Казахские пословицы и поговорки с переводом. Павел Рассохин
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Казахские пословицы и поговорки с переводом - Павел Рассохин страница
– Дерево крепко корнями, человек – друзьями.
Ағын судың арамдығы жоқ – В проточной воде грязь не держится.
Адам сөзінен жазады, сиыр мүйізінен жазады
Корова страдает из-за рогов, человек – из-за своих слов.
Адамды еңбек көркейтеді — Труд красит человека.
Адамды тарлық шынықтырады, адамгершілікті барлық ұмыттырады
– Нужда закаляет, богатство о человечности забывает.
Адамның көңілі бір атым насыбайдан қалады
– Бывает, что друзья расходятся из-за щепотки насыбая.
Адасқанға – жұлдыз айдай, карны ашқанға – көже майдай
– Когда заблудишься, звезды луной кажутся; а проголодаешься и лапша маслом кажется.
Адасқанның айыбы жоқ, қайтып үйірін тапқан соң
– Не велико заблуждение, коль назад нашел дорогу к своим.
Адатықтан ұдкен ат жоқ, наннан ұлкен ас жоқ
– Самое святое имя – человек, самая свята пища – хлеб
Ажал ажарға қарамайды– Смерть на лица не смотрит.
Аз жұмысты қиынсыңсаң, көп жұмысқатап боларсың
– Будешь выбирать легкую работу, трудная достанется.
Аз қайғыны ас басады, көп қайғыны дос басады
– Малая печаль за едой забывается, большая – за беседой с другом.
Аз сөйлесең де саз сөйле – Говори редко, но метко.
Азғын денеге ауру үйір – Истощенному телу все болезни товарищи.
Аздің азаншысы болғанша, көптің қазаншысы бол
– Чем десятком людей руководить, лучше для сотни людей кашу варить.
Ай бетінде де дақ бар — И на луне есть пятна.
Ай көрмесең туысың жат, жыл көрмесең жолдасың жат
– Если месяц с родственниками не видишься, становятся чужими,
если год с друзьями не видишься, становятся чужими
Айлалы батыр алдырмас – Ловкого батыра силой не возьмешь.
Айна айна емес, халық айна – Зеркало правды – народ.
Айран ұйытса, іріткен, тері илесе, шіріткен
– Взялся простоквашу ставить – молоко прокисло, взялся кожу дубить – шкуру сгноил.
Айтуға оңай, істеуге қиын – Легко сказать, да трудно сделать.
Айырылмастай досыңа қайырылмастай сөз айтпа
– Другу неразлучному не говори слов разлучающих.
Ақша ашпайтын құлып жоқ
– Нет такого замка, который бы против денег устоял.
Ақша кетуге тырысады, есеп ұстауға тырысады
– Деньги стараются уплыть, а счет старается их удержать.
Ақша тиыннан құралады – Копейка рубль бережет.
Ақшада көз жоқ — У денег нет глаз.
Ақыл тозбайтын тон, білім таусылмайтын көл
– Ум – шуба, которая не изнашивается, знания —неисчерпаемое озеро.
Ақылдан асар амал жоқ, батылдар алмас қамал жоқ
– Нет хитрости, которой ум бы не разгадал; нет крепости, которой смелый бы не взял.
Ақылды арын қорғайды, сараң малын қорғайды
– Умный честь свою оберегает, скупой скот свой оберегает.
Ақылды көргенін айтады, ақмақ ішкенін айтады
– Мудрец рассказывает, что повидать успел, глупец рассказывает, что и когда он ел.
Ақымақ күлкіге тоймайды, жалқау ұйқыға тоймайды
– Дурень смеется постоянно, а лодырь спит непрестанно.
Ақынның тілі қылыштан өткір, қылдан нәзік
– Слово акына острее клинка и нежнее волоска.
Аман болса бұл басым, тағы шығар бұл шашым
– Была бы голова цела, а волосы сами отрастут.
Алаған қолым береген – Рука, умеющая брать, умеет и сама давать.