kan die vertrekke wat ons nie gereeld gebruik nie toesluit om ons huiswerk te verminder. Jy gee mos nie om as ek tydelik weer hier woon nie, Jana?”
Jana staar haar verlig aan en glimlag sku: “Tannie hoef nie eens te vra nie. Die huiswerk is my plig, want ek kan nie bekostig om . . .”
“Ek sal vir ons etes sorg en hier en daar skoonmaak,” val Driekie haar beslis in die rede. “Terwyl jou ouers oorsee is, sal daar nie partytjies deur Waldus en Danette gehou word nie, want ek sien nie vir soveel werk kans nie. Dra die blomme na jou suite toe, Jana. Ek merk jy kyk kort-kort daarna.”
Jana ignoreer Driekie se tergende glimlag en tel die ruiker op. Wilhelm is ’n bedagsame man wat haar met ’n ruiker bedank omdat hy haar tafeltjie met haar kon deel. Dis al. Wilhelm het sy Charmaine. Hy is veels te befoeterd om haar persoonlik te kom besoek en te bedank, selfs al ken hy haar adres. Maar wie het hom vertel? Dis tog jammer hy het nie vir ’n kort rukkie kom kuier nie, want sy het sy knorrige geselskap geniet. Vreemd, sy het nog nooit tevore aangetrokke gevoel tot ’n man wat nie weet hoe om te glimlag nie.
Jana kyk besorg na die lang, skraal Waldus wat, geklee in ’n vuilerige gholfhemp, jeans en drafskoene, haar privaat sitkamer binnekom, die deur agter hom toedruk en met sy duime in sy broeksakke gehaak, op haar afstap en haar skuins op haar oor soen. “Ek het nie geweet jy’t kom kuier nie. Naand, Sus.”
Sy steek haar hand uit en lê dit teen sy wang sodat hy gebukkend bly staan. “Hallo, my liewe, verslonste kleinboet. Jy het ’n stoppelbaard en jou hare hang in jou oë en kruip oor jou kraag. Is dit in die mode om arm en verwaarloos te lyk?” vra sy, haar oë laggend in syne.
Hy vee sy lang, swart kuif uit sy oë en sak op ’n gemakstoel oorkant haar neer, sy regterbeen oor die armleuning gedrapeer. “Ek is vrek arm en diep in die skuld. Ek kan jou nie sê hoe jammer ek is dat Pa-hulle weg is nie. Jy kan my nie dalk met ’n paar rand haak nie?”
“Nee, ek kan nie. Maar bieg eers: hoekom is jy vrek arm en in die skuld? Ek kan nie onthou dat jy ooit skuld gemaak het nie.” Jana doen haar bes om nie soos ’n bekommerde ma te klink nie.
“Wel . . . dis nie werklik skuld nie. Ek bedoel, ek het drie duisend rand by Pa gekry om vir my handboeke vir varsity te koop, maar toe koop ek die boeke tweedehands by ’n paar van die manne. Die rokers raak so desperaat dat hulle hul boeke spotgoedkoop verkoop,” vertel hy en pluk-pluk aan ’n los garinkie aan sy hemp, sy onderlip tussen sy tande vasgebyt.
“Jy klink soos ’n uitgeslape sakeman. Wat het jy met die res van die geld gedoen?”
“In een van Barry Dreyer se talle skemas belê. Ek sê jou, Sus, ek was só ver van my eerste miljoen af,” beduie hy met sy wysvinger en duim millimeters van mekaar af, “toe trek ’n spul ou mense kleinkoppie. Barry het my ’n ekstra duisend uit sy eie sak geleen, maar nou kan ek dit nie terugbetaal nie. Hy gaan my skuld verdubbel as ek dit nie binne ’n maand terugbetaal nie. Wat die duiwel gaan ek doen? Barry dreig om my kar te vat, maar ek dink dis op Ma se naam. Is jy seker jy kan my nie help nie?”
“Ek is doodseker ek gaan nie help om Barry se afdreiggeld te betaal nie,” antwoord Jana wrokkig. “Liewe land, Waldus, al ons vriende weet hulle moet so ver moontlik van die agterbakse Barry af wegbly. Hy het al vier, vyf jaar die reputasie dat hy bejaarde pensionarisse of goedgelowige weduwees met sy gladde tong en sjarme oorreed om geld in sy skemas te belê. Die mense laat hulle maklik ’n gat in die kop praat, want die waarde van die rand daal en lewenskoste styg. Sommige is soos jy: gierig om met geleende geld te dobbel.”
“Dobbel? Dis ’n bietjie kras gestel, Sus. Barry maak soos Pa: hy ken die geldmarkte en belê in eiendom. Pa glo ek moet eers ’n graad kry voordat hy my meer oor die aandelemark leer, maar jy weet tog ek hou die pryse van aandele dop vandat ek twaalf of dertien was. Barry is bereid om my te leer, daarom beskou ek my verlies as skoolgeld wat ek moes betaal het.”
“Onnodige skoolgeld. Jy het meer kennis oor die aandelemark as Barry, Waldus,” sê Jana met nadruk.
Hy sit meer regop, ’n wakker lig skielik in sy oë. “Bedoel jy dit, Jana? Of paai jy net jou dom broer?”
“Ek kon nie in hierdie huis grootword sonder om iets oor aandele te leer nie. Jy het dikwels beter voorspellings as Pappa oor die styging of daling van verskeie aandele gemaak. Voordat jy Barry verder verryk, koop liewer self die aandele wat volgens jou mening gaan styg in prys.”
Waldus byt op sy onderlip en betrag Jana oomblikke lank oorwegend voordat hy teësinnig erken: “Ek sal dit nooit vir Pa sê nie, maar ek het al soms gewonder of ek ’n ingebore aanvoeling het vir aandelepryse – iets soos instink. Dink jy dis net my verbeelding, Jana?”
“Ek weet nie, my kleinboet, maar Mamma het my vertel haar pa het ’n soortgelyke talent gehad. Dalk is dit instink, maar kennis oor die aandelemark is ook uiters belangrik,” antwoord sy bemoedigend en vra gekweld: “Hoe gaan jy Barry terugbetaal? Kan jy nie werk by ’n restaurant kry nie?”
“Nee, ek kan nie. Ons vriende sal dink Pa is bankrot as ek skielik in ’n restaurant werk. Barry is nie ’n slegte ou nie, Jana. Ek bedoel, hy het nie my arm gedraai om geld in sy skema te belê of ekstra geld by hom te leen nie. Ek wou dit doen, want Pa is deesdae nie juis vrygewig nie. Hy het selfs geweier om vir my ’n voorskot op my toelae vir volgende maand te gee, daarom dat ek platsak is. Barry het vanmiddag weer gesê jy is die mooiste meisie wat hy ken en as . . .”
“Nee, Waldus. Ek wil niks van Barry Dreyer weet nie,” val sy hom beslis in die rede.
“Maar jy kan my help, Jana! Ek het Barry oorgenooi om vanaand by ons te kom kuier. As jy instem om saam met hom uit te gaan, sal hy al my skuld afskryf. Asseblief, Jana, help my uit die gemors.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
