– ёзу қиш, кўклам,Умрлар ўтдилар – рўёми ё туш.
Фақат кимларнидир чақириб, йўқлаб,
Бўзлаб қолаверди бунда бир ҳаққуш.
Баъзан ёлғиз қушга ўхшармикан руҳ,
Ўзининг тилида айлаб гуфторни –
Тунлар зору нолон йўқлармикан у
Абдулла Қаҳҳор ё Асқад Мухторни.
ШИРИНЛИК СЕВГИ
Лаблари бор асал каби,
Тилларида боллари бор.
Икки кишмиш майиздайин
Икки қора холлари бор.
Кулгусини қандолатдай
Назр бериб кетар бу қиз.
Тезроқ егин, шоколатдай
Ҳозир эриб кетар бу қиз.
ОДАМЗОТ
Қанча сурувларни одамзот еди,
Барра ширвозларни еди одамзот.
Семиз қўчқорларнинг бошига етди,
Айтинг, қай манзилга келди одамзот?
Туриб илик ейди,
Гўшт ейди ухлаб,
Зарра парвоси йўқ китобга, куйга.
Ҳозир у ётибди қорнини силаб,
Ўзи ҳам айланиб қолганми қўйга?..
СИЙМТАН БОЙВУЧА
Қадду қоматингга ғоят ярашган
Зарбоф кўйлагингда ҳамма нарса бор.
Унда ёқаю енг бир жой талашган,
Ундан уфуради севги ва баҳор.
Сенга етишсайди – ёришиб олам,
Ғариб уйгинаси нурга тўларди.
Шу бир кўйлагингга “уйлансайди” ҳам
Бир камбағал йигит бахтли бўларди.
НУҚТАИ НАЗАР
Ватан надир –
Шоҳ шоирини
Соғинчда йиғлатган бир қовунидир.
Шоир кимдир –
Мир Алишер бобонинг
Биринчи ва мангу муовинидир.
Шеър гарчи шоирнинг кўксида ёнган,
Бўғзини куйдирган олов унидир.
Шеърият – гул эмас, чечакмас, асли
Руҳ ва кўнгилларнинг кир совунидир.
“ИЛТИМОС, СУЯНМАНГИЗ”
Илтимос, суянмангиз.
Сўзларнинг ҳурматини
Сақлангу сансираманг.
Елкалари яғирдир,
Сизмас, унга оғирдир.
Илтимос, суянмангиз,
Дунёнгиз ҳансираган.
Илтимос, суянмангиз,
отангиз ҳолдан тойган,
У сизни суйиб, суяб
еткизди камолотга.
Бирор зот қолмаганда,
одамзот қолмаганда,
Мозорларга ёш тўкинг,
суянманг жаҳолатга.
Ниш чиқарган куртаклар
ғўраларга айланар,
Бирга ўсган жўралар
тўраларга айланар.
«Дўстлик бору дўстлар йўқ»2.
Дош беринг, куйинмангиз,
Душманга ҳам суянманг,
дўстга ҳам суянмангиз.
Йиллар бўяр бошларни
тирикликнинг қорига,
Қайғу келса – ғам чекманг,
бахтига – суюнмангиз.
Илтимос, суянмангиз
қаллобларнинг зўрига,
Каззобларнинг зарига,
илтимос, суянмангиз.
Мардлик бору мардлар йўқ.
Рост
Асқад Мухтор сатри
