Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ страница 13

Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ

Скачать книгу

түзәсеңдер… —

      Ник күзеңдә тамчы бар?

      Ул да бәхет яшедер?

      Минем калач – ачы зар…

      «Сагынсам оҗмах бакчасын, кәүсәрен…»

      Сагынсам оҗмах бакчасын, кәүсәрен,

      Алдым шуннан мин-Адәм җан җәүһәрен!

      Уйда аң, канны уяткан фирдәвес,

      Ничә мең ел! – юатыгыз, тиргәгез,

      Һаман җирдән күкләргә ашса күңел, —

      Дәшә, бәлки, аннан – назлы Әнкә тел?

      Йә хәтерне тарта изге сөт хакы?

      Яратылган туфрагым ни? Күк заты…

      Бу ямьле Җир, мең гамьле Җир, моң иле, —

      Гел сагынып, яд итсә һаман мине,

      Җирме – ватан? Җавап тапмыйм, мин-Адәм…

      Тәнгә туфрак – монда, ә рух – Галәмнән…

      Ничек онытыйм мин, фирдәвес-кәүсәрем,

      Калдыргач шунда мәңгелек җәүһәрен?!

      Гашыйклар шәһәре

      Безнең шәһәрдә яшидер сезнең яр, —

      Бездәдер: килеп күрегез, дусларым!

      Җан бәхетен таба монда гашыйклар, —

      Безнең шәһәргә килегез, дусларым!

      Безнең шәһәрдә гел ачык капкалар,

      Кич-ахшамда да ябылмый, дусларым.

      Шам-шәрифкәй ни ул? Җырга шәрәфтә

      Моннан артык җир табылмый, дусларым?

      Безнең шәһәрдә – асылма бакчалар, —

      Бабилдагы кебек – гөлләр, дусларым.

      Җырлый кызлар, яңгырый шат авазлар,

      Гашыйклар кайгы белмиләр, дусларым.

      Безнең шәһәрдәдер сезнең шәһәръяр, —

      Гөлгә охшаш ярлар монда, дусларым.

      Җан сөйгәненә түли җыр мәһәрен, —

      Гаташыгыз күптән шунда, дусларым!

      II. Чулпан йолдыз калыкканда

      Мин шулкадәр саф уйлыйм синең хакта! —

      Шул сафлыкны дөньяда тоям хәтта.

      Тик матурлык күрәм аның эчендә:

      Карасы бардыр, табынам тик акка!

      «Акыл җуеп, кем йотылды күзләреңә?..»

      Акыл җуеп, кем йотылды күзләреңә?

      Онытылды кисәтүле сүзләрең дә:

      Бар булмышым – савап, гөнаһ җыйган башым

      Сәҗдәгә егылды ул көн – тезләреңә.

      Тарих мең дә тугыз йөз дә туксан дүрттә

      Кол иттең син гашыйк җанын гомерлеккә.

      Муенчагым – көмеш, алтын келәймәсен

      Шигырь итеп язарга җан илһам көтә.

      Шуны сиздем тугыз йөз дә туксан дүрттә:

      Яшьлек үтте мәхәббәттә, гомер үтә —

      Бәлки, соң кат ашам яңа биеклеккә;

      Рәхмәт сиңа, Илаһи Нур —

      горур бикә!

      «Кыз хыялы! Сәер уйлар, серле йөк…»

      Кыз хыялы! Сәер уйлар, серле йөк…

      Иделдән диңгез ягына килдең ник? —

      Кайсы кәрванның нык, чыдам дөясе

      Илтте иңендә бай җаның дөньясын?

      Атаклы чал Хәзәрдә бит чылатып,

      Еладыңмы аннан, комына ятып?

      Җир маеннан чыраг кабызган шәһәр

      Яшьлегеңә булдымы калым-мәһәр?

      Уен идеме, туеңмы ул кичләр?

      Гомереңне яктырткан айлы хисләр…

      Азак сагынгансың, бәлки, кәрваннар

      Алырга

Скачать книгу