Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке). Антология

      Җансыз шәүлә идем. Син киткәндә.

      Дөньям җуйды соңгы терәвен.

      Рәнҗемәдем… Рәнҗемәдем сиңа!..

      Мин бары тик бәхет теләдем!..

      Күрми киттең… Минем әрнүләрдән

      Җиһан тетрәп, Күкләр елавын…

      Сагышымнан акыл язар мәлдә,

      «Ул – бәхетле!» – диеп юандым.

      Еллар үтте… яраларны җөйләп,

      Кан-яшемне сөртеп яңактан.

      Көтмәгәндә… (ә бит көткән идем!)

      Син очрадың миңа кабаттан.

      Танымадым. Кайда соң ул караш?

      Көчле рухның көчле гәүдәсе?..

      Мин табынган күзләреңдә бүген —

      Яраланган бөркет шәүләсе.

      – Кичер! Кичер… Пышылдаган иңрәү

      Туктатты күк дөнья гүләвен…

      Рәнҗемәдем… Рәнҗемәдем сиңа!..

      Мин бары тик бәхет теләдем!..

      Кемдер иртә килде, кемдер соңрак —

      Җай булдымы әллә сайларга…

      Без туганда кунык төшкән иде

      Манарага кунган айларга.

      Иртәләгән җаннар дала исен

      Кирмән итеп үтте яуларны.

      Соңгарганнар – без дә шунда инде —

      Көтте һаман күктән яуганны.

      Ә бит килгән иде бер сулыйсы

      Бал ягылган хөрлек һавасын!

      Идел аша озатылган икән —

      Кайсы дәверләрдән табасың?

      Соңга калган бичаралар беркөн

      Уйлап тапты шомлы риваять:

      Уйнаш икән сөю, ул кадәр үк

      Дәһшәт түгел икән хыянәт!..

      Тетрәп куйды дөнья. Манарадан

      Ташланды күк җиргә горурлык.

      Алкышлардан башны җуйган чакта,

      Аягүрә килеш егылдык.

      Бозылдыкмы әллә, үзебезне

      Артык жәлләп, артык иркәләп?

      Ахры, мәңге эчтән сызарбыз күк

      Ник тумадык, диеп, иртәрәк.