“Daphne praat twak. Moet julle nie aan haar steur nie. Jy het ook nie veel oorreding nodig gehad om saam te kom nie, of wat sê jy, my liewe ousus?”
Daphne se glimlag verstar en dis Julius wat vinnig tussenbeide tree.
“Wat die redes ook al is, ons is bly om julle te sien. Hoe lyk dit, my skat? Is daar iets koels in die yskas?”
“Natuurlik.” Karlien is bly om van die geselskap te ontsnap. “Ek gaan gou iets haal.”
“Ek sal saamkom en help dra.” John volg sonder toestemming. In die kombuis sê hy huiwerig: “Jy moet jou nie aan my suster se praatjies steur nie, mevrou. Sy is eintlik ’n baie gawe mens. Ek weet nie wat haar deesdae makeer nie. Sy kan soms sulke onsinnige, selfs bitter dinge kwytraak.”
Karlien kyk op. Ja, John sal nie verstaan nie, maar sy wat ook ’n vrou is, kan begryp. Ja, sy kan begryp hoekom Daphne Roderick soms bitter raak …
“Jy maak ’n berg van ’n molshoop. En noem my asseblief Karlien. Jy laat my stokoud voel met jou gemevrouery en ek is seker ek is jonger as jy.”
Hy glimlag verlig en sy oë is openlik bewonderend. Gelukkig sien Karlien dit nie, want sy is besig om in die yskas rond te vroetel.
“Dankie, Karlien. Mag, jy is darem die beste ding wat in jare met die Seychelle gebeur het!”
Sy kyk verbaas op. “Wat praat jy?”
Hy glimlag breed, ingenome. “Dis lekker om iemand van my ouderdom te hê om mee te gesels. Die ander ou klomp is so oud en …” Hy bly verleë stil toe haar hartlike lag opklink. “Ek is jammer. Ek het nie bedoel om … ek bedoel, Julius is darem nie … ek meen …”
Sy skud haar kop en skater van die lag. “Laat maar staan, John. Jy maak dit al erger! En jy moet liewer nie dat die ander ou klomp jou só hoor praat nie. Hulle hang jou sowaar nog aan ’n coco de mer op!”
Buite op die stoep verstil die geselskap ’n oomblik toe Karlien se hartlike lag die tweede keer opklink. Daar is skielik ’n diep frons tussen Julius se wenkbroue asof die geluid hom nie aanstaan nie. Op Daphne Roderick se gesig verskyn ’n tevrede glimlaggie.
“Jy sal vir Karlien en John moet gaan sê hulle moet nog glase bring, Julius. Hier kom Malcolm en Carroll ook aan.”
5
Toe Karlien en John uitkom op die stoep, het Malcolm en Carroll hulle reeds tuis gemaak.
“En toe, kleintjie, hoe smaak die verbode vrug?” laat Malcolm ná ’n rukkie plaend hoor.
“Ek het mos beloof ek sal nie proe nie.” Karlien skud haar kop laggend.
Malcolm kyk Julius verbaas aan. “Het jy haar nie laat proe nie?”
Julius se glimlag is ietwat grimmig. “’n Vrou eet nie by haar eie man verbode vrug nie, my vriend.”
Malcolm lyk uit die veld geslaan. Dan glimlag hy, maar dis al vir Karlien asof sy oë nie saamlag nie. “Ek is mooi op my plek gesit. Hoe sal ons nou maak, Karlien?”
Sy glimlag ook, maar dit verg inspanning. “Moet jou nie bekommer nie, Malcolm. Ek dink nie ek sal van die smaak van verbode vrugte hou nie. Ek sal maar by die geoorloofdes bly.”
“Wêreld, maar julle is diepsinnig,” laat Daphne hoor.
“Karlien is miskien baie verstandig. ’n Mens moet ’n smaak ontwikkel vir die verbode vrug. As jy nie weet hoe om dit te eet nie, laat dit ’n bitter smaak in jou mond agter,” sê Carroll, haar blou oë groot en onskuldig op Karlien gerig.
“Gaaf van jou om my te waarsku. Ek neem graag raad van iemand met eerstehandse kennis. Ek neem aan jy praat uit persoonlike ervaring?” Karlien glimlag beleef.
“Natuurlik! Julius het my egter geleer hoe om dit reg te eet. Nou is ek al versot op die smaak.” Carroll lag geamuseer.
“Gee haar tyd, mense. Miskien sal sy eerlank net so versot wees daarop,” sê Daphne.
Die gesprek vloei hierna in veiliger kanale, maar telkens betrap Karlien die ander vrou se blik peinsend op haar. Ook John kyk dikwels na haar en selfs Julius se oë ontmoet sy kort-kort. Dat laasgenoemde ontevrede is met haar oor iets, is seker, maar Karlien lig haar ken uitdagend. Hy moet darem nie dink sy gaan altyd net stilbly wanneer daardie vriendin van hom haar katnaels wys nie, dink sy ergerlik.
Ná die aandete verkeer almal weer saam op die stoep, omdat dit die enigste plek is waar ’n luggie trek. John snuffel deur die musiekverskeidenheid en gou klink romantiese klanke, net reg vir die soel aandlug, op. Hy kry vir Karlien beet.
“Kom ons dans.”
Sy stribbel teë. “Ek is die gasvrou, onthou. Ek hoort by my gaste.”
“Ek is ook ’n gas, nie waar nie? Net hierdie enetjie, toe, asseblief.”
Sy laat haar dit maar welgeval en toe die strelende klanke wegsterf, kyk John met openlike bewondering op haar af.
“Mensig, meisiekind, maar jy kán dans!”
Sy glimlag op na hom. “Dankie. Jy dans ook baie goed.”
“Waar het jy so geleer dans?”
“By my suster en swaer. Hulle was op hul dag danskampioene.” Sy wil haar uit sy greep losmaak om na die stoep terug te keer, maar hiervan wil John nie hoor nie.
“Nee. Ons dans nog een. Ons moet net. Dis soos ’n droom.”
Hy kyk vrolik op haar af, hoewel daar ’n erns in sy oë is wat Karlien totaal ontgaan. Haar laggie waai stoep toe.
“Dan nog net hierdie een. Regtig, John …”
Hy swaai haar in die ritme van ’n vinnige cha-cha, en toe Karlien haar uiteindelik weer by die ander op die stoep voeg, is sy effens uitasem; haar hare, wat sy voor ete losgemaak het, ’n bietjie verwaai. Haar oë glinster.
“Sjoe! Dans is darem nie vir die trope bedoel nie.”
“Watwou! Ons dans baie op Mahé. Ek kan nie wag vir die volgende groot okkasie nie. Het julle ander geweet dat hierdie meisie ’n kampioendanseres is?”
Karlien lag en slaan John speels op die arm. “Moenie oordryf nie, John. Dis my suster wat die kampioen was, nie ek nie.”
Dis net van Daphne en Malcolm wat sy glimlaggies ontvang. Carroll lyk verveeld en Julius se oë en mond is strak. Karlien versober dadelik, neem op die naaste stoel plaas en vou haar hande sedig.
Nadat Malcolm en Carroll eindelik naggesê en tussen die bome verdwyn het, maak Karlien verskoning. Toe slapenstyd aangekondig word, laat sy vinnig hoor: “John, jou kamer is die eerste deur regs. Daphne, jy slaap by my.” Sy draai na Julius en haar oë lag hom uitdagend toe. “Ek het jou vir vannag op die systoep uitgeskuif, my skat. Gee jy om?”
Sy mond trek skeef asof hy teen sy sin glimlag. “Sal dit help om te kla?”
Daphne is ontsteld en ongemaklik. “Maar, Karlien, dis nie nodig om Julius uit jul
