рост ёзса – миллат рост яшар.Неча авлодларнинг сабру саботи,
“Ўзбекистон адабиёти…”
Тонг чоғи боғлиқ тил, боғлиқ бел билан,
Кетмонни елкага олиб кетган сен.
Каззоб замонларда юпун эл билан,
Сўлғин далаларда заҳар ютган сен.
Сенда шу тупроқнинг унди фарёди,
“Ўзбекистон адабиёти…”
Кимлар яшар эди халифалардай,
Орол қурир эди – чорасиз, абгор.
Бағри ғижимланган саҳифалардай,
Қон ютган муҳаррир, мухбирларинг бор.
Сенда япроқ ёзди элнинг муроди,
“Ўзбекистон адабиёти…”
Жўр бўлиб гоҳ мумтоз хонандаларга,
Кўнгил торларини чертган навосан.
Очиқ ойналардай – хондонларга
Уфуриб киргувчи тоза ҳавосан.
Руҳ ва кўнгилларнинг савту баёти,
“Ўзбекистон адабиёти…”
Сенда йўргакланди қанчалар адиб,
Не-не шоирларнинг тилаги бўлдинг.
Маърифат тарқатиб, зиё тарқатиб,
Ўзинг ҳам юртнинг бир бўлаги бўлдинг.
Ҳазрат Навоийнинг абадий ёди,
“Ўзбекистон адабиёти…”
Келди тошқин солиб охир Ҳуррият,
Эккан кўчатларинг мангу сўлмагай.
Яшнаб камол топса ҳар бир ҳур ният,
Адабиёт ўлмас, санъат ўлмагай.
Она тилимизнинг оби ҳаёти,
“Ўзбекистон адабиёти…”
Ҳали Ватан учун керак чинорлар,
Чин қалблар, қошу кўз, киприклар керак.
Муҳташам сўзлардан тиклаб бинолар,
Шеърлардан йўл билан кўприклар керак.
Сен ҳам Истиқлолнинг уйғоқ зурёди,
“Ўзбекистон адабиёти…”
БУҒДОЙБЎЙ ВАТАН
МЕНИНГ ШОИРЛИГИМ
Менинг шоирлигим, дўсту ёронлар,
Ёзилмиш манглайимга бир замонлар.
Туғилмиш у ғаройиб паллалардан,
Онам бошимда айтган аллалардан.
Бешикдан сўз қидирган кўзларимдир,
Лабимда оқ сути – илк сўзларимдир.
Отамнинг боғда ҳар пайванд ниҳоли,
Менинг таъбимни бир дилбанд ниҳоли.
Заминнинг супрасида бор замирим,
Фалак кайвониси қормиш хамирим.
Менинг шоирлигим – дашту адирлар,
Қуёшу ой анга ёпмиш патирлар.
Яралмишдир кийиклар ишвасидан
Ва жайрон жилғаларнинг жилвасидан.
Мисоли лоладир – қонлиғ ва жозиб,
Тубинда доғи ҳам ғоят ажойиб.
Менинг ярми хазонлиғ кўкламимдир,
Бу жисмим ҳам умрбод тўпламимдир.
Дилим тўрғай сабоғи бирла чиқмиш,
Тилим буғдой бошоғи бирла чиқмиш.
Менинг шоирлигим – чархи замондир,
Ярим дон бўлса, ярмиси сомондир.
Қачонким ёрни зулфига илиндим,
Ўшал ондин тилиндим мен, тилиндим.
Қаро холин жафоси бунчалар кўп,
Шунинг-чун кўнглима кўп нуқталар кўп.
Менинг шоирлигим – ранжу риёзат,
Ибодат ҳам адо бўлмас зиёрат.
Муҳаббат
