Ek moet nou loop …
MAP: Maar …
BLANCHIE: Hulle wag vir my …
MAP: Hulle?
BLANCHIE: Daddy en Antie Maud …
MAP: O …
BLANCHIE: Daddy moet weer yt vanaand, man …
MAP: Moet die canvassing?
BLANCHIE: Ja …
MAP: Hy’s ’n werksamige man …
BLANCHIE: Aag, jy wiet hoe is Daddy …
MAP: Ja, hy wil vir julle hierso ytvat, yt die township yt …
Ek niem hom nie kwalik nie …
BLANCHIE: Hy’s all right … Eintlik ’n goeie man …
MAP: Blanchie …
BLANCHIE: Ek … moet nou gaan …
MAP: Blanchie …
BLANCHIE: Mmmm?
MAP: Ek … Ek … Het jy … Ek mien …
BLANCHIE: Johnnie, moenie …
MAP: Blanchie …
BLANCHIE: Johnnie …
Hy raak aan haar. Sy aan hom. Hulle soen mekaar. Breek.
MAP: Blanchie …
BLANCHIE: Johnnie … Ek … Antie Maud … Daddy … wag …
MAP: Ja … Blanchie … Okay …
BLANCHIE: Bye … Okay …
MAP: Okay … Sien jou, môre-oggend … op die bus … by die busstop …
BLANCHIE: Okay, Johnnie …
Blanchie beweeg stadig af, terwyl sy bly terugkyk. Die lig verander. Ons is terug by Map in die tronk, waar hy afskeid geneem het van Antie Grootmeisie – en dan eers sien ons vir Blanchie heeltemal verdwyn.
MAP (lag, sinies): Johnnie … Klink mooi, Johnnie … Johnnie … (Lag.)
Die lig verander oor sy sagte maar bitter gelag.
Doof uit.
Vyf
Die straat, sonder die orkes. Daar is Cyril en Richie-hulle wat kerrim speel; twee, drie voetbalspelers; en so meer.
CYRIL: Hê, ek siet vir Antie Grootmeisie vi’effe …
RICHIE: Ek ’t ge-notice …
Hulle speel.
RICHIE: Sy’t seker weer vi’ hom ge-visit …
Stilte.
RICHIE: Ek hoor hy kô nou yt, enige dag …
CYRIL: Ja …
RICHIE: Shit!
CYRIL: God, hy’s lucky vir parole nou al!
Hulle speel.
RICHIE: Maar daa’ was mos extenuating circumstances, daai tyd, jy wiet …
CYRIL: Ga!
RICHIE: Anyway, ’is seker oek nie ons biesagheit nie …
CYRIL: Shit, hoe praat jy dan nou nes ou Tommy! (Lag. Hulle speel hulle kerrim. Die kerrimskyfies is “kinders”.) Hê, my kinners is darem weer stout vi’dag!
RICHIE: Stoot, jong, stoot!
Hulle speel.
CYRIL: Hê, die ou-lady het toe nooit weer eintlik gepraat nie, nè?
RICHIE: Ja! Sy loep ma’ altyd so silent-silent …
Hulle speel.
CYRIL: Hulle sê sy’s stom, ek mien, lat sy haar praat ge-verloor het daai selfde aand nog toe dit gebeur het … Sy sê glo net ’n woord hier en daar, ma’ dis al …
RICHIE: ’Is hearty …
CYRIL: Ja.
Hulle speel.
RICHIE: Hê, my kinnertjies, kom dan nou, kom dan nou!
Hulle speel.
RICHIE: ’It was die shock van die ding, daai aand, sê hulle …
CYRIL: Concentrate op die game, man!
RICHIE: ’It kán so gebeur, sê hulle …
CYRIL: Ek sil nie wiet nie, man, ek is nie ’n fokken psychiatris’ nie! Speel!
Hulle speel.
RICHIE: ’It was glo daai anner vark, Gappie Martin, se skuld eintlik … daai aand … Hulle’t altyd gesê ’is hý wat die hele ding begin het, daai aand …
CYRIL: Ma’ Map was die leader, man … Hy was mos altyd die
leader … Ennie leader moet die responsibility vat … Hulle
ammal was vuil varke …
RICHIE: Hel, wiet jy hoe bly was ek ek was nie daai aand saam nie!
Hulle speel.
CYRIL: Jy beter watch jou kinnertjies daarso!
Maud Cavernelis verskyn by haar venster, bo.
CYRIL (bewus van haar; aan Richie): Ky’ da’ da’ … Al weer afgelyster, of course. Spy op ’n mens! Loer deur die gidyne! Ba! Betere mense kamma as ons!
RICHIE: Los die vrou af, man!
CYRIL: Wat voor lyster sy ons af?
MAUD: Nee, nie afgelyster nie, julle! Nie ge-spy nie. Net maar gehóór. Julle monde … is so groot en julle skree so hard, en sulke …
CYRIL: Sê maar stront, missies Cavernelis, sê maar stront … Moenie mooie woorde soek nie! Ons verstaan!
MAUD: Onbeskof!
CYRIL: Praat maar Ingils oek, missies Cavernelis. Missies Cavernelis prefer mos Ingils! ’Is mos ’n superior language like!
RICHIE: Los die vrou af, man …
CYRIL: Okay, ons sil vi’ ons behave, antie … O, sorry, missies Cavernelis is mos nie my antie nie! Maar ons sil vi’
