кўзида ҳам тўйлар кўрар.Ўзи учун кошоналар солмади у,
Қурса фақат болаларга уйлар қурар.
Тошканда ҳам ном қозонган пишлоқлари,
Яшнаб борар униб-ўсган қишлоқлари.
Болакайлар, қўзиларга тўлсин дейди,
Она юртнинг қирларию қирғоқлари.
Аҳмад фермер бу дунёда кам ухлайди,
Зар бўлгайдир шунинг учун тупроқлари.
Тойчоқ бўлиб кезиб юрган чоғим Ватан,
Йироқ тушсам – соғинчим, титроғим, Ватан.
Боболарим синггиб кетган муқаддас ер,
Осмон десам, кўксимдаги тоғим, Ватан.
Токи шундай фарзандларинг заҳмат чеккай,
Завол билмас, мангу сўлмас боғим, Ватан.
Аҳмад фермер деганлари Деновдадир,
Ҳар бир куни меҳнат билан синовдадир,
– Бойлик нима? – дейди фермер. – Қўлнинг кири,
Бугун сенда, эрта эса бировдадир.
Жийрон отдай учқур умр ўтаверар,
Яхшилик қил, токи қўлинг жиловдадир.
БЕВАФОЛИК
Кўзни кўзнинг зиёсига вафоси йўқ,
Зиёсининг қаросига вафоси йўқ.
Ўсма кетар, эгма қошлар қариб қолгай,
Икки қошнинг ўз “ё”сига вафоси йўқ.
Хинолари ташлаб кетгай тирноғини,
Тирноғининг хиносига вафоси йўқ.
Гул тўкилар, хазон бўлар, баҳорининг
Гулнинг қадди раъносига вафоси йўқ.
Вафо истаб ёт йўлларга кетгай кўнгил,
Кўнгилнинг ўз садосига вафоси йўқ.
Бир дўст учун қонлар ютар бир умр дўст,
Дўстни дўстнинг вафосига вафоси йўқ.
Инсон токи бино бўлмиш, бино қурмиш,
Биносининг биносига вафоси йўқ.
Бутун умр дунё йиғар, лек умрининг
Йиққан молу дунёсига вафоси йўқ.
Ҳаёт йўлин меҳнатлари, жафоси кўп,
Бироқ нечун давосига вафоси йўқ?
Султонлари султонини сотган дунё,
Гадосининг гадосига вафоси йўқ.
Суқротини ейди охир суқротлари,
Синосининг Синосига вафоси йўқ.
Диёнатнинг уйи куйиб кетгай, агар
Муллосининг дуосига вафоси йўқ.
Қай шоирким, бобосига ихлоси йўқ,
Навоийнинг навосига вафоси йўқ.
“Вафо” сўзин ўзгартириб ёзаверар,
Даврнинг ўз имлосига вафоси йўқ.
У не янглиғ халқ бўлгайдир, миллат бўлгай,
Элнингки ўз пешвосига вафоси йўқ?
Биз Ватанни она деймиз, лекин нечун
Фарзандининг оносига вафоси йўқ?
Бандасидан кутмагилким, бандасинким
Ўз яратган Худосига вафоси йўқ.
ФАХРИЙЛАР
Тортган заҳматингиз юкдир дилларда,
Кўрган умрингиздан ҳеч тонмадингиз.
Ёшлигингиз кечди олов йилларда,
Танклар ёниб кетди,
Сиз ёнмадингиз.
Бугун чой ўрнига хотира дамлаб,
Яшарсиз гоҳ шодон,
Ғамгинсиз гоҳо,
Саксон ёшли ўсмир Матёқуб домла,
Саксон яшар бола Назармат бобо.
