ეგრეთ.
Ⴀგრემც – მაინც, ანუ ნეტამც.
Ⴀგური – გამომწვარი ალიზი.
Ⴀდამანტი – ნახე Ⴀდამასი.
Ⴀდამანტისა —
Ⴀდამასი, ადამანტი – ალმასი.
Ⴀდამიანი – ადამის ტომი, ე.ი. კაცი.
Ⴀდგილი – სივრცე დასატევნელი, ანუ შეცვლილი რისგანმე, გინა [დაჩნეული], დაჩნეული – ადგიდ, ადგილად, ადგილს.
[Ⴀდგომა – (ავსდგები) სტოლიდამ ადგეს, დარჩეს სტოლზე]
Ⴀდვილი – არა ძნელი, ან მარჯვე.
Ⴀდიდა – რკინის ფიცარი დახურეტილი გასაწევად მავთულთა.
Ⴀდლი – საზომი ხუთის ან ოთხის მტკავლის ოდენი.
[Ⴀდონაი] {ებრაულად უფალი}
Ⴀდრე – დანიად, მსწრაფლ, ანუ უწინარეს ჟამისა.
Ⴀდრეული – ადრე შემოსული.
Ⴀდრინდელი – დიდის ხნისა.
Ⴀდუღება – (ავადუღებ) მდუღარედ შექმნა.
Ⴀედონი – იადონი, ბულბული, ვარდის ჩიტი.
Ⴀეშაგი – მსტოვარი.
Ⴀვადობა – უძლებობა, სნეულობა.
Ⴀვაზა – მომცრო ვეფხი (Ⴃარეჯანიანში).
Ⴀვაზაკი – აშკარად მტაცებელი, მეკობრე და მარბიელი.
Ⴀვაზანი – აუზი, ისარნები.
Ⴀვაჯა – ხმამომაღლოდ და გაუგრძელებლად გალობა, ღიღინი.
Ⴀვბედი – ავის ბედისა.
Ⴀვგარდანი – ლაპოტი, დიდი ჩამჩა.
Ⴀვგული – მრისხანე, ჯავრიანი.
Ⴀვდარი – ცუდი დარი, წვიმიანი ტაროსი.
Ⴀვენა – ბოროტის მოუბარი.
Ⴀვეჯი, ავეჯულობა – სახლის ჭურჭელი და რაგინდარა სახმარი.
Ⴀვ-ზნე – ცუდის ზნისა.
Ⴀვთრათი – ბარათი (ნახე Ⴜერილთან).
Ⴀვი – არა კეთილი, ცუდი, უბადო.
Ⴀვილი – ნესტვი, სალამური.
Ⴀვი – მავნე მდაბიონი უხმობენ მინდურის ალს.
Ⴀვკაცობა – ცუდი საქმე.
Ⴀვლი – ფერფლი, ნაცავი, ანუ ნაგავი.
Ⴀვლინი – სანაგვე.
