АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд). Сирожиддин Саййид
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд) - Сирожиддин Саййид страница 31
Гоҳи сўникларим,
Гоҳи нурликларим –
Менинг тўртликларим.
Сарғайган баргдайсиз,
Баргда – шабнамдай,
Кексайган дарахтим – ёлғиз онамдай.
Сўзга тутқун бўлиб топган ҳурликларим,
Фироқ куйларига умрий жўрликларим –
Менинг тўртликларим,
Менинг тўртликларим.
МАҚОЛ
Бозорга борганлар охир қайтишган,
Умр – ипи тўзғиб кетгувчи ғалтак.
Боболар ҳар сўзни билиб айтишган:
Оқилга – ишорат, нодонга – калтак.
Кўза синдирганлар, сув келтирганлар
Ҳамма замонларда яшаган бешак.
Боболар сўз айтиб, жим ўлтирганлар,
Оқилга – ишорат, нодонга – калтак.
Емирилиб кетди қанча бинолар,
Нодонлар ўриклар ейишди қантак.
Сўйлаб қолаверди не-не донолар:
Оқилга – ишорат, нодонга – калтак.
Олам равнақидан кўзлар қамашди,
Инсон ҳам ўзгариб бормоқда андак.
Энди бу зотлар ҳам ўрин алмашди:
Нодонга – ишорат, оқилга – калтак.
МАЙЛИ
Энди нима деймиз? Ўзинг қол, майли,
Агарчи нондан ҳам Сўз ҳалол, майли.
Сендан баланд бўлса, юксакроқ бўлса,
Симёғочни кесиб, ўтга сол, майли.
Қирққил теракларнинг учларини ҳам,
Қурит томирлари – кучларини ҳам.
Баланд осмонларнинг қушларини ҳам
Айлагил пойингда поймол, майли.
Телеминорага ўрнат уйингни,
Кекирдагинг кериб, чўзиб бўйингни,
Бир ўзинг таратиб қўшиқ-куйингни,
Ўзинг маҳлиё бўл, ўзинг – лол, майли.
Қишинг ёздан ўзғир, ёзинг – қишингдан,
Ўзинг мамнундирсан қилмиш, ишингдан.
Биз нима ҳам дердик – сенинг ичингдан
Оқроқ бўлса мол ё қорамол, майли.
Лутфий боболардан ёд Адабиёт,
Шоҳ Бобурлар сурган от Адабиёт.
Мангуликка қадар дод Адабиёт,
Чўлпон, Фитратлари жонувол, майли.
Не-не улуғ зотлар умри сарғариб,
Ўтдилар Сўз узра музтариб, ғариб.
Бориб Навоийни тахтдан ағдариб,
Унинг ўрнига ҳам чиқиб ол, майли.
«Бу орзулар юлдузларга…»
Бу орзулар юлдузларга,
осмонларга айланар,
Шабнамдай сўнг Ерга тушиб,
райҳонларга айланар.
Эшик бўлар, ром бўлар ҳам
кўркам-кўркам сандиқлар,
Бу чинорлар гўзал китоб
жавонларга айланар.
Ҳеч қайда йўқ бундайин оқ
баданлару қоматлар,
Бу тераклар устун бўлиб,
айвонларга айланар.
Жилғалардай бу қизчалар
қувнаб ўсгай сиз билан,
Кейин бир кун тутқич бермас
жайронларга айланар.
Бу болалар азоб чекиб,
зўр шоирлар бўлурлар,
Шоир бўлиб, кейин ҳар хил
ҳайвонларга