АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд). Сирожиддин Саййид

      Бу дунёда боғ қилмоқнинг ҳикмати бор,

      Боғ қолса гар инсон умрин зийнати бор.

      Бир кўчат ҳам ўтқизмайин ўтса одам,

      Инсон умрин неча пуллик қиймати бор?

      Бу боғлар ҳам шундоқ пайдо бўлган эмас,

      Бу боғларни боғбонининг хислати бор.

      Боғбон айтар: ном қолдиринг, қолдиринг боғ,

      Ки умрнинг дарё мисол шиддати бор.

      Фарзанд янглиғ ўстирилгай ҳар бир дарахт,

      Боғ қилмоқнинг юз минг алам, меҳнати бор.

      Инсон қўли гул дейдилар, то инсоннинг

      Ихлоси бор, меҳри яна ҳиммати бор.

      Ношукурлар қайдан билсин боғ қадрини,

      Нонкўрларнинг ўз элига миннати бор.

      Мир Алишер бобомиздан келган сўз бу,

      Боғбоннинг ҳам Навоийдек тийнати бор.

      Қай элнингким бордир шундай боғбонлари,

      Ўшал элнинг Ватани бор, миллати бор.

      Букун нолаларим ноламдан ўтди,

      Умр қоғоз билан қаламдан ўтди.

      Кетди айтилмаган қанчалар калом,

      Қанча шеъру баёт оламдан ўтди.

      Ажал ов қиларми якка-яккалаб?3

      Тўра Сулаймону

      Шукур акалар…

      Озод домла янглиғ сўз қўрғонлари

      Кетдилар.

      Дилларда ёд, армонлари.

      Қанчу сабру сабот оламдан ўтди.

      Гўё Адабиёт оламдан ўтди.

      Ёмонлик – ёмонда,

      Меҳр – дўстдадир.

      “Постда” газетаси доим постдадир.

      Адолатнинг қўли баланд келса гар,

      Разолат доимо тубан, пастдадир.

      Бизлар Ватан қурдик – муҳташам, кўркам,

      Қадду камолингдан айланай, ўлкам.

      Ҳар қизинг синглимдир, ҳар боланг – укам,

      Бари очиқчеҳра ҳам орастадир.

      Бизни бу дунёда кўролмаганлар,

      Бир зум ёмонликсиз юролмаганлар,

      Умрида бир кўприк қуролмаганлар,

      Бири – ҳасад қилар, бири қасддадир.

      Токи фарзандларнинг бедор диллари,

      Эзгулик боғининг эсар еллари.

      Эй сиз, келажакнинг генераллари,

      Сизга ким ҳайрату, ким ҳавасдадир.

      Сўранг ҳар чўпону ҳар ўтинчидан,

      Улуғроқ иш борми элнинг тинчидан,

      Қуёш ҳар тонг берган нур суюнчидан,

      Қаранг, қандай жавлон хору хасдадир.

      Бир гул япроғига тушса гар титроқ,

      Шоирнинг қалби ҳам титрагай шу чоқ,

      Сўзлари ҳам уйғоқ,

      Ўзи ҳам уйғоқ,

      Шоир ҳам бир умр асли постдадир.