(«Назурат («Яктырту») китабыннан шомлы фикерләрне ачыклау») әсәре хакында сүз бара. Ул исә Ш. Мәрҗанинең «Назурат әл-хак фи фәдийәт әл-гашаи вә ин ләм йагаб әш-шәфәкъ» («Шәфәкъ күмелгәндә кичке фарыз намазны үтәүгә бәйле хакыйкатьне яктырту») хезмәтенә тәнкыйть рәвешендә язылган (к.: Юзеев А. Н. Шихаб ад-дин Марджани: мыслитель, религиозный реформатор, просветитель (К 180-летию со дня рождения). – Казань: Иман, 1997. – 60 с.).
77
Кадәри хәл садак тарткан – көч җиткәнчә, җәя тартып, ук аткан.
78
Сәһем – ук.
79
Мөкарин – кушылган.
80
Фәһем – зиһен, зирәклек.
81
Гатасына манигъ – әҗеренә инкяр, бәхетенә тоткарлык.
82
«Кадде гыйлем көлли ән-нас мәшрабиһим» – «Гыйлем һәр кешегә савытына күрә».
83
Тәгаррузга – дошман арасына кереп сугыш башларга.
84
Нә микъдарым – нинди өлешем-күләмем.
85
Ноксаныма икърарым – җитешсезлегемә дәлилем.
86
«Фә-әйнә тәзһәбунә?»дән әхбарым – «Кая барасыз әле?»дән хәбәрем, ягъни башкаларга юл бирү, итагать иясе булу кирәклек күздә тотыла. (Монда сүз Сөләйман пәйгамбәрнең хәтта кырмыскаларга да, хәл белешеп, кая барасыз әле дип юл биргәнлеге хакында бара.)
87
Артка төштек – иярдек.
88
Ләфыз атса – сүз атса.
89
Мөбһәм ятса – яшерен ятса.
90
Нөкирә бер вәҗһедән – надан кеше бер сәбәп белән.
91
Тәхсыйс – эзләгәнен, билгесен.
92
Бади – ачык, күренеп торыр.
93
Әл-һади әсмасына мозһир булыр – күкләр катына юл күрсәтеп, балкып торыр.
94
Истигъдад – зирәклек, зиһенлелек.
95
Кабилият – сәләтлелек.
96
Хазз – өлеш, насыйбы.
97
Кыйсмәт – язмыш.
98
Хиссәт – түбәнлек, хәсислек.
99
Тәхкыйрьгә – хурлау-мыскыллауга.
100
Һиммәт – тырышлык, мәртәбә, олы җанлылык.
101
Кыйльләт – вакыт азлык (юклык).
102
Нәзарында – күз алдында.
103
Хур – җәннәттәге фәрештә, ягъни фәрештәдәй.
104
Зилләт – түбәнлек.
105
Анчә – аңа.
106
Хиддәт
