style="font-size:15px;"> – Mən gərək qoruyucu klapanı yoxlayım, – deyib xırdaca dəstəyi fırlatmağa başladı. – Qoruyucu klapanları yoxlamayanda qəza baş verir.
Maşın get-gedə daha sürətlə gurlamağa başladı. Sonra elə bil lap təngnəfəs oldu. Karlsonun gözləri hələ də parıldayırdı.
Balaca indi rəfdəki ləkələri tamam unutmuşdu. O özünü çox xoşbəxt hiss edirdi. Sevinirdi ki, belə gözəl buxar maşını var. Üstəlik, dünyanın buxar maşınları üzrə ən məşhur mütəxəssisi Karlsonla tanış olmuşdur.
Karlson dedi:
– Hə, Balaca, bax buna varam. Dünyada buxar maşınlarının ən məşhur mütəxəssisi…
Ancaq Karlson sözünü bitirə bilmədi, çünki bu vaxt bərk partlayış baş verdi. Buxar maşını parçalanıb dağıldı.
Karlson sevincək qışqırdı:
– Maşın partladı! Maşın partladı! Gör necə gurladı?! Əla!
Ancaq Balaca, Karlsonun sevincinə şərik ola bilməzdi. O, çaşqın halda dayanıb durmuş, gözləri isə yaşarmışdı.
O, hıçqıra-hıçqıra deyirdi:
– Mənim buxar maşınım parça-parça oldu!
– Boş şeydir, adi həyat hadisəsidir! – Karlson etinasızlıqla totuq əlini yellədi. Sonra da Balacanı arxayın edərək dedi: – Mən ən yaxşı maşınımı sənə verərəm.
Balaca təəccüblə soruşdu:
– Doğrudan?
– Əlbəttə. Orda, yuxarıda bir neçə min buxar maşınım var.
– Necə yəni yuxarıda?
– Yuxarıda da, damdakı evimdə.
Balaca təəccüblə soruşdu:
– Sənin damda evin var? Üstəlik, bir neçə min də maşının var?
– Əlbəttə, ən azı, iki min maşınım var.
Balaca sevincək dedi:
– Sənin evinə elə getmək istərdim ki!
Heç inanmaq olmurdu ki, damda balaca ev var və Karlson orada yaşayır…
Balaca dedi:
– Sən maşınlarından birini elə indi mənə verə bilərsən?
– Yox, əvvəlcə mən gərək bir qədər ora-burasına baxam, qoruyucu klapanları yoxlayam… Sakit, bircə sən sakit ol, maşını bu günlərdə alacaqsan.
Balaca buxar maşınının hissələrini yerdən yığmağa başladı.
O, təlaşla dedi:
– Atamın necə acıqlanacağını təsəvvür edirəm.
Karlson təəccüblə qaşlarını çatdı:
– Elə buxar maşınına görə? Bu ki boş şeydir, adi həyat hadisəsidir. Belə şeyə görə həyəcan keçirməyə dəyərmi? Sən atana elə belə də de! Mən bu sözləri ona özüm də deyərdim, ancaq tələsirəm, daha ləngiyə bilmərəm… Bu gün sənin atanla görüşə bilməyəcəyəm. Mən gərək evimə uçam, görəm orda nə var, nə yox.
Balaca dedi:
– Sən yenə uçub buraya gələcəksənmi?
– Sakit, bircə sən sakit ol! – deyərək Karlson qarnındakı düyməni basdı.
Mühərrik işə düşdü. Bir az sonra Karlsonun ayaqları yerdən üzüldü və o, havada bir neçə dövrə vurdu.
– Mühərrik nədənsə şıltaqlıq edir. Gərək emalatxanaya gedib yağladam. Doğrudur, bunu mən özüm də edə bilərəm, ancaq tərs kimi, vaxtım yoxdur…
Sonra Karlson pəncərədən çölə uçdu.
– Balaca, hələlik! – Karlson totuq əlini yellədərək gözdən itdi.
Karlson kubikdən qüllə tikir
Balaca təkrar-təkrar deyirdi:
– Axı mən sizə dedim ki, onun adı Karlsondur, özü də orada, yuxarıda, damda yaşayır. Burda qəribə nə var ki? Məgər insanlar kefləri istəyən yerdə yaşaya bilməzlər?
Ana dedi:
– Balaca, tərslik eləmə. Bilirsən bizi necə qorxuzmusan! Əməlli-başlı partlayış olub. Axı sən ölə bilərdin! Niyə bunu başa düşmürsən?
– Başa düşürəm, bununla belə, Karlson buxar maşınları üzrə dünyanın ən məşhur mütəxəssisidir.
Balaca bu sözləri deyib ciddi nəzərlərini anasına yönəltdi.
Axı bu ana niyə başa düşə bilmir ki, dünyanın buxar maşınları üzrə ən məşhur mütəxəssisi qoruyucu klapana baxmaq istəyirsə, onun sözünü necə yerə salmaq olar?
Ata acıqla dedi:
– Öz hərəkətlərinə özün cavab verməlisən. Yoxsa damda yaşayan bir Karlson uydurub bütün günahı onun boynuna yıxmaq olmaz.
Balaca dedi:
– Xeyr, Karlsonu uydurmamışam, o, damda yaşayır.
Bosse onu lağa qoyub dedi:
– Özü də uça bilir, hə?
Balaca dedi:
– Təsəvvür edirsən, həə, uça da bilir. O uçub evimizə gələr, sən də görərsən…
Betan dedi:
– Yaxşı olar ki, o, sabah uçub gəlsin. Əgər damda yaşayan Karlsonu öz gözlərimlə görsəm, Balaca, sənə bir kron2 verərəm.
– Yox, sən onu sabah görə bilməyəcəksən. Sabah o, emalatxanaya gedib mühərrikini yağladacaq.
Ana dedi:
– Bəsdir nağıl danışdın. Yaxşısı budur, bax gör kitab rəfini nə günə salmısan.
– Karlson deyir ki, bu, boş şeydir, adi həyat hadisəsidir!
Balaca belə deyib əlini lap Karlson kimi yellədi. Demək istəyirdi ki, kitab rəfinə düşmüş bir-iki ləkəyə görə qan qaraltmağa dəyməz.
Ancaq Balacanın nə sözləri,
