oor sy wange loop. Oor die smal bruin hand met die pakkie boeke, oor Lappies wat soos ’n leë mandjie onder sy skop uitrol, oor al die dinge huil hy nou teen Lappies se warm steekhaarlyf. Lappies lek, lek aan Bramie se gesig, toe spring hy vrolik opsy en gee ’n kort blaffie. Bramie staan stadig op, spoel sy gesig in die watersloot af en stap weer aan in die voetpad.
Ou Willem Houtmens loop net by sy deur in toe Bramie daar aankom. “Naand, outa Willem, is Klein Willem hier?”
Twee, drie, vier koppe loer gelyk oor die onderdeur toe hulle Bramie se stem hoor.
“Naand, Bramie,” sê ’n paar stemmetjies tegelyk.
Agter die koppe kom Klein Willem se gesig in die flou kersliggie te voorskyn. Sy een oog is dik en toe en in sy een neusgat is ’n wit lapprop. Bramie sien skielik weer die smal bruin hand met die pakkie boeke wat effens ruk en hy voel die sagte, warm oog onder sy kneukels en sy maag krimp inmekaar. Toe sluk hy hard en hy sê saggies: “Ekskuus, Klein Willem, dat ek jou geslaan het. Ek is regtig spyt. Ekskuus.”
Klein Willem vryf met sy hand deur sy hare, toe gee hy ’n snaakse snuifie. “Dankie, Bramie,” sê hy, “dis maar reg. Dis maar nie iets nie. Dis maar reg.”
“Ekskuus,” sê Bramie weer en hy staan nog ’n oomblik stil. “Nag, Klein Willem, nag, ai Lily.”
“Nag, Bramie,” sê al die stemme deurmekaar en toe draai Bramie om en stap in die donker terug met Lappies soos ’n wit vlaggie in die voetpad voor hom.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
