Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ страница 10

Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ

Скачать книгу

күңеле – таш, йомшармаса…»

      Ир күңеле – таш, йомшармаса,

      ул таштан су-яшь чыкмас! —

      Тик хәмер йомшарта аны —

      сәрхуш күңеле яшь тотмас…

      Әмма хәмер түктергән яшь —

      нидән тәмсез, болганчык?!

      Таштан агып чыккан чишмә

      якты сулы, саф, ачык…

      Зурайгач болгата ямьсез

      уймы күңел чишмәсен? —

      Сабый чакта хыяллар саф,

      пакь шуңамы күз яшең?

      …Исерек уй, хыялдан үзең

      еракта йөрт, йа Раббы! —

      Юкса гөлләр касәсеннән

      нәрсә эчтек – шәрабмы?

      Коштай гүя дәва иттек

      яшь йөрәккә таң чыгын —

      Касә-касә гөл яшен без

      эчтек ул чак талчыгып…

      …Балачакка кайттыкмы соң? —

      күңел саф, пакь чишмәле…

      Яшьләрендә хәмер түгел,

      кыңгырау чәчәк тәме!

      Синең хат

      Син әйт: кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      Арыдым көтеп, күңелне шом баса…

      Колак салам гөрләвекләр таушына:

      Синнән хәбәр булып яңгырый, ичмасам!

      Син соң кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      Куркам: үзгәрсәң, элекке булмасаң?

      Яз турында бик яраткан җырым бар, —

      Шул җыр да никтер ишетелми, ичмасам!

      Син, дим, кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      Табигать тотрыксыз: юлыңны су басса?

      НЛОлар төшә, күбәйде күрәзә… —

      Киләчәкне әйтсә икән, ичмасам!

      Син әйт: кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      «Ахырзаман» да гаҗәпме «сил ташса»?

      Кыйтгалар акса, аерылса халыклар?

      Аңлашырга тел-ымнары калмаса?

      Бәлки, акылга килербез, ичмаса…

      Тәүбә! димен, афәтләр юк, булмасын!

      Бу каргануым да үземнән узмасын…

      Син әйт: кайчан кайтыр юлга чыгасың?!

      Шәкерт бабамның яшел дәфтәрендә сакланган җыру

      Кәгазем беттеме минем язарга?

      Каләмемме тырный… әллә карам юк?

      Синнән хәбәрләр көтәм мин, ерак Яр,

      Шуңа барсы төшә кулдан – чарам юк…

      Хыялымда – таудан төшеп киләсең

      Су алырга чиләкләрең белән син…

      Чишмә янында сусаган мин ул, Яр,

      Бер догадай исемең миңа, беләсең…

      Табылды кәгазь дә – ниләр язарга?

      Каләм бар… Гыйшкым батарлык карам да…

      Хәбәр бирмисең, татлы яр, бу айда, —

      Дәрья-диңгезләр дә юк бит арада…

      Шул сәбәпле гашыйгың, бел, тынычсыз,

      Җитми җанын дөрләтергә җылы сүз.

      Бер кәлимә сүзең көтәм, и җан-яр,

      Тәгам ризык капмыйм, калдым йокысыз.

      Бәетләр, кем, җырулар килсә телгә,

      Язмыйм – каләм күтәрер көч-дәрман юк…

      …Савап микән: «ураза» мын, сине уйлап,

      Ә Ходайдан читтә уем һаман ник?

      …Гөнаһлымын, бәлки… әмма чарам юк!

      «Без кемнәр соң? Ходайдан ваз кичкәннәр?..»

      Без кемнәр соң? Ходайдан ваз кичкәннәр?

      Күңеленнән иман нуры киткәннәр?

      Каян күбәйдек җирдә без – пис ирләр,

      Денсез-моңсыз

Скачать книгу