АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд). Сирожиддин Саййид
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд) - Сирожиддин Саййид страница 28
Қўшиқлари қалбингизнинг
Боласига бешик бўлар.
САҲАР ТУРИБ…
Саҳар туриб, кўкка қараб керишдим мен,
Ювиндим, сўнг ўзим билан кўришдим мен.
Ўз олдимга ўтирғизиб мен ўзимни,
Сўроқ қилдим, ўзим билан суришдим мен.
Ўзим билан – бекор кетган саҳарларим,
Бекор ўтган умрим учун уришдим мен.
Ўзим билан шундай тонгги урушларда
Ростин айтсам, бир ҳикматга эришдим мен.
Сиз ҳам агар саҳар туриб керишасиз,
Шак-шубҳасиз бир нимага эришасиз.
МАКТАБГА БОРАМАН
Мен мактабга бораман,
Қолар энди эртаклар.
Отам етаклар мени,
Қуёш мени етаклар.
Мен мактабга бораман,
Ойналарда ўйнар нур.
Қўзичоғим, хайр энди,
Энди ўзинг ўйнаб юр.
Учиб чиқайин дейди
Жилдимдаги дафтарлар.
Мактаб ҳовлиси тўла
Биринчи синф каптарлар.
Қувнаб қадам босгайман,
Кўнгилларим жўш уриб.
Шу оппоқ каптарларга
Кетгум мен ҳам қўшилиб.
Димоғимда бор ҳали
Ўт-ўлан, гиёҳ иси.
Қўшилгай бу исларга
Оқ дафтар, сиёҳ иси.
Ҳаммамиз битта боғнинг
Ниҳоллари, баргидай.
Оқ, ёруғ синфхоналар
Онамизнинг бағридай.
Биринчи синф каптарлар,
Жимирлайди жон ва тан.
Чарх урар бизлар билан
Кабутардай оқ Ватан.
МУЛТФИЛМ
Бургани бурга еди,
Куркани курка еди.
Бўрини ғажир бўри,
Ўлжани еди зўри.
Чўққилар биқинида,
Бургутларнинг инида –
Жўжа чўқир ўзининг
Укасининг кўзини.
Қувлаб юрар гиначи
Ниначини ниначи.
Кўринг-да бу қилиқни:
Балиқ еди балиқни.
Қуённи қувлар қуён,
Тулки қочмоқда қаён?
Қочиб юрар ҳўкизлар,
Изларидан – тўнғизлар.
Кенгуруни кенгуру
Сакраб-сакраб, кенг юриб,
Тармашади кетига,
Чанг солар сўнг бетига.
Маймунни миниб маймун
Тимдалар уни мамнун.
Қоплон босиб панжасин
Еб қўйди қоплончасин.
Илонлару чаёнлар
Судралмоқда қаёнлар?
Буларнинг ҳаммасини,
Каклигу саъвасини –
Келиб қолар-да беғам,
Еб қўяр битта одам.
Бу ёғи қизиқ бўлди,
Бир катта чизиқ бўлди.
Сиз булардан фарқ қилинг,
Даврасини тарк қилинг.
Китоб ўқинг болалар,
Китоб ўқинг болалар.
Бу шеърни айтди дилим,
Дунёда энг зўр – билим.
Ана сизга мултфилм,
Мана сизга мултфилм.
«Тушмиш қайси дарахтлардан, болалар…»
Тушмиш