style="font-size:15px;"> Van Aldin işdən birbaşa qızıgilə gəldi. Qapını qulluqçu açdı, milyonçunu görən kimi təbəssümlə onu içəri dəvət etdi. Rut gələnin atası olduğunu görəndə sevincindən van Aldinin boynuna sarıldı. Atası da qızını köksünə sıxıb üzündən öpdü.
Van Aldin dərhal əsas məsələyə keçdi:
– Məktubunu oxudum. Derek yenə nə törədib?
– Danışılası deyil, – bayaqdan şıltaq-şıltaq gülən Rut birdən-birə ciddiləşdi, – o lap həddini aşıb. Daha məni eşitmək belə istəmir. Bir aydır ki, üzünü görmürəm. Bir qadın var, onunla çəkinmədən hər yerə gedir.
– Hansı qadınla? – van Aldin soruşdu.
– Sən onu tanıyırsan, ata, rəqqasədir, – qızı cavab verdi.
– Mirellə?
– Hə. Keçən həftə Derekin atasının – lord Lekənbərinin yanına getdim. Hər şeyi ona başa saldım. O da Dereki tənbeh edəcəyinə söz verdi.
– Ay-hay! – van Aldin dilləndi, – ona qulaq asan kimdir? Hamı bilir ki, lord Lekənbərinin bir ayağı burda, bir ayağı gordadır. Onun dedikləri Derekə təsir etməz. Bu qulağından alıb o qulağından buraxacaq.
– Ata, sən bir şey eləyə bilməzsən? – Rut əlacsız halda soruşdu.
– Mən sənə kömək edə bilərəm, amma… – milyonçu ata sözünü yarımçıq kəsdi.
– Nə amma, ata? Sən nə demək istəyirsən?
– Amma sənin buna iradən çatmalıdır, qızım! – van Aldin bunu deyib başını aşağı salaraq dinmədi.
Rutun heyrətdən matı-qutu qurudu. Çünki atasının nə demək istədiyini yaxşı başa düşürdü. Van Aldin istəyirdi ki, qızı Derekdən boşansın. Rutun heyrətləndiyini görən milyonçu dedi:
– Qızım, artıq Derek ağlını tamam itirib. Onun düzəlməyi mümkün deyil. Mən isə razı olmaram ki, qızım əzab çəksin. Bilirəm, bütün günah məndədir. Mən səni sevdiyin oğlandan ayırıb Derekə ərə verdim. Amma bu barədə danışmaq artıq gecdir. Gələcəyə baxmaq lazımdır. Son vaxtlar Derekin sənin başına açdığı oyunlar mənim dincliyimi əlimdən alıb. Bunun sonu olmalıdır.
– Səncə, boşanmaqdan başqa yol yoxdur? – Rut soruşdu.
– Yox, qızım, təəssüf ki, yoxdur, – van Aldin başını bulayaraq cavab verdi.
– Bəs o buna razılıq verməsə? – qız xəbər aldı.
– Bunu mənim öhdəmə burax, qızım, – ata özünə arxayın şəkildə cavab verdi, – o nəyi əsas gətirib boşanmaqdan imtina edə bilər ki?
Rut heç nə demədi. Amma van Aldin qızının tərəddüd içində olduğunu anladı.
– Düzünü de, qızım, – milyonçu ata soruşdu, – səni narahat edən nə isə varmı?
– Yox, ata, yox, – Rut tez cavab verdi.
– Elə isə sən narahat olma. Qoca atan bu problemi yoluna qoyacaq. İndi isə mənim sənə gözəl bir hədiyyəm var. Gəl göstərim, – van Aldin gülümsəyərək dedi.
– Nə hədiyyə? – Rut təəccüblə soruşdu.
– Hə, özü də bahalı, ürəyin istəyən bir hədiyyə almışam sənə, – bunu deyib van Aldin əlini paltosunun döş cibinə uzatdı. Oradan çıxardığı kiçik mücrünü Ruta verdi. Qız mücrünü həvəslə açdı. Mücrüdəki yaqutu görəndə sevincindən qışqırdı:
– Ata, ata, bu nə aləmdir!
– Xoşuna gəldimi? – milyonçu soruşdu.
– Hələ bir soruşursan da! Misilsizdir, – Rut dilləndi. – Bunu haradan almısan?
– Bu, sirdir, – van Aldin güldü. – Belə qiymətli şeyi yalnız əlaltından almaq olar. Bəlkə də, sən bu yaqut haqqında eşitmisən. Onun adı «Ürəklərə od salan – yandırıb yaxan» dır.
– Sağ ol, ata, sən mənə həmişə ən yaxşı hədiyyəni almısan! – Rut yenidən van Aldinin boynuna sarıldı.
– Başqa cür ola da bilməz, – ata qızının şabalıdı saçlarını sığallayıb dedi, – bilirsən ki, mənim dünyada səndən başqa heç kimim yoxdur.
– Sənə hədiyyə etdiyim bu məşhur yaqutun adı «Ürəklərə od salan – yandırıb-yaxamdır.
Ata-bala yenidən bir-birinə sarıldılar. Nəhayət, van Aldin dedi ki, işləri çox olduğundan getməlidir. Rut atasından xahiş elədi ki, qalsın, birgə nahar etsinlər. Amma van Aldin vaxtının olmadığını dedi. Qapıdan çıxanda Rut atasına dedi:
– Yəqin ki, bu boşanma məsələsi mənim Fransaya getməyimə mane olmayacaq.
– Sən Fransaya gedirsən? – ata təəccübləndi.
– Hə, ayın 14-də.
– Yaxşı, get. Amma o yaqutları özünlə aparma.
Rut razılıq əlaməti olaraq başını tərpətdi. Van Aldin zarafatla dedi:
– Mən istəmirəm ki, yaqutun ucbatından qızımı ya soysunlar, ya da həyatına qəsd eləsinlər.
Rut da ona sataşdı:
– Bəs onda niyə sən onu elə beləcə, cibində gətirmisən?
Van Aldin duruxdu. Qızı hiss etdi ki, nəsə baş verib.
– Ata, niyə fikrə getdin?
– Heç, qızım, mən bu yaqutları alan günün axşamı Parisdə başıma gələn bir hadisəni xatırladım. Yaqutları alıb küçəyə çıxanda iki nəfər mənə hücum elədi. Tapançamı çıxarıb onlara tərəf atəş açan kimi qaçdılar.
– Afərin, ata, – Rut əlini əlinə vurub onu alqışladı, – sən əsl qəhrəmansan!
QARŞILIQLI XƏYANƏT
Van Aldin qızıgildən ayrılıb birbaşa işə gəldi. Yolboyu Rutun boşanma məsələsini düşündü. Ürəyinə dammışdı ki, bu məsələdə qızının tərəddüd keçirməsinin bir səbəbi var. Milyonçu elə hey öz-özünə deyirdi: «Rut məndən nə isə gizlədir! Rut məndən nə isə gizlədir!» Van Aldin ha fikirləşirdi, qızının ondan nəyi gizlədə biləcəyi ağlına
