was Lina op ’t Hoff, dertig jaar oud, grof en onaantreklik. Sy het die jare van die wysheid vergete al bereik. En wat meer is, sy is aangestel om die Franse meisie te leer en te onderrig sodat sy sou vergeet dat sy ooit tot wie weet hoe laat in die nag moes wakker bly. Sy wat Lina is, moet vir haar leer wat ’n derde en ’n vierde naamval is. En of die kind nou wou of nie, sy sou moes uitreken hoeveel mans in hoeveel dae ’n wingerd snoei. Daarvoor het Johannes van Brakel haar dertig pond per jaar met vry kos en inwoning aangebied.
“Kom,” sê sy kortaf, “jy kan vir my wys waar die skoolkamer is.”
“Dis aan die agterkant van die huis,” sê die kind gesteurd, “maar ek is nie nou lus vir werk nie. Ag, Mam’selle,” soebat sy skielik, “jy het dan maar gister eers gekom.”
Maar Lina neem die stoel se handvatsel beslis in haar hande. Toe beweeg hulle deur die gang na ’n ruim vertrek met groot vensters. Op ’n esel staan die swartbord. Op die vloer was inkkolle, en ’n mens kon die reuk van kryt kry.
Lina het haar asem diep ingetrek. So ja, dink sy by haarself, so is dit beter. Dis dinge waaraan sy gewoond is: die skoolkamer en die boeke. Nou net haar aandag geheel en al by haar werk bepaal, dan sal die onstuimige klop van haar hart geleidelik bedaar en sal sy weer die wêreld reguit in die oë kan kyk. Sy sal kan vergeet dat Johannes van Brakel drie jaar gelede sy bruid na sy erfplaas toe gebring het en nou, vyf maande ná haar begrafnis, nog ’n vreemdeling vir almal is.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
