සැලැස්ම සැමදා පවතින දෙයක් මෙන් ස්ථීර වූ විට බොබ් පැය කිහිපයක් සඳහා රියදුරෙකු සමග කාර් රථයක් ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා නගරයට පිටත් විය. ඔහුට වගබලා ගැනීමට යමක් තිබුණි. ජෙනාරෝ වෙනත් වැඩ කටයුත්තක් නිරීක්‍ෂණය කිරීමට ගිය අතර ගරෙග්, තටාකය අසල අවසන් වරට සිටි රොන් සෙවීමට ගියේය."රොන්, මට පුළුවන් වෙයිද ඔයා එක්ක වචනයක් කතා කරන්න?"
රොන් නැගිට ගරෙග් පසුපස පියවර කිහිපයක් ගියේය. ඔහුගේ සුඛෝපභෝගී නිවාඩුව ඉතා ඉක්මනින් අවසන් වීමට නියමිත බවට ඔහුගේ හදවත කිඳා බසින සිතුවිල්ලක් ඔහුට ඇති විය .
"මොකක්ද, ගරෙග්?"
"අපි ගාව ඔයාට මෙහෙයුමක් තියනවා, ඒක වෙන්නේ සඳුදා."
"ආ, එහෙමද. මම දැනගෙන හිටියා මේ විනෝදය වැඩි කලක් පවතින්න බැහැ කියලා. පුදුමයි නේද, මිනිසුන්ගේ ජීවිත අතර වෙනස? ජෙනාරෝට මේ ඔක්කොම තියනවා, පැය හතලිස් අටකදී මට මුකුත් නැහැ.”
"මාව වරදවලා තේරුම් ගන්න එපා, මම ඊර්ෂ්‍යා කරන්නේ නැහැ. මම අපේ ගනුදෙනුවෙන් අයින් වෙන්න උත්සාහ කරනවත් නෙමේ. මට නිකමට හිතුනා, මේ වගේ තැන් තියෙන්නේ චිත්‍රපට වල විතරයි කියලා. මං මෙහෙම අහන එක ඔයාට ප්‍රශ්නයක් නැත්නම්, මේ ඔක්කොම සල්ලි හම්බ කරන්න, ජෙනාරෝ මොනාද කරන්නේ?”
"මම හරියටම දන්නේ නැහැ, මම හිතන්නේ නැහැ එයත් ඒක දන්නවා ඇති කියලා. එයාගේ පවුල ගොඩක් කාලෙක ඉඳන් පොහොසත්. එයාලගේ ඇඟිලි ගොඩාක් පුඩින් වල තියනවා. මම සිතන්නේ පළවෙනි හා දෙවෙනි ලෝක යුද්ධයෙන් පස්සේ, ලොකු මුදල් උපයා ගන්න විශාල අවස්ථාවන් තියෙන්න ඇති කියලයි. ඔයා දන්නවානේ, හොඳ යාලුවන්ගෙන් වත් අහන්න බැරි සමහරක් ප්‍රශ්න තියනවා කියලා.”
"මමත් එහෙම හිතනවා. ඔයා මට වැඩි විස්තර කියන්න යන්නේ කවදාද?”
"හෙට දුන්නම ඇති කියලා මම හිතනවා. ඔයාගේ භූමිකාව රඟ දක්වන්න අමාරු නැහැ, කොහොමත් ලැබෙන ප්‍රතිඵලය ඔයාට සහතිකයි. ඔයාට ඒක තේරෙනවද?”
"ඔව්,
