Kventin Dorvard. Вальтер Скотт

      Onlar içəri girəndə lord əlyazmanı kənara qoyub narazılıqla dedi:

      – Lənət şeytana, yenə mənə işiniz düşüb?

      Çapıq Lüdovik hadisəni ətraflı şəkildə danışdı. Lord Krouford dedi:

      – Bu cür əhvalatlarla mənim yanıma hələ çoxmu gələcəksiniz? Yad ölkədə qulluq edən əsgər özünü təvazökar və ədəbli aparmalıdır ki, həyət itləri üstünə hürməsinlər. Ancaq bacın oğlunu sənin müdafiə etməyin təbiidir. Qoymarıq o qoçağı incitsinlər. Siyahıları mənə verin, onun adını siyahıya yazaq ki, bizim imtiyazlardan istifadə edə bilsin.

      Dorvard danışmaq istədi:

      – İcazə verin, hörmətli cənab…

      Amma dayısı tez onun sözünü kəsdi:

      – Dəlisən? Rəis həzrətlərinin icazəsi olmadan danışmağa necə cürət edirsən?

      Lord dedi:

      – Qızışma, Lüdovik, qoy görək nə deyir.

      – Bu qvardiyaya girməkdə bir az tərəddüd edirəm, dayım da bilir. İndisə nəcabətli və təcrübəli rəisi gördükdən sonra onun komandanlığı altında xidmət etməyə şübhəm qalmadı, çünki sizə qarşı dərin hörmət hissi duydum.

      – Kventin, sən kral Şotlandiya qvardiyasının fəxri dəstəsinə daxil oldun. Səni dayının silahdaşıyanı təyin edirəm, o artıq sənin rəisindir. Lüdovik, ona göz qoy ki, hərbi təlimlə ciddi məşğul olsun. Bu günlərdə düşmənlə üz-üzə gələcəyik.

      – Qılınca and olsun ki, bu, şad xəbərdir! – Çapıq dedi.

      Adət üzrə, dəstənin sıralarına yeni yoldaş daxil olanda onun şərəfinə veriləcək qonaqlığa hazırlıq başladı. Bu münasibətlə Şotlandiya nişançılarının yeməkxanası səliqəyə salındı. Divarları Şotlandiya bayraqları və düşmənlərdən alınmış bayraqlarla bəzədilər.

      Sonra Kventin üçün lazım olan rəsmi geyim və silah tapmağa çalışdılar ki, o da qonaqlığa əsl şotlandiyalı nişançı kimi gəlsin.

      Qonaqlıq əla keçdi. Şənliyin qızğın yerində lord Krouford gəlib çıxdı. Qoca əsgərin gəlməsi şənliyi daha da qızışdırdı.

      – Qulaq asın, dostlar! – qoca dedi, – Burqundiya hersoqu Karldan elçi gəlib. Elçinin gətirdiyi ismarış heç də sülhməramlı deyil. Sərhəddə baş verən toqquşmalar hersoqun narazılığına səbəb olub. Odur ki kral onu öz qəsrində qəbul etməkdən imtina edib. Başlıcası isə kral bu yaxınlaradək hersoqun rəiyyəti olan adlı-sanlı gənc bir qrafinyanı öz himayəsinə alıb. Hersoq həmin qrafinyanı öz dostuna ərə vermək istəyirmiş. Qohumlarından qoca qrafinya da onunla bura gəlməyə razı olub.

      – Yəqin, bu gün növbədə ikən gördüyüm qız elə o imiş, – deyə nişançı Arno dilləndi. – Onu başqa bir xanımla örtülü kəcavədə qəsrə apardılar. Mənə dedilər ki, kəcavədə qəsrə aparılan bu iki xanım çox adlı-sanlı xanımlardır. Sən demə, neçə gündür ki, kral özü neçə dəfə gizlincə xanımların yanına gəlib onlara hörmət göstərib. İndisə xanımlar qəsrdə gizləniblər.

      – Bu gün mən qəsrdən heç vaxt eşitmədiyim ud və nəğmə səsləri eşitdim, – başqa bir nişançı dilləndi.

      Bu söhbətlər qonaqlıqdan sonra da Kventinin yadından çıxmadı. Bəlkə, elə Pyer dayıya qulluq edən gözəl qız haqqında danışılan qrafinyanın özüdür?