kal! Hoşça kal! Hoşça kal eski dostum!” Herkes aynı şeyi söylüyor gibiydi. “Bizi unutma. Liverpool’a varınca bize yaz. Güle güle! Güle güle!”
Küçük Lord Fauntleroy öne doğru eğildi ve kırmızı mendili salladı.
“Hoşça kal Dick!” diye bağırdı tüm gücüyle. “Teşekkürler! Hoşça kal Dick!”
Büyük gemi uzaklaştı ve insanlar yeniden kaynaştı; Cedric’in annesi başındaki örtüyü gözlerinin üstüne indirdi, kıyıda büyük bir karmaşa vardı; ama Lord Fauntleroy doğduğu topraklardan ağır ağır uzaklaşıp bilmediği atalarının diyarına giderken, Dick onun parlak çocuksu suratı, güneşte parlayan ve rüzgârla uçuşan parlak saçlarından başka hiçbir şey görmüyor, “Hoşça kal, Dick!” diye seslenen sevimli çocuksu sesinden başka hiçbir şey duymuyordu.
IV
Yolculuk sırasında Cedric’in annesi onunla aynı evde kalmayacağını söyledi; çocuk bunu ilk duyduğunda o kadar çok üzülmüştü ki Bay Havisham, kontun, annesine sık sık ziyaret edebileceği kadar yakında bir yer ayarlamakla isabetli bir karar aldığını gördü; yoksa bu ayrılığa katlanamazdı. Ancak annesi ufaklığı öyle tatlılıkla ve sevgiyle idare etti, ona çok yakın olacağını hissettirdi ki çocuk, bir süre sonra gerçek bir ayrılık korkusuyla kahrolmayı bıraktı.
“Evim şatoya yakın Ceddie.” diye tekrarladı konu her açıldığında. “Seninkiyle arasında pek bir mesafe yok, hem her gün gelip beni görebilirsin ve bana anlatacak bir sürü şeyin olur! Birlikte çok mutlu oluruz! Çok güzel bir yer. Baban bana hep bahsederdi. Orayı çok severdi, sen de seveceksin.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
