қўли билан столга урди. Ҳавога чанг кўтарилди.
– Ҳазилми бу? Биз жонимизни жабборга бериб ишлаяпмиз. Мен ҳаётимни хавфга қўйяпман, сенга эса ҳеч нарсанинг фарқи йўқдек!
Киан сигаретини ёқди. Уни чуқур тортди-да, бошини кафтлари орасига қўйди. Шу ҳолда Дариушга деди:
– Биродар, сен қилаётган иш таҳсинга лойиқ. Мен буни қадрлайман. Аммо бу ерда ҳаммаси бошқача. Сенга уқтириб келишган гаплар бу ерга тўғри келмайди. Бизга қанча босим бўлишини биласанми? Катталар куну тун назорат остида бўлади. Сенга тажрибасиз бола жўнатишмаганига шукр қил. Акс ҳолда, қамалиб кетишинг ҳеч гап эмас эди. – У қоғозга рақамлар ёзди. – “Педрам дўкон яна очилганини айтиб юборди” дегин. Шуни айтсанг бўлди. Ҳайдовчини ўзим ҳал қиламан. – У эшикка етганида яна ортга ўгирилди. – Яна бир гап, бу ерда одамлар бизни кўп ҳам ёқтирмаслигини эшитсанг ажабланма. Ҳа айтганча, бу Гуруҳнинг биринчи марта аҳмоқлик қилиши эмас. – У бошини силкитганча чиқиб кетди.
Агар икки йил аввал кимдир Дариушга МEХ ташкилотига қўшилишини айтганида у бунга кулган бўларди. Дариуш ҳеч қачон сиёсатга қизиқмаган. У инқилоб ҳақидаги гапларни эшитиб катта бўлган бошқа бир қочоқ эронликдан ортиқ нарса билмасди. Виржинияда унинг ҳаёти тинч кечган. Арезуни учратди-ю, ҳаммаси ўзгариб кетди.
У Арезу билан университетда танишган. Дариуш компьютер муҳандислигига ўқиётган эди. Илк суҳбатдаёқ иккови ҳам содир бўлиши муқаррар нарсани ҳис қилишганди. Уларнинг кўп ўхшаш тарафлари бор эди: ҳаёт зарбига учраган ва жиддий ёшлар. Арезу Дариушга ота-онаси сиёсий фаол бўлгани учун инқилобда ўлдирилганини айтганди. Оиласига доир оддий саволларга ҳам у доим мужмал жавоб берарди. Бошқа талабалар уни совуқ қиз деб ҳисобларди, Дариуш эса унга қизиқиб қолди. Улар жуда эҳтиёткорлик билан бир-бирига кўнгил қўйди. Охири Дариуш Арезунинг қалбини забт этди. Дариуш қалбан яқин инсонини топган эди.
Улар илк бор қовушгач Арезу Дариушга МEХ Гуруҳига аъзо эканини айтди. Дариуш ҳайратдан ёқа ушлади. У МEХни бир гуруҳ аҳмоқлар тўдаси деб биларди. Унинг аъзолари муллалар каби қабиҳ ва ҳамманинг нафратига йўлиққан деб ҳисобларди.
У бу борада Арезу билан баҳслашганида қиз Гуруҳни ҳимоя қилиб Дариушга ташланди. Гарчи йигит Арезунинг МEХ озодлик курашчилари экани, Эронда ҳамма уларни қўллаб-қувватлаши, улар ҳукуматга қарши тура оладиган ягона гуруҳ экани ҳақидаги гапларга қўшилмаса ҳам, унинг билими, тарихдан бохабарлиги ва фактларни тўғри келтира олишига қойил қолганди. Арезу сазман ҳақида тез-тез гапирадиган бўлди. Лекин суҳбат доим тортишув билан тугарди. Қиз Дариушни Гуруҳнинг йиғилишларига боришга ундар, аммо у доим рад қиларди.
Бир сафар оқшомда кечки овқат тайёрлаётиб, Арезу орани очиқ қилмоқчи эканини айтди. Дариуш ҳўнграб юборди. Қиз унга агар Дариуш Гуруҳ унинг ҳаётининг бир қисми эканини тан олмаса ва буни ҳурмат қилмаса, ортиқ у билан қололмаслигини айтди.
У бу гапларни ҳеч бир ҳиссиётсиз айтди.
– Менинг борим шу. Агар севсанг, мени боримча қабул қилишинг шарт.
Дариушнинг
